به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، مدیریت زمان یکی از مهارت‌های کلیدی در زندگی فردی و اجتماعی است که به افراد کمک می‌کند تا از ساعات روزانه خود به شکل مؤثر بهره‌برداری کنند و استفاده بهینه از وقت، نه‌تنها بهره‌وری را افزایش می‌دهد، بلکه کیفیت زندگی را نیز بهبود می‌بخشد.
بر اساس دیدگاه روانشناسی، تنظیم زمان ارتباط مستقیمی با رضایت از زندگی دارد و زمانی که فرد بتواند بر زمان خود کنترل داشته باشد، احساس آرامش و خوشبختی بیشتری را تجربه می‌کند و از فشارهای روانی روزمره او کاسته می‌شود.
یکی از راهکارهای مؤثر برای کنترل استرس و اضطراب، مدیریت صحیح زمان است؛ زمانی که فرد بتواند فعالیت‌های روزانه خود را با نظم و برنامه‌ریزی انجام دهد، احساس افسردگی و خمودگی کاهش پیدا می‌کند و انرژی روانی او افزایش می‌یابد.
افرادی که فاقد برنامه مشخص برای زمان خود هستند، بیشتر در معرض احساس ملالت و فرسودگی قرار می‌گیرند و این وضعیت به‌ویژه در افرادی با توانایی‌های شناختی بالا دیده می‌شود، زمانی که محیط اطراف نتواند پاسخگوی ظرفیت‌های ذهنی آنان باشد.
افرادی که زمان خود را به‌درستی مدیریت می‌کنند، نه‌تنها در امور روزمره موفق‌تر هستند، بلکه در مسیر تحقق اهداف بلندمدت نیز گام‌های مؤثرتری برمی‌دارند و این افراد با تقسیم‌بندی مناسب زمان، فرصت بیشتری برای یادگیری، رشد شخصی، توسعه مهارت‌ها و پیگیری علایق خود پیدا می‌کنند و در واقع، مدیریت زمان پلی میان خواسته‌های امروز و موفقیت‌های فردا است.
مدیریت زمان چه معنایی دارد؟ / تأثیر مدیریت زمان بر کاهش استرس و اضطراب افراد
مجتبی ناجی، روانشناس و مشاور خانواده در گفت‌وگو با خبرنگار مجله آرونو با بیان اینکه وقت و اوقات روزانه‌ای که در اختیار افراد قرار دارد، نیازمند مدیریت است، اظهار کرد: افرادی که مدیریت زمان بهتری داشته باشند، می‌توانند از این مهارت استفاده کنند تا وقت خود را به طرز مؤثر و مفیدی به فعالیت‌های مناسب و لازم و ضروری اختصاص دهند.
وی با بیان اینکه مدیریت زمان در واقع به این معنا است که افراد بتوانند از وقت و زمان خود به بهترین شکل ممکن استفاده کنند، افزود: تنظیم زمان ارتباط بالایی با احساس خوشبختی دارد و کنترل زمان با رضایت از زندگی همراه می‌شود، به طور معمول زمانی که افراد روی زمانی که در اختیار دارند، کنترل داشته باشند، استرس آنها کاهش پیدا می‌کند.
روانشناس و مشاور خانواده با بیان اینکه یکی از راه‌های کنترل استرس و اضطراب، مدیریت زمان است، تصریح کرد: ملالت، افسردگی و خمودگی نیز با مدیریت زمان از زندگی افراد دور می‌شود و زمانی که افراد بتوانند زمان خود را مدیریت کنند، همواره احساس خوبی خواهند داشت و سختی گذر زمان را احساس نخواهند کرد.
تجربه احساس ملالت و فرسودگی با نداشتن برنامه‌ریزی / الزامات محیطی نباید کمتر از توانمندی افراد باشد
وی با بیان اینکه افرادی که احساس می‌کنند برنامه خاصی مد نظر ندارند و زمان آنها بدون برنامه به هدر می‌رود، احساس ملالت و فرسودگی دارند، ادامه داد: افرادی که مهارت‌های قوی‌تر و توانایی‌های هوشی بالاتری دارند، با توجه به بالاتر بودن قابلیت‌های آنها، در صورتی که الزامات محیطی کمتر از توانمندی آنها باشد، احساس ملالت را تجربه می‌کنند.
ناجی با بیان اینکه همواره در سیستم خانواده افراد باید اهدافی را برای خود تعریف کنند تا زمان خود را برنامه‌ریزی کنند، گفت: داشتن اوقات خالی بسیار زیاد می‌تواند برای افراد احساس ملالت به همراه داشته باشد و بیشتر تعارضات خانوادگی زمانی بروز می‌کند که زوجین برای وقت فراغت خود برنامه و زمان‌بندی مشخصی ندارند.
روانشناس و مشاور خانواده با بیان اینکه تنظیم و مدیریت زمان بسیار ضرورت و اولویت بالایی در زندگی خانوادگی، شغلی و اجتماعی افراد دارد، اضافه کرد: با توجه به فواید زمان‌بندی زمان و ارتقای این مهارت، توصیه می‌شود افراد همواره به این موضوع توجه داشته باشند و برای اوقات فراغت خود برنامه‌ریزی کنند.
در ساختار خانواده، تعریف اهداف مشخص برای اعضا، نقش مهمی در مدیریت زمان دارد و نبود برنامه‌ریزی برای اوقات فراغت می‌تواند زمینه‌ساز تعارضات خانوادگی شود، به‌ویژه زمانی که زوجین نتوانند زمان آزاد خود را به فعالیت‌های مشترک و سازنده اختصاص دهند.
مدیریت زمان نه‌تنها در زندگی خانوادگی، بلکه در حوزه‌های شغلی و اجتماعی نیز اهمیت دارد و افراد با برنامه‌ریزی دقیق می‌توانند وظایف خود را بهتر انجام دهند، روابط مؤثرتری برقرار کنند و از فرصت‌های زندگی بهره‌مند شوند.
داشتن زمان آزاد بیش از حد بدون هدف مشخص، می‌تواند منجر به احساس بی‌هدفی و کسالت شود و این وضعیت نه‌تنها بر سلامت روان فرد تأثیر می‌گذارد، بلکه ممکن است به بروز رفتارهای ناسازگارانه در محیط خانواده یا اجتماع منجر شود.
با توجه به تأثیرات گسترده مدیریت زمان بر جنبه‌های مختلف زندگی، توصیه می‌شود افراد این مهارت را در خود تقویت کنند و برنامه‌ریزی برای اوقات فراغت، تعیین اهداف روزانه و پایبندی به زمان‌بندی شخصی، گامی مؤثر در مسیر رشد فردی و آرامش روانی است.
مدیریت زمان یک توانایی ذاتی نیست، بلکه مهارتی است که با آموزش، تمرین و تجربه قابل ارتقا است و افراد می‌توانند با استفاده از ابزارهایی مانند فهرست وظایف، تقویم روزانه، تعیین اولویت‌ها و بازنگری در عادات خود، به تدریج کنترل بیشتری بر زمان پیدا کنند و این فرایند نه‌تنها به افزایش بهره‌وری کمک می‌کند، بلکه موجب تقویت اعتماد به نفس و احساس تسلط بر زندگی نیز می‌شود.
