به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، چند قسمتی از برنامه‌ای کوتاه و گذرا به نام «مکث» از شبکه یک سیما می‌گذرد؛ برنامه‌ای که با هدف فرهنگی دنبال می‌شود و به دنبال پشت پرده رویدادهای سیاسی و فرهنگی است.
گذرا از این حیث که نمی‌شود آنی، سرسری و گذارا از آن عبور کرد و مکث را نادیده گرفت و مختصر و فشرده از آن جهت که جمع محتوا و بیان تک نفره مجری کلاه آبی و هدفون به گوش جذابیت‌های خاص خودش را دارد.
مجری «یونس محمدی» است که با تیپ و تم یوتیوپی در مهم‌ترین شبکه رسانه ملی و بهترین ساعت پخش می‌خوهد مخاطبان و جوانان سردرگم و سرگشته در فضای مجازی بی در و پیکر را برای دقایقی پای مکث میخکوب کند.
او خلاقیت و جذابیت سمعی و بصری را هم‌زمان به خدمت گرفته و در استفاده از تصاویر بدیع و محتوای سریع و در حین حال مخاطب پسند فوق‌العاده خوب عمل کرده است.
محمدی که سابقه کار در برنامه «زاویه» شبکه چهار سیما را هم دارد به دنبال ربط دادن خرده روایت‌هایی است که در ظاهر ارتباطی با هم ندارند اما ربط دادن آن‌ها به یکدیگر شما را به نتیجه خواهد رساند.
یکی از بهترین قسمت‌های مکث با موضوع فعالیت پزشکان هندی و پاکستانی از دوران سیاه پهلوی ارائه شد و سوژه دیگر سبک زندگی امروز بود که با مسائل دهه ۶۰ میلادی ارتباط تنگاتنگی داشت و تا به امروز به خیلی از عوامل و مسائل گره می‌خورد و به خوبی راوی این ارتباط بود.
مسائل مرتبط با جنگ خونین مستعمره هار و کفتار شیطان علیه مسلمانان فلسطین و غزه و لبنان هم از جمله ویژه‌های خوب مکث بود که پربازدید شد و در کنار برنامه‌هایی همچون نوسان شبکه دو، به افق فلسطین شبکه افق و چند مجموعه دیگر، به موضوعی پرداخت که بیش از یک سال از گذشته و همچنان با کشتارها و وحشی گری‌های بی‌سابقه صهیونیست‌ها ادامه دارد.
محمدی ناخودآگاه تحلیل‌هایی به خورد مخاطب می‌دهد که مملو از آگاهی است که گاهی عمده آن را در بستر مجازی دیده‌ایم و خوانده‌ایم، اما به این شکل ارائه دادن آن هم به شکلی خلاقانه همراه با لید یا همان ورودی خوش دست در همان یک دقیقه ابتدایی است که مکث را متمایز از دیگران کرده است.
نکته جالب توجه اینکه مجری مکث، خارج نشین است و از همان خارج ایراد و اشکال می‌گیرد و ظریفانه به ما تحویل می‌دهد. شاید می‌داند مخاطب ایرانی که تلویزیون‌های فارسی زبان بیگانه را می‌بیند هیچ زمانی از اینکه در پاریس یا برلین و لُس آنجلس چه رخدادهایی واقع می‌شود خبری نمی‌بیند و نمی‌شنود و مدام از همان خارجه است که ایران سیاه را بر سر مخاطبانش می‌کوبد و کلمه‌ای از ایران سفید و امیدوار نمی‌گوید.
مکث شبکه یک، به غیر از دو سه قسمت ابتدایی که تا حدودی خسته کننده بود خوب، جذاب و صریح و درجه یک است.
تا جایی که یک کارشناس برون مرزی رسانه می‌گوید: مکث برنامه بسیار دقیق و پر مغزی است. جالب اینکه دانشجویان و جوانانی هم که به طور اتفاقی آن را دیده اند نگاه مثبتی داشته و مدیری که برنامه‌ای به این سبک را مصوب کرده که پخش شود، واقعاً دل بزرگی داشته است. عمده جذابیت آن برای مطالب نو و با پشتوانه پژوهشی و تصاویر جدید و متنوع آن است.
پشتوانه پژوهشی که این کارشناس از آن نام برد در سخنان یک استاد علوم ارتباطات هم جا داشت و او علاوه بر تاکید بر خلاقیت‌های مکث بر جذابیت‌های آن هم تکیه و تاکید داشت.
جذابیت‌ها از کلاه آبی و کلام عالی تا افکت‌ها و پردازش‌های خوب متنی و تصویری و محتوایی که این برنامه را در کنار طنز سیاسی پاورقی از جمله ویژه ترین‌های شبکه‌های اصلی رسانه ملی کرده‌اند.
«مکث» در ایام و هفته‌های اخیر هر شب روی آنتن شبکه یک بود اما از این پس هر هفته پنجشنبه‌ها ساعت ۲۳ روی آنتن است.
گزارش از: محمود افشاری
