سمیه طاهری در گفت‌وگو با خبرنگار مجله آرونو با بیان اینکه امید و امیدواری منجر به ارتقای کیفیت زندگی افراد می‌شود، اظهار کرد: امید، موضوع‌محور و به نوعی نیروی محرک انسان است و در صورتی که امید در زندگی افراد وجود نداشته باشد، نمی‌توانند به مسیر صحیح زندگی ادامه دهند و به موفقیت‌هایی هرچند کوچک دست یابند.
وی با اشاره به اینکه امید افراد را وادار به تلاش و صبوری برای رسیدن به هدف می‌کند، افزود: در واقع امید را می‌توان به عنوان نگرشی مثبت نسبت به رویدادهای آینده و بهتر شدن وضعیت حال در نظر گرفت که منجر به افزایش تاب‌آوری افراد در شرایط سخت می‌شود.
روانشناس و مشاور خانواده با اشاره به اینکه با وجود امید، افراد با مشکلات زندگی روبه‌رو می‌شوند و برای حل آنها به دنبال راه حل می‌گردند، تصریح کرد: افرادی که امیدوار باشند اراده بیشتری خواهند داشت و همواره به دنبال راهی برای بهتر کردن شرایط و دستیابی به آنچه که از یک وضعیت انتظار دارند، خواهند بود.
طاهری با بیان اینکه امید و امیدواری با دیگر احساسات افراد مانند صبوری و آرامش درگیر است، ادامه داد: افراد برای تقویت امید و امیدواری در درون خود باید به نقاط قوت خود واقف باشند و از مقایسه خود با دیگران پرهیز کنند، چراکه هر فرد توانایی‌های منحصر به فردی دارد که قابل مقایسه با دیگر افراد نیست.
وی گفت: هرچه افراد نسبت به شغل و فعالیت‌هایی که به صورت روزمره آنها را انجام می‌دهند علاقمند باشند، میزان امید و امیدواری آنها افزایش خواهد یافت و برای انجام این فعالیت‌ها، شوق و اشتیاق دارند، همچنین افراد برای افزایش سطح امید در زندگی، باید به دستاوردها و موفقیت‌های خود نگاه کنند و با تحلیل دستاوردها به این موضوع توجه داشته باشند که موفقیت آنها در چه شرایطی حاصل شده است.
روانشناس و مشاور خانواده اضافه کرد: در صورتی که افراد از روابط اجتماعی فاصله بگیرند، سطح امید در زندگی آنها کاهش خواهد یافت، چراکه انسان به هر حال نیازمند روابط اجتماعی و تعامل با دیگران است و داشتن دوستان و اطرافیان امیدوار نیز می‌تواند در بهبود شرایط زندگی و افزایش امید و امیدواری تأثیرگذار باشد.
