به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، کوچینگ در ایران در دهه‌های اخیر به عنوان یک ابزار مؤثر برای توسعه فردی و حرفه‌ای به شدت مورد توجه قرار گرفته است؛ کوچینگ در ابتدا به عنوان یک مفهوم وارداتی و جدید مورد استقبال قرار گرفت و به تدریج به بخشی از فرایندهای آموزشی و توسعه سازمان‌ها و جوامع مختلف تبدیل شد؛ بسیاری از افراد و شرکت‌ها اکنون کوچینگ را به عنوان ابزاری برای بهبود عملکرد، افزایش رضایت شغلی و توسعه مهارت‌های رهبری می‌دانند.
در جلسات کوچینگ، فضایی برای بیان احساسات، ایده‌ها و چالش‌ها فراهم می‌شود و این فرصت به افراد می‌دهد تا به طور عمیق‌تر به خودآگاهی و بهبود فردی بپردازند؛ کوچینگ در ایران به دو شکل عمده انجام می‌شود که شامل کوچینگ فردی و کوچینگ سازمانی است.
در کوچینگ فردی، تمرکز بر توسعه مهارت‌ها و قابلیت‌های فردی است و افراد به کمک کوچ‌های حرفه‌ای می‌توانند مسیرهای شغلی خود را بهتر بشناسند، اهداف شخصی و حرفه‌ای خود را مشخص کنند و برای رسیدن به این اهداف برنامه‌ریزی کنند، این نوع کوچینگ به ویژه برای مدیران و رهبران مفید است.
در کوچینگ سازمانی، تمرکز بر بهبود عملکرد گروهی و تیمی است، سازمان‌ها از کوچینگ برای تقویت تیم‌ها، افزایش همکاری و هماهنگی بین اعضای تیم و بهبود فرایندهای کاری استفاده می‌کنند؛ این نوع کوچینگ به مدیران کمک می‌کند تا توانمندی‌های تیم‌های خود را شناسایی و به بهترین شکل از آن‌ها بهره‌برداری کنند، همچنین کوچینگ سازمانی می‌تواند به ایجاد فرهنگ سازمانی مثبت و سازنده کمک کند.
یکی از چالش‌های بزرگ کوچینگ در ایران، کمبود کوچ‌های حرفه‌ای و آموزش‌دیده است و با وجود اینکه تعداد کوچ‌ها در حال افزایش است، نیاز به آموزش و تربیت کوچ‌های حرفه‌ای بیشتر احساس می‌شود و به همین منظور، بسیاری از مؤسسات آموزشی و دانشگاه‌ها برنامه‌های آموزشی کوچینگ را ارائه می‌دهند تا نیازهای بازار را تأمین کنند.
چیست و چه اهمیتی دارد؟
با توجه به اهمیت افزایش آگاهی افراد از کوچینگ، علیرضا حاجی بابایی اصفهانی، کوچ سازمانی و کسب و کار و مدیرعامل خانه کوچینگ ایرانیان به خبرنگار مجله آرونو می‌گوید: کوچینگ، گفتمانی هدفمند و مشارکتی بین کوچ و مراجع است که این فرایند منجر می‌شود مراجع به تفکری عمیق برود و خلاقیت او افزایش یابد، در نتیجه استعدادها و ظرفیت‌های حرفه‌ای و شخصی مراجع به حداکثر می‌رسد و کوچ ظرفیت‌های فرد را از درون خود او استخراج می‌کند.
وی با بیان اینکه در واقع کوچ مانند آموزش دهنده یا مشاور، مهارتی به مراجع اضافه می‌کند، می‌افزاید: هر شخص یا سازمان برای توانمند شدن خود نیاز به چهار عامل دارد که این عوامل شامل آموزش، مشاوره، منتور (فردی که تجربه خود را در اختیار سازمان یا شخص قرار می‌دهد) و کوچ می‌شود.
مدیرعامل خانه کوچینگ ایرانیان با بیان اینکه کوچ حمایت می‌کند تا افراد از موقعیت کنونی خود به موقعیت دلخواه خود برسد، تصریح می‌کند: کوچینگ به صورت غیررسمی از دوران باستان وجود داشته است و در دهه ۱۹۷۰، کوچینگ به عنوان یک حرفه رسمی فعالیت خود را آغاز کرد و تاکید آن بر توسعه فردی و بهبود عملکرد محیط‌های کاری بود.
کوچینگ؛ ابزاری مؤثر برای دستیابی به اهداف فردی و حرفه‌ای
حاجی بابایی ادامه می‌دهد: در دهه ۱۹۸۰، با ظهور روانشناسی مثبت و تمرکز بر توانمندسازی افراد، کوچینگ به عنوان یک روش مؤثر برای بهبود عملکرد فردی و گروهی شناخته شد و در دهه ۱۹۹۰، کوچینگ به صورت گسترده در سازمان‌ها و شرکت‌ها مورد استفاده قرار گرفت.
وی می‌گوید: پس از آن شاهد تأسیس انجمن‌های حرفه‌ای کوچینگ مانند ICF بوده‌ایم که استانداردهای کوچینگ را تعریف و گواهینامه‌های کوچینگ را به کوچ‌های دارای صلاحیت اعطا کردند و در دهه ۲۰۰۰ و پس از آن، کوچینگ به یکی از ابزارهای مهم در توسعه فردی و بهبود عملکرد سازمانی تبدیل شد.
مدیرعامل خانه کوچینگ ایرانیان اضافه می‌کند: با پیشرفت فناوری، کوچینگ آنلاین و مجازی نیز رونق گرفت و امروزه کوچینگ در زمینه‌هایی مختلف مانند زندگی شخصی، کسب و کار، ورزش و سلامت افراد مورد استفاده قرار می‌گیرد و به عنوان یک ابزار مؤثر برای دستیابی به اهداف فردی و حرفه‌ای شناخته می‌شود.
تدوین شایستگی‌های کوچینگ در کشور
حاجی بابایی می‌افزاید: به کمک کوچ‌های دارای صلاحیت و مورد تأیید ICF، استانداردهای کوچینگ در کشور در سه سطح پایه، حرفه‌ای و پیشرفته با کمک اداره‌کل فنی و حرفه‌ای استان‌های تهران و اصفهان، تدوین شد و تدوین این شایستگی‌ها موجب می‌شود افرادی که بدون صلاحیت لازم در زمینه کوچینگ فعالیت می‌کنند، شناسایی شوند و افراد نیز از شایستگی‌های کوچ‌های مورد تأیید اطلاع یابند.
وی با بیان اینکه استاندارها و شایستگی‌های مذکور تعریف شده است و امروز دوشنبه، بیست‌ویکم آبان، در اداره‌کل فنی و حرفه‌ای استان اصفهان رونمایی خواهد شد، تصریح می‌کند: هر فرد یا سازمان در جهت توانمند شدن و برقراری ارتباط مؤثر، نیازمند کوچینگ هستند و در بعضی کشورها کوچینگ به عنوان یک شغل و حرفه جای خود را پیدا کرده است.
مدیرعامل خانه کوچینگ ایرانیان ادامه می‌دهد: از سال ۱۳۹۲، کوچینگ وارد ایران شد و طی این سال‌ها به همت کوچ‌های شایسته، کوچینگ خالص توسط آموزشگاه‌های مورد تأیید آموزش داده شد و سازمان فنی و حرفه‌ای نیز آموزش کوچینگ دارد، همچنین در دانشگاه علمی کاربردی تهران نیز کارشناسی کوچینگ طرح درس شد و اکنون مقطع فوق دیپلم به لیسانی کوچینگ حرفه‌ای کسب و کار تدریس می‌شود.
حاجی بابایی با بیان اینکه دانشگاه تهران نیز فوق لیسانس کوچینگ کسب و کار را آموزش می‌دهد، می‌گوید: خانه کوچینگ ایرانیان، خانه‌ای امن برای کوچ‌ها است که توانمندسازی کوچ‌ها، ارتباط‌سازی و اجرایی‌سازی را برعهده دارد، در واقع آموزشگاه‌های دارای صلاحیت کوچ‌های حرفه‌ای را آموزش می‌دهند و در خانه کوچینگ، کوچ‌های آموزش دیده و حرفه‌ای با یکدیگر در ارتباط خواهند بود و دوره‌های تکمیلی را پشت سر می‌گذارند و از افتخارات خانه کوچینگ ایرانیان، همکاری با آکادمی بین‌المللی الهام‌بخش است.
افزایش دسترسی به منابع و تکنولوژی‌های جدید نیز نقش مهمی در توسعه کوچینگ در ایران داشته است؛ ابزارهای دیجیتالی مانند ویدئو کنفرانس‌ها و نرم‌افزارهای مدیریت پروژه، امکان برگزاری جلسات کوچینگ به صورت آنلاین را فراهم کرده است و این امر به خصوص در دوران همه‌گیری کرونا اهمیت زیادی پیدا کرد و باعث شد کوچینگ به یک ابزار ضروری برای حمایت از کارکنان و مدیران تبدیل شود.
از دیگر جنبه‌های مثبت کوچینگ در ایران، تأثیر آن بر بهبود کیفیت زندگی فردی و اجتماعی است، افراد با بهره‌گیری از کوچینگ می‌توانند مهارت‌های ارتباطی خود را بهبود دهند، استرس‌ها و اضطراب‌های روزمره را مدیریت کنند و به یک زندگی متعادل‌تر و رضایت‌بخش‌تر دست یابند؛ این امر باعث شده است که کوچینگ به عنوان یک ابزار برای توسعه فردی و اجتماعی مورد توجه قرار گیرد.
به طور کلی، کوچینگ در ایران به عنوان یک ابزار مؤثر و پرکاربرد برای توسعه فردی و سازمانی شناخته شده است و با توجه به نیازهای روزافزون به بهبود عملکرد و افزایش رضایت شغلی و فردی، انتظار می‌رود که کوچینگ همچنان در آینده نیز نقش مهمی در زندگی حرفه‌ای و شخصی افراد ایفا کند و این روند نشان‌دهنده پذیرش گسترده‌تر کوچینگ و نیاز به توسعه بیشتر آن در جامعه است.
