به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، هفتمین فصل از سریال «پایتخت» به کارگردانی «سیروس مقدم» در حال پخش است؛ سریالی که پخش آن از چهارم فروردین امسال آغاز شده و هم چنان ادامه دارد و باز هم مورد استقبال مخاطبان قرار گرفته است.
«پایتخت»، از همان اولین فصل، به یکی از محبوب‌ترین سریال‌های تلویزیونی تبدیل شد؛ آن‌قدر که هم مسئولانِ صدا و سیما و هم عواملِ آن، تصمیم گرفتند ادامه آن را در سال‌های بعد روی آنتن ببرند. هر چند در فصل هفتم نقاط ضعف جدی دارد و انتقادهایی به آن وارد است.
روند دنباله‌سازی سریال‌ها در تلویزیون ایران از دهه ۶۰ با سریال «آینه» ساخته «غلامحسین لطفی» آغاز شد و بعد از آن با «پایتخت»، «دردسرهای عظیم»، «لیسانسه‌ها»، «نون خ»، «زیر خاکی» و… ادامه پیدا کرد. در این نوشتار سریال‌هایی که در چند فصل ساخته شدند و مورد استقبال هم قرار گرفتند را مرور کرده‌ایم.
پایتخت
از سال ۱۳۹۰ تاکنون هفت فصل پخش شده است
سریال پایتخت با شخصیت‌هایی مانند «نقی»، «هما» و «ارسطو» یکی از محبوب‌ترین سریال‌های تاریخ تلویزیون ایران است. فصل هفتم این سریال این شب‌ها در حال پخش است و موضوع فروش شهاب سنگ، دستمایه طنز در ان قرار گرفته است.
کارگردان و نویسندگان این مجموعه، با بیان مسائل اجتماعی که گاهی نقبی به طنز می‌زند و همچنین نمایش زیبایی‌های طبیعی ایران، توانسته‌اند در تمامی فصل‌ها، مخاطب را با خود همراه کنند. «پایتخت» را می‌توان یکی از تاثیرگذارترین سریال‌های ایران دانست، آن‌قدر که برخی دیالوگ‌های آن در جامعه فراگیر شده‌اند.
نون خ
از ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۳، پنج فصل پخش شده است
فصل اول «نون خ» با داستان و شخصیت‌های جذاب توانست توجه زیادی جلب کند و موفقیت آن باعث شد که سازندگان برای تولید فصل‌های بعدی اقدام کنند. برخلاف بسیاری از سریال‌ها، فضای روستایی یکی از دلایل موفقیت این سریال بود. علاوه بر آن روابط اجتماعی و سنت‌های ایرانی در این سریال به‌خوبی نمایش داده شده است.
«نون خ» در هر فصل، با رویکردی نو و داستان‌های جذاب، همچنان مخاطب را همراه خود کند. در فصل‌های مختلفِ این سریال، در عین حال که شخصیت‌ها ثابت بودند، اما هر فصل داستان‌های جدیدی داشت؛ با این وجود می‌توان گفت مهم‌ترین دستاورد «سعید آقاخانی»، ایجادِ احساس واقعی بودنِ داستان‌های مطرح‌شده در سریال بود و همین موضوع، برای بسیاری از تماشاگران حس صمیمیت و نزدیکی ایجاد می‌کرد. تاکنون ۵ فصل از این مجموعه ساخته شده است که در سال‌های ۱۳۹۸، ۱۳۹۹، ۱۴۰۰، ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ از شبکه یک پخش شده‌اند و این احتمال وجود دارد که فصل‌های بعدی نیز از این سریال ساخته شود.
زیر خاکی
از ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۳، چهار فصل پخش شده است
سریال «زیر خاکی» به کارگردانی «جلیل سامان»، یکی از موفق‌ترین و محبوب‌ترین سریال‌های ایرانی در چند سال اخیر بوده که تاکنون چهار فصل از آن ساخته شده است. «زیر خاکی» داستان یک جست‌وجوی خانوادگی را روایت می‌کند که در آن فریبرز (با بازی پژمان جمشیدی)، به دنبال گنج است. ترکیب موفق درام و کمدی که در سریال‌های ایرانی به ندرت موفقیت‌آمیز بوده است، تماشاگران بسیاری را جذب این سریال کرد. یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های «زیر خاکی»، شخصیت‌پردازی‌های جذاب و بازی‌های قدرت‌مند است.
شخصیت فریبرز (پژمان جمشیدی) به‌عنوان مردی که در جست‌وجوی گنج است، به‌شدت ملموس و باورپذیر طراحی شده است. در این میان «ژاله صامتی» نیز یکی از مهم‌ترین نقاط قوت سریال است. رابطه میان فریبرز و پری، به‌شدت در خلقِ تعامل‌های کمدی و همچنین واکنش‌های دراماتیک موفق است.
لیسانسه‌ها
از ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۸، سه فصل پخش شده است
«لیسانسه‌ها» به کارگردانی «سروش صحت» یکی از موفق‌ترین کمدی‌های تلویزیونی ایران در دهه اخیر محسوب می‌شود. یکی از ویژگی‌های برجسته این سریال، طنز متفاوت و خاص آن است که سبب ساخت سه فصل متفاوت و استقبال از تمامی آنها شد.
«سروش صحت» که پیش‌تر در «پژمان» و «ساختمان پزشکان» هم تجربه موفقی در ژانر کمدی داشت، در این سریال از طنز موقعیت، دیالوگ‌های جذاب و شوخی‌های ظریف استفاده کرد. «لیسانسه‌ها» قصه سه جوان به نام‌های «مسعود» (امیرحسین رستمی)، «حبیب» (هوتن شکیبا) و «مازیار» (امیر کاظمی) را روایت می‌کند که هرکدام درگیر چالش‌های خاص خود هستند.
«مسعود»، جوانی ساده است که قرار است با دختری به نام «ترانه» (متین ستوده) ازدواج کند. «حبیب»، جوانی ثروتمند اما ناپخته و کمی ساده‌لوح است که با وجود داشتن امکانات زیاد، در پیدا کردن شریک زندگی و برقراری روابط اجتماعی مشکل دارد. «مازیار»، پسری باهوش و مستقل اما با پدری معتاد است. شخصیت‌ها گاهی مستقیماً با دوربین و تماشاگر صحبت می‌کردند و از اتفاقات پشت‌صحنه یا تصمیمات کارگردان و نویسنده خبر می‌دادند.
بچه مهندس
از ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۰، چهار فصل پخش شده است
«بچه مهندس» با روایت داستانی ساده و در عین حال تأثیرگذار شروع می‌شد. داستان حول شخصیت اصلی به نام «جواد جوادی» می‌چرخد که در کودکی از خانواده خود جدا شده و در یک پرورشگاه بزرگ می‌شود. مخاطب در چهار فصل با زندگی این جوان آشنا می‌شود و تعاملات او با دیگر شخصیت‌ها، به ویژه مسئولان پرورشگاه، محیط اجتماعی و دوستانش را نشان می‌دهد. هر فصل با تمرکز بر یک دوره زمانی از زندگی «جوادی» را نشان می‌دهد.
«بچه مهندس» به‌خوبی توانست با تمرکز بر مسائل اجتماعی، تربیتی و خانوادگی، داستانی جذاب خلق کند؛ اما فصل چهارم سریال که دیگر «علی غفاری» را با خود همراه نداشت و «احمد کاوری» در مقام کارگردانِ آن ظاهر شد، نتوانست موفقیت سه فصل اول را ایجاد کند.
دودکش
از ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۱، سه فصل پخش شده است
«محمد حسین لطیفی» بعد از چند سال دوری از تلویزیون و حضور در شبکه خانگی در سال ۱۳۹۲ با سریال «دودکش» برگشت. او در این سریال با روایت داستانی ساده، توانست با استفاده از طنز موقعیتی و شوخی‌های ساده، برای مخاطب یک تجربه سرگرم‌کننده و دلنشین به وجود آورد. در این سریال، داستان حول شخصیت‌هایی به نام «فیروز» (هومن برق‌نورد) و خانواده‌اش می‌چرخد که با وجود زندگی دشوار و مشکلات اقتصادی، زندگی شادی را از سر می‌گذرانند.
سریال با یک رویکرد ساده و غیر پیچیده، داستان‌گویی می‌کند و از همان ابتدا با معرفی خانواده‌ای که درگیر مشکلات روزمره هستند، به مخاطب احساس نزدیکی و صمیمیت می‌دهد؛ مشکلاتی که فیروز و خانواده‌اش با آن روبه‌رو هستند (مشکلات اقتصادی و دغدغه مالی) مسائلی روزمره در جامعه ایران است.
در دودکش، طنز، هرگز به سمت شوخی‌های سطحی و بی‌معنی نرفت، بلکه در اکثر مواقع، موقعیت‌های کمدی از دل داستان و شخصیت‌ها بیرون آمد. سه سال بعد، لطیفی فصل دوم را را با نام «پادری» با تهیه‌کنندگی «سید محمود رضوی» ساخت که نتوانست موفقیت فصل اول را تکرار کند. بعد از این اتفاق حدود ۵ سال بعد «زینب تقوایی» تهیه‌کننده فصل اول با حضور «برزو نیک نژاد» فصل جدید این مجموعه را در سال ۱۴۰۰ با عنوان «دودکش ۲» تولید کرد. آنها اعلام کردند پادری در واقع اسپین آف دودکش بوده برای همین فصل جدید دومین فصل این سریال نام گرفت.
دردسرهای عظیم
از ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴، دو فصل پخش شده است
«دردسرهای عظیم» به کارگردانی «برزو نیک‌نژاد»، در عین داشتن یک ساختار و روایت ساده، توانست با بهره‌گیری از ستاره‌ای همچون «جواد عزتی» چنان مورد توجه مخاطب قرار گیرد که سازندگانِ آن را مجاب به ساخت فصل دوم آن کند.
طنز ملایم و هوشمندانه‌ای که در این سریال به‌کار رفته بود، نوعی نگاهی انتقادی به زندگی روزمره و روابط انسانی داشت. در «دردسرهای عظیم»، شخصیت‌ها باورپذیر بودند و ویژگی‌های انسان‌گرایانه داشتند که مخاطب با آنان احساسِ نزدیکی می‌کرد. سریال به مسائل روزمره و دغدغه‌های اجتماعی پرداخت و مشکلات و چالش‌هایی که شخصیت‌ها درگیر آن بودند، می‌پرداخت و همین برای بسیاری از مردم آشنا و ملموس بود.
مرد هزار چهره
از ۱۳۸۷ و ۱۳۸۸، دو فصل پخش شده است
سریال «مرد هزار چهره» به کارگردانی «مهران مدیری» یکی از آثار موفق تلویزیونی است که در سال ۱۳۸۷ پخش شد. این سریال، که به‌نوعی ادامه‌دهنده سبک طنز خاص مدیری در تلویزیون ایران بود، روایت برهه‌ای از زندگی «مسعود شصت‌چی» بود. یکی از ویژگی‌های بارز این سریال، تنوع در شخصیت‌هایی است که «مهران مدیری» آن را بازی می‌کند. این شخصیت‌ها در هر قسمت تغییر می‌کنند و هر کدام ویژگی‌ها و رفتارهای متفاوتی دارند.
استفاده از طنزهای کلامی و موقعیتی برای خلق لحظات سرگرم‌کننده یکی دیگر از دلایل موفقیت این سریال است. مدیری در «مرد هزار چهره» علاوه بر طنز و کمدی، به نقد برخی رفتارها، مشکلات اجتماعی، و مسائلی همچون هویت‌جویی، جاه‌طلبی و تفاوت‌های طبقاتی نیز پرداخت.
سریال مرد هزار چهره از نوعی طنز هوشمندانه و کمدی موقعیتی بهره می‌برد که می‌توان آن را یکی از بهترین آثار «مدیری» هم دانست. شاید همین امر سبب شد تا سازندگان، فصل دوم آن را نیز بسازند؛ اما فصل دوم نتوانست موفقیت اولین فصل را به همراه داشته باشد.
آئینه
از ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۸، سه فصل پخش شده است
سریال «آئینه» به دلایل متعددی در دهه ۱۳۶۰ محبوب شد و همچنان در خاطره بسیاری از مخاطبان آن دوران باقی مانده است. این سریال، در آن سال‌ها چنان با استقبال مردم مواجه شد که در سه فصلِ مختلف ساخته شد. «آئینه» مسائل روزمره و مشکلات رایج همچون اختلافات خانوادگی، روابط همسایگی، مالک و مستأجر، خرافه‌گرایی و توقعات بی‌جا را نشان می‌داد و شاید همین واقع‌گرایی باعث شد تا مخاطبان با داستان‌های آن همذات‌پنداری کنند.
هر قسمت از سریال، داستانی مستقل داشت و مخاطب بدون نیاز به پیگیری مداوم، می‌توانست به‌راحتی با قسمت‌های مختلف همراه شود اما آن‌چه این سریال را متمایز می‌کرد، این بود که در پایان هر قسمت، بخشی با عنوان «زندگی شیرین می‌شود» به نمایش درمی‌آمد که در آن راهکارهای ساده برای حل مشکلات ارائه می‌شد و رویکردی آموزشی داشت.
زیر آسمان شهر
از ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۱، سه فصل پخش شده است
سریال «زیر آسمان شهر» به کارگردانی «مهران غفوریان» یکی از مجموعه‌های محبوب و پرطرفدار در دهه ۸۰ بود که در آن زمان توانست در میان مخاطبان جایگاه ویژه‌ای پیدا کند. بسیاری از موقعیت‌های کمدی در این سریال، از تعاملات روزمره مردم در یک ساختمان مسکونی و روابط آنها با یکدیگر شکل می‌گرفت که به شکلی صمیمانه و جذاب نمایش داده می‌شد. «مهران غفوریان» که پیش از ساخت این سریال، سابقه سال‌ها بازی در آثار کمدی را داشت، توانست موقعیت‌های کمیک و در عین حال انسانی خوبی را به نمایش بگذارد و آدم‌هایی را در یک جامعه شهری تصویر کند که بسیار جذاب و دوست‌داشتنی بود.
موفقیت فصل اول سریال، سبب ساخت فصل‌های بعدی هم شد و در حالی که سریال بیشتر به‌عنوان یک کمدی موقعیت معرفی می‌شد، سازندگان توانستند به‌طور غیرمستقیم به مسائلی همچون روابط اجتماعی، همزیستی در یک جامعه شهری، مشکلات اقتصادی و حتی تفاوت‌های فرهنگی بپردازند و آنها را به صورت طنزآلودی نشان دهند.
