به گزارش گروه علم و آموزش آرونو ، دانشگاه رازی کرمانشاه که در سال جاری وارد ششمین دهه عمر خود شد، فعالیت را با یک دانشکده به نام دانشکده علوم آغاز کرد و امروز ۱۷ دانشکده و پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دارد. این دانشگاه با کمک دانش و تخصص ۳۱ استاد، ۱۲۲ دانشیار، ۲۷۷ استادیار، ۱۳ مربی و در کل ۴۴۳ عضو هیات علمی در ۵۷ گروه آموزشی و ۱۲هزار دانشجو در چهار مقطع کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای حرفه‌ای (عمومی) و دکترای تخصصی به عنوان دانشگاه مادر استان به فعالیت خود ادامه می‌دهد. همچنین ۲ دانشکده زیرمجموعه این دانشگاه در استان‌های ایلام و کردستان مستقر هستند.
دانشگاه رازی در زمینه تبدیل دانش به ثروت و اشتغال‌زایی دانش‌بنیان نیز گام‌هایی برداشته است، ۷۳ واحد فناور و ۱۲ شرکت دانش‌بنیان در مرکز رشد این دانشگاه فعال هستند. پارک علم و فناوری هم در استان وجود دارد که به دانشگاه علمی کاربردی وابسته است.
این پارک در سال ۱۳۸۵ با اخذ مصوبه استانی هیات وزیران تاسیس و تا نیمه سال ۱۳۹۳ بیش از ۲۲۵ واحد فناور در پارک علم و فناوری و مرکز رشد واحدهای فناوری مشغول به فعالیت بودند.
دکتر محمدنبی احمدی در گفت وگو با خبرنگار گروه علم و آموزش آرونو در مورد اقدامات این دانشگاه برای تحقق شعار سال و فعالیت‌های وزارت علوم در یک سال گذشته اظهار داشت: نمودار سازمانی وزارت علوم که سال‌ها قبل تعریف شده بود به همت وزیر علوم تغییر کرد و معاونت جدیدی به نام معاونت فناوری و نوآوری و ادارات کل ذیل آن ایجاد شد. این اقدام، تحولی در زمینه توسعه دانش‌بنیان‌ها، مهارت‌آموزی و اشتغال‌زایی همراه با مهارت در دانشگاه‌ها ایجاد کرد.
وی به مطالبات وزارت علوم از دانشگاه‌ها به منظور رونق تولید دانش‌بنیان اشاره کرد و اظهار داشت: ما در دانشگاه رازی برای تحقق شعار سال جمعی را در هشت کارگروه مختلف تعریف کردیم. همچنین کلینیک کسب و کار، تجاری سازی و فرآوری محصول و اندیشکده‌ای در این باب در دانشگاه تشکیل دادیم که همه ناشی از نگاه وزارت علوم و در جهت تحقق اوامر رهبر معظم انقلاب اسلامی است.
ماموریت‌های دانشگاه‌ها در راستای ظرفیت استان‌ها نیست
رییس دانشگاه رازی کرمانشاه درمورد تاکید بر ماموریت‌گرایی دانشگاه‌ها و توجه به مسایل استانی و اقدام این دانشگاه برای حل مسایلی مانند بیکاری در این استان اظهار داشت: یکی از مشکلات آموزش عالی به صورت کلان این است که دانشگاه‌ها در راستای ظرفیت استان ها ماموریت ندارند؛ یعنی بسیاری رشته‌ها در دانشگاه رازی تدریس و دانشجو در آنها دانش آموخته می‌شود ولی متناسب با ظرفیت‌های استان نیست.
برای نمونه استان کرمانشاه می تواند قطب کشاورزی و دامپروری باشد، یا ظرفیت تولید بیش از ۷۰ درصد از قیر کل کشور در گیلان‌غرب کرمانشاه وجود دارد، بنابراین باید سمت و سوی شورای گسترش آموزش عالی وزارت علوم برای ایجاد رشته‌ها به سمت ظرفیت استان برود؛ ولی فعلا رشته هایی را تدریس می کنیم که یا دانشجو بعد از پایان تحصیل بیکار است یا از مهارت یادگرفته استفاده نمی‌کند.
احمدی درمورد راهکار حل این مساله توضیح داد: تغییر در رشته ها راحت نیست، در دانشگاهی که دانشجو ۵۰ سال در برخی رشته ها درس خوانده که مربوط به استان و ظرفیت استان نیست، یکباره و امروز نمی‌توان به‌راحتی رشته‌ها را تعطیل کرد و مسایل زیادی از جمله وضعیت اعضای هیات علمی وجود دارد اما باید ماموریت رشته‌ها را به سمت ظرفیت استان متمایل کرد.
نگاه استانداران باید علمی باشد
وی ادامه داد: نکته کمک‌کننده در این زمینه نگاه استاندار است، اگر استاندار یک استان به اهمیت علم و نگاه علمی در ارتقای سطح استان باور داشته باشد، اگر رییس دانشگاه را به عنوان عضوی در هیات مدیره کارخانه، شرکت و صنایع مهم استان منصوب کند، ریاست صنایع متوجه می‌شوند، تعیین مدیرعامل متاثر از نگاه رییس دانشگاه است و به این شکل نگاه دانشگاه موثر خواهد بود.
رییس دانشگاه رازی خاطرنشان کرد: بر همین اساس ارتباط بین صنعت و دانشگاه معنی پیدا می‌کند و دانشجویان در ارتباط با ماموریت صنایع، دانش‌آموخته می‌شوند و حتی در دوران تحصیل مهارت‌هایی را فرا می‌گیرند. روزهایی از زمان تحصیل را در صنایع حضور می‌یابند که در نتیجه به مهارت‌افزایی حین تحصیل و اشتغال‌زایی بعد از تحصیل می‌رسند.
احمدی مهم‌ترین مشکل دانشگاه رازی را بودجه دانست و گفت: این مشکل را از قبل هم داشتیم، اما اگر قبل از کرونا هزینه غذای دانشجویی حدود پنج هزار تومان بود و دانشجو ۲ هزار تومان پرداخت می کرد، امروز دست‌کم ۵۰ هزار تومان است و او باز هم ۲ هزار تومان می‌پردازد.
بنابراین هزینه دانشگاه ۱۰ برابر شده است؛ در حالی که بودجه دانشگاه در سال ۱۴۰۱ حتی ۳ برابر هم نشده و این معادله نمی خواند. این معادله باید حل شود در غیر اینصورت مشکل خواهیم داشت.
وی تاکید کرد: اگر بخشی از درآمدهای دانشگاه ناشی از کار تخصصی دانشگاه ها شود، می تواند گشایشی ایجاد کند. یک رییس دانشگاه نباید فقط به بودجه دولتی امید داشته باشد، خود دانشگاه باید درآمد داشته باشد اما درآمد نباید ناشی از تجارت یا کرایه ساختمان و غیره باشد باید درآمد تخصصی و مهارتی باشد.
