سارا روستاپور در حاشیه سی‌وهفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودک و نوجوان در گفت‌وگو با خبرنگار مجله آرونو اظهار کرد: جشنواره حال و هوای خوبی دارد، طی چند سال گذشته محصولات خوبی در زمینه پویانمایی تولید شده است، اما چند سال است که سینمای کودک مهجور مانده است، از این رو علاقه داشتم در این جشنواره شرکت کنم تا دلیل این اتفاق را از فیلمسازان جویا شوم.
وی با بیان اینکه بیشتر فیلمسازان دلیل ضعف سینمای کودک را مسئله سرمایه‌گذاری و برگشت سرمایه مطرح کردند، افزود: ورود افراد شناخته شده که موجب افزایش فروش فیلم‌ها می‌شوند به‌دلیل دستمزدهای بالا سخت است، بنیاد فارابی باید در این زمینه سرمایه‌گذاری کند تا اتفاقات خوبی برای جشنواره رخ دهد.
مجری کودک با اشاره به تاثیر برگزاری جشنواره در فیلم کودک گفت: قطعاً بی‌تاثیر نبوده، همین که هر سال جمعی از علاقه‌مندان و فیلمسازان در این رویداد حضور پیدا می‌کنند، خودش انگیزه‌ای برای تولید آثار جدید است، البته هنوز جای کار زیاد دارد، تعداد آثار ارسالی سال جاری بالا نبود و باید کمیته‌های تخصصی‌تری برای حمایت از تولیدات کودک در استان‌ها تشکیل شود، ما باید از ظرفیت بودجه‌های فرهنگی برای چنین برنامه‌هایی استفاده کنیم.
روستاپور با اشاره به ویژگی فیلم‌های کودک تصریح کرد: بچه‌های امروز مثل گذشته نیستند، دنیای دیجیتال موجب شده صبر و حوصله آن‌ها کم شود و خیلی سریع تصمیم بگیرند که چه چیزی را ببینند یا رد کنند. پس ریتم فیلم‌ها باید تند و جذاب باشد.
وی ادامه داد: دیگر فیلم‌سازی به سبک دهه ۶۰ و ۷۰ جواب نمی‌دهد، مهم نیست چند فیلم تولید می‌شود، مهم این است که چند فیلم توسط بچه‌ها دیده و پذیرفته می‌شوند، باید از نسل جدید فیلمسازان جوان استفاده کنیم و از رفتارشناسان و روان‌شناسان کمک بگیریم تا بدانیم نسل آلفا چه چیزی را دوست دارد.
مجری کودک با تاکید بر اینکه راهی جز شناخت دقیق این نسل نداریم، تاکید کرد: باید خود بچه‌ها را در فرایند تولید دخالت دهیم، نهادهایی همچون کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و بنیاد فارابی باید فعال‌تر شوند و با جوانان کار کنند، باید برای آن‌ها فضا و میدان عمل ایجاد کرد تا ایده‌هایشان را اجرا کنند، نه اینکه فقط محدودشان کنیم.
روستاپور با اشاره به کودکان غزه خاطرنشان کرد: دعا می‌کنم هیچ کودکی در هیچ‌جای دنیا تجربه تلخ جنگ را نداشته باشد، من دوران کودکی جنگ را دیده‌ام و می‌دانم چقدر سخت است، اگر کاری از دستم برمی‌آمد، تلاش می‌کردم با برنامه‌هایم لحظه‌ای شادی برایشان بسازم.
وی با بیان اینکه مردم اصفهان بسیار هنردوست و خون‌گرم‌اند، افزود: استقبال فوق‌العاده‌ای از برنامه‌ها شد و این برای ما انرژی‌بخش بود، تنها چیزی که دلم را گرفت، دیدن خشکی زاینده‌رود بود، باور کنید هر بار که از روی پل رد می‌شوم و بستر خشک رودخانه را می‌بینم، دلم می‌گیرد، امیدوارم مسئولان برای احیای آن فکری اساسی کنند، چون زاینده‌رود فقط متعلق به اصفهان نیست، بلکه متعلق به یران است.
