مرضیه امیدی در گفت‌وگو با خبرنگار مجله آرونو اظهار کرد: در دنیای پرشتاب امروز، کودکان از تلفن همراه استفاده می‌کنند، بازی با تلفن همراه، اگرچه به ظاهر بی‌خطر و سرگرم‌کننده است، اما در بطن خود می‌تواند تعادل هیجانی، خلاقیت و ارتباط عاطفی کودک را تهدید کند.
وی افزود: دوران کودکی، دوره یادگیری از طریق تجربه مستقیم است، کودک باید بدود، لمس کند، بپرسد و تجربه کند تا مغز شبکه‌های عصبی جدید بسازد، هنگامی که این تجربه‌ها جای خود را به تصاویر سریع و رنگی در صفحه تلفن همراه می‌دهند، رشد شناختی و عاطفی کودک در به مسیر دیگری قرار می‌گیرد.
روانشناس کودک گفت: پژوهش‌های روان‌شناسی رشد در این زمینه نشان می‌دهد کودکانی که قبل از شش سالگی زمان زیادی را صرف بازی‌های دیجیتال می‌کنند، بیشتر در معرض تاخیر زبانی، ضعف تمرکز، بی‌قراری حرکتی، کاهش مهارت‌های ارتباطی و افت در همدلی هستند.
وی ادامه داد: مغز کودک قبل از سن شش سالگی مغز در حال رشد است، به محرک‌ها و پاداش‌های سریع عادت می‌کند، بنابراین در مواجهه با واقعیت‌های کند و زمان‌بر، شنیدن، تفکر و صبور بودن، به سرعت خسته و عصبانی می‌شوند.
امیدی خاطرنشان کرد: غفلت والدین و استفاده مکرر کودک از تلفن همراه در دنیای امروزی اغلب از دلسوزی ناآگاهانه نشئت می‌گیرد، زیرا خانواده تصور می‌کند، تلفن همراه می‌تواند کودک را سرگرم و آرام کند، در حالی‌که کودک بیش از هر چیز به ارتباط زنده انسانی نیاز دارد.
مشاور کودک اضافه کرد: رابطه والد و کودک، نخستین منبع یادگیری، تنظیم هیجان، درک احساسات و اعتماد به خود است، اما هنگامی صفحه بی روح تلفن همراه جایگزین ارتباط کودک و والدین شود کودک دچار خلأ عاطفی خواهد شد.
