سالار آزادمنش در گفت‌وگو با خبرنگار مجله آرونو، پیرامون اینکه هر سال در ایام ماه محرم شاهد استفاده بسیاری از ظروف یک‌بار مصرف هستیم که تبعات آن می‌تواند تأثیرات مخربی بر روی محیط‌زیست بگذارد، اظهار کرد: هر ظرف یک‌بار مصرف پلاستیکی در حدود ۲۵۰ تا ۵۰۰ سال زمان برای تجزیه شدن نیاز دارد.
وی با بیان اینکه هم‌زمان با فرا رسیدن مناسبت‌های مذهبی مختلف و پخش نذورات به واسطه نذرهای مردمی، فروش و استفاده از ظروف پلاستیکی و یک‌بار مصرف افزایش قابل توجهی پیدا می‌کند، افزود: بلایی که ظروف یک‌بار مصرف سر محیط‌زیست می‌آورد به هیچ‌وجه قابل جبران نیست و اگر فکری برای پسماند آن نشود، بخشی زیادی از این مواد آلاینده به طبیعت راه پیدا می‌کند و تنوع زیستی و حیات زمین را به خطر می‌اندازد.
عضو انجمن سمن‌های مردم نهاد با ابراز تأسف از اینکه سالیانه موضوع بهره‌وری از ظروف یک‌بار مصرف در مناسبت‌های مختلف به روش‌های گوناگون رسانه‌ای، دوستداران محیط زیست و سمن‌ها برای آگاهی مردم ارائه می‌شود، اما باز هم شاهد استفاده آنها هستیم، تصریح کرد: لازم است ظروف یک‌بار مصرف کاغذی با پایه گیاهی در توزیع نذورات استفاده شود.
وی با بیان اینکه فعالان محیط‌زیست طی سال‌های اخیر برای آگاه‌سازی مردم در استفاده درست از ظروف یک بار مصرف فعالیت‌های مؤثری را آغاز کرده‌اند، گفت: اغلب ظروف یک‌بار مصرف تولیدی از موادی است که به طور طبیعی تخریب نمی‌شود و در محل‌های پسماند برای سال‌ها قرار می‌گیرند، لذا جایگزینی ظروف فوق سبک و زیست تخریب‌پذیر می‌تواند نقش بسیار مؤثری در حفظ محیط زیست و کاهش آلودگی داشته باشد.
آزادمنش پیرامون اینکه ظروف فوق سبک و زیست تخریب‌پذیر، اغلب از مواد طبیعی مانند نشاسته، کاغذ قابل تجدید و خمیر شیمیایی و مواد پلیمری ساخته می‌شود، عنوان کرد: براساس اهمیت موضوع طی سال ۱۴۰۱ مؤسسه پژوهشی علوم و صنایع غذایی ایران، ظروف یک‌بار مصرف زیست تخریب‌پذیر را برای نخستین بار در کشور را با استفاده از پلیمرهای زیستی تولید کرد.
وی بر فرهنگ‌سازی استفاده از ظروف یک‌بار مصرف تجزیه‌پذیر در محیط زیست تاکید کرد و گفت: ظروف یک‌بار مصرف گیاهی از مواد طبیعی گیاهانی نظیر نشاسته ذرت، سیب زمینی و گندم ساخته شده و دارای مزایایی است که به دلیل نداشتن مواد شیمیایی، هنگام استفاده و با وجود موادغذایی داغ و چرب هیچ‌گونه مواد مضری از آن در غذا و طبیعت رها نمی‌شود.
فعال محیط‌زیست بیان کرد: پلاستیک‌ها پلیمرهایی است که از سنتز مواد اولیه به نام مونومر تهیه می‌شود، از این‌رو مونومرها مواد سمی بوده و برای سلامت انسان مضر است، در حالی که پلیمرها خنثی بوده و خطری برای سلامتی انسان و حیات زمین ندارد.
وی با اشاره به اینکه استفاده از ظروف یک‌بار مصرف درب‌دار شفاف نیز در سال‌های اخیر به یکی از روش‌های پرکاربرد برای بسته‌بندی مواد غذایی تبدیل شده است، بیان کرد: این ظروف از جنس پلی اتیلن تهیه می‌شوند، شفاف بوده و به صورت کامل محتویات داخل آن قابل رؤیت است، اما کیفیت تجدیدپذیری ظروف گیاهی و زیست تخریب‌پذیر را در محیط زیست ندارد.
آزادمنش با بیان اینکه امروزه مشکلات زیست محیطی روند رو به رشدی را طی می‌کند و فعالان محیط‌زیست برای رفع آن، ایده‌های متنوعی را ارائه می‌کنند، افزود: نکته حائز اهمیت این است که نباید تمام مسئولیت حفظ محیط‌زیست را بر دوش فعالان آن بگذاریم و با این بهانه از زیر بار مسئولیت شهروندی شانه خالی کنیم، وظیفه تمام شهروندان است که جلوی تخریب زمین و طبیعت را بگیرند.
وی خاطرنشان کرد: در سال‌های نه چندان دور برای بسیاری از مصرف‌کنندگان ظروف یک‌بار مصرف اهمیت نداشت که این ظروف را کجا رها می‌کنند و پس از پایان مراسم در خیابان‌ها شاهد تصاویر مملو از ظروف پلاستیکی بودیم، اما اکنون به کمک رسانه، فعالان محیط زیست و فرهنگ‌سازی‌هایی که صورت گرفته است، بی‌توجهی به رها کردن ظروف در خیابان‌ها کمتر دیده می‌شود و افراد داوطلب کیسه به دست در حال جمع‌آوری ظروف یک‌بار مصرف هستند.
