به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، بازیهای ویدئویی و رایانهای یک تفریح جذاب است که سن و سال نمیشناسد و میتواند تا ساعتها آدم را درگیر خودش کند؛ پشت همه این بازیها یک نفر یا یک گروه بازیسازی قرار دارد که صفر تا صد طراحی و اجرا با آنهاست.
بازیهای رایانهای بر اساس اینکه روی چه سختافزاری اجرا شوند، در سه دسته کلی قرار میگیرند: بازیهای موبایلی، بازیهای رایانهای، بازیهای کنسولی.
بیشتر بازیهای کنسولی در این سه کنسول قدرتمند اجرا میشوند:
سری «نینتندو» ساخته شرکتی به همین نام، سری «پلی استیشن» ساخته شرکت سونی و سری «ایکس باکس» که مایکروسافت آن را اجرایی کرده است، اما مسیر بازیسازی چیست و چطور یک بازی ساخته میشود؟
صفر تا صد بازیسازی
توسعه بازی یا بازیسازی هنر ایجاد بازیهاست؛ این روند میتواند شامل تولید مفهوم بازی، طراحی، ساخت، تست و انتشار یک بازی باشد و به کسی که یک بازی را میسازد، بازیساز میگویند؛ او میتواند بهعنوان یک بازیساز مستقل همه اینها را در یک استودیوی یکنفره انجامدهد یا با تشکیل یک تیم بازیسازی، هر کدام از این وظایف را به یک نفر بسپارد.
مهم است فردی که میخواهد بازی بسازد از مکانیک بازی، پاداشها، تعامل بازیکنان و طراحی آن سر دربیاورد و به آن فکر کند؛ او باید دانش خوبی در هر یک از زمینههای ساخت بازی داشته باشد، البته با رشد موتورهای بازیسازی کار برنامهنویسی برای طراحان راحتتر شدهاست، در واقع این موتورهای بازیسازی هستند که پردازش تصویر و در کنار آن شبیهسازی فیزیک بازی را به عهده دارند.
فیزیک بازی همان کنش و واکنشهای شخصیتها حین بازی است، همچنین این موتورها صدای مناسب هر موقعیت از صدای باران و برخوردها تا صداهای مختلف بازی را تولید میکند.
بازیسازی به سختی ساخت فیلم هالیوودی
ساخت یک بازی به پیچیدگی ساخت یک فیلم پرهزینه هالیوودی است؛ برای ساخت هر بازی باید از قبل ماهها برنامهریزی کرد، داستان بازی را نوشت، شخصیتپردازی کرد و از فناوریهای پیشرفته برای ساخت بازی استفاده کرد.
در پیشتولید وقت طراحی بازی و داستان آن است که یک نویسنده آن را انجام میدهد، مرحله بعدی طرح شخصیتهاست که در آن طرح کلی اسکن میشود و بعد جزئیات شخصیت مانند نحوه کنترل و به حرکت درآوردن آن مشخصمیشود. پس از این مراحل نوبت پویانمایی شخصیتها و درآوردن آنها به شکل سهبعدی است تا رنگها و تکسچر هم به آنها اضافه شود و شخصیت شکل واقعی به خود بگیرد.
در بعضی از بازیها حرکات یک بازیگر به وسیله یک لباس مخصوص و چند حسگر که به نقاط مختلف بدن وصل میشود، ضبط میشود و سپس آن را با یک شخصیت دیجیتالی تطبیق میدهند؛ اینطور حرکات شخصیتهای بازی واقعیتر میشود.
ایجاد جلوههای گرافیکی و محیط بازی، کدینگ بازی و هوش مصنوعی و تولید بازی، بازاریابی و فروش از دیگر بخشهای مهم بازیسازی است که نقش مهمی در موفقیت یا شکست آن بازی دارد.
در مسیر بازیساز شدن
اگر شما هم یکی از طرفداران بازیسازی هستید میتوانید با توجه به سن و شرایطتان از این مسیرها پیگیر بازیسازی باشید.
انستیتوی ملی بازیسازی: این نهاد تقریباً تنها مرجع تخصصی و جامع حرفههای مختلف بازیسازی در ایران است. انستیتو دورههای مختلف حضوری و مجازی دارد که میتواند موجب آشنایی بیشتر شما با صنعت بازیسازی باشد.
آکادمی بازیسازی: آکادمیهای بازیسازیهای معتبر محل ارائه محتوای آموزشی درباره بازیسازی هستند. میتوانید از بقیه کسانی که در آکادمیهای بازیسازی دوره گذراندهاند پرسوجو کنید.
دانشگاه علمیکاربردی: رشتههای مرتبط با بازیسازی در دانشگاههای علمیکاربردی برای کسانی است که میخواهند بهطور جدی وارد بازیسازی شوند و این رشته را برای تحصیل خود انتخابکنند.
در این دانشگاه رشتههایی مانند کاردانی بازیسازی، کارگردانی هنری بازی و طراحی بازی آموزش داده میشود. علاوه بر این در رشته مهندسی کامپیوتر چندین واحد تخصصی بازیسازی تدریس میشود و بعضی دانشگاهها هم رشتهای به نام بازیسازی را به رشتههای تحصیلی خود اضافه کردهاند.