علی قطبی در گفت‌وگو با خبرنگار مجله آرونو اظهار کرد: بیماری پارکینسون از دسته بیماری‌های تهدید و تخریب عصبی است و در این بیماری سلول‌های عصبی سیستم عصبی مرکزی شامل مغز و نخاع و سایر اعصاب بدن به علل گوناگون دچار تخریب می‌شوند و نمی‌توانند مانند گذشته فعالیت داشته باشند، حتی گاهی به صورت کامل توانایی‌های خود را از دست می‌دهند.
وی افزود: پارکینسون پس از بیماری آلزایمر، دومین بیماری شایع از دسته بیماری‌های تهدید و تخریب سیستم عصبی است که یک بیماری مزمن محسوب می‌شود؛ این بیماری به مرور ایجاد، علائم آن ظاهر می‌شود و حالت حمله‌ای ندارد، همچنین پارکینسون پیش‌رونده و تدریجی است و به مرور زمان شدت بیماری در افراد افزایش می‌یابد.
مدیرعامل انجمن خیریه پارکینسون با بیان اینکه علائم بیماری پارکینسون برای هر فردی می‌تواند متفاوت باشد، تصریح کرد: علائم اولیه این بیماری ممکن است خفیف باشد و مورد توجه قرار نگیرد، این علائم بیشتر از یک طرف بدن شروع می‌شود و به صورت معمول در آن طرف بدن باقی می‌ماند؛ لرزش در دست‌ها، بازوها، پاها، فک یا سر، سفتی عضلانی، کندی حرکت و اختلال در تعادل و هماهنگی که گاهی منجر به زمین خوردن می‌شود، از جمله علائم اصلی پارکینسون به شمار می‌رود.
قطبی با اشاره به اینکه بیماری پارکینسون پنج مرحله دارد، ادامه داد: مرحله اول، خفیف‌ترین شکل پارکینسون است و در این مرحله ممکن است علائمی وجود داشته باشد، اما به قدری شدید نیست که در فعالیت‌های روزمره و سبک کلی زندگی فرد تداخل ایجاد کند؛ مرحله دوم شکل متوسط بیماری پارکینسون است و علائم آن نسبت به مرحله اول بیشتر قابل مشاهده خواهد بود.
وی با اشاره به اینکه در مرحله دوم بیماری علائمی مانند سفتی، لرزش و رعشه، بیشتر قابل توجه و ممکن است تغییراتی در حالات صورت نیز ایجاد شود، گفت: مرحله سوم، مرحله میانی پارکینسون محسوب می‌شود که نقطه عطف عمده‌ای در پیشرفت بیماری است و بسیاری از علائم مشابه علائم مرحله دوم در این مرحله نیز وجود خواهد داشت، هرچند بیماران در مرحله سوم از دست دادن تعادل و کاهش رفلکس بیشتری را تجربه خواهند کرد.
مدیرعامل انجمن خیریه پارکینسون اضافه کرد: استقلال، بیماران مبتلا به مرحله سوم پارکینسون را از افراد مرحله چهارم جدا می‌کند؛ در مرحله چهارم ایستادن بدون کمک گرفتن امکان‌پذیر نیست و بیمار برای حرکت ممکن است به واکر یا نوع دیگری از وسایل کمکی نیاز داشته باشد، محله پنجم پیشرفته‌ترین مرحله بیماری پارکینسون است و سفتی پیشرفته در پاها نیز می‌تواند باعث توقف هنگام ایستادن شود.
قطبی خاطرنشان کرد: چنین روندی ایستادن یا راه رفتن را برای بیماران مرحله پنج غیرممکن می‌کند و بیمار در این مرحله به ویلچر احتیاج دارد و اغلب قادر به ایستادن به تنهایی و بدون افتادن نیست و برای جلوگیری از زمین خوردن باید به صورت شبانه روزی به بیمار کمک شود.
