آیین نکوداشت زندهیاد خسرو بامداد روز شنبه ۲۱ آبان ماه با حضور مدیرکل هنرهای نمایشی و جمعی از هنرمندان، دانشجویان و همکاران این هنرمند در تماشاخانه سنگلج برگزار شد.
به گزارش آرونو به نقل از روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی، در ابتدای این مراسم، کاظم نظری، مدیرکل هنرهای نمایشی با بیان اینکه امیدوارم در آینده در فضایی مطلوب و دور از غم با یکدیگر گفتوگو کنیم، بیان کرد: زندهیاد استاد بادمداد، خسرو خوبان، مرد بزرگی بود. او معلم بنده بوده و همچنان هست. منش و دانش او بسیار به من آموخت.
وی ضمن عرض تسلیت به خانواده زندهیاد بامداد و جامعه هنری گفت: ایشان در قلب من و قلب همه دانشجویانش همیشه زنده است. او همیشه و در همه جا به ویژه در دانشگاه اراک تمام قد و با همه وجود، سختیها را به جان میخرید و عاشقانه و پدرانه کنار دانشجویان بود و به آنها تاکید میکرد تا مطالعه کنند و دانششان را نسبت به هنر نمایش افزایش دهند.
در ادامه مانی بامداد، فرزند این هنرمند فقید، از انتشار تمامی آثار زندهیاد بامداد با حمایت اداره کل هنرهای نمایشی خبر داد.
مانی بامداد با ایراد سخنانی اظهار کرد: کتابخانه شخصی پدر به مجموعه تئاتر شهر تقدیم خواهد شد تا دانشجویان بتوانند از این گنجینه کوچک استفاده کنند.
پس از او، احمد جولایی، نویسنده و پژوهشگر تئاتر نیز با حضور روی صحنه تماشاخانه سنگلج ضمن عرض تسلیت به مناسبت درگذشت استاد بامداد، گفت: خسرو الماس دنیای هنر بود. او برای دانشجویان بسیار زحمت کشید. پیش از آنکه به خودش بیاندیشد به خانواده و دانشجویانش فکر میکرد. اینقدر که برای دانشجویان تلاش میکرد به دنبال مطالبات شخصی و اداری نبود. اینها همگی نشان از بزرگمردی، رادمردی و دریادلی او دارد.
او ادامه داد: خاک قطعه هنرمندان بهشت زهرا جواهرات زیادی در سینه خود داشت، آلبومش کم بود و خسرو را به این آلبوم اضافه کرد.
احمد جولایی افزود: در حدیث آمده است که اولاد پاک و خلف صدقه جاریه است که میتواند، منجر به بازماندن نام نیک از آدمی باشد و مانی اولاد خلف زندهیاد خسرو بامداد است. امیدوارم هرچه خاک اوست باقی عمر بازماندگانش به ویژه مانی عزیز باشد.
این نویسنده و پژوهشگر تئاتر مطرح کرد: دانشجویان زندهیاد بامداد هر زمان از دانشی که به آنها آموخت، استفاده کنند و از او به نیکی یاد کنند، گویی استاد زنده است و این همان مصداق «هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق» خواهد بود. چراکه خسرو با عشق نفس میکشید، دم او عشق بود و بازدمش عشق. امیدوارم این ترانه عشق بر لبان همه دانشجویان و هنرمندان ایران زمین باقی بماند و خسروها به جای او در خاک هنر رویش داشته باشد.
علی میرزایی، فیلمنامهنویس و پژوهشگر تئاتر و سینما، بهار رییس انجمن ادبی استان سمنان و محمد ابراهیمیان، نویسنده، منتقد و کارگردان تئاتر از دیگر سخنرانان مراسم بودند که به بیان خاطراتی از همراهیشان با این هنرمند فقید پرداختند و یاد و خاطره او را گرامی داشتند.
پخش کلیپ، شعرخوانی علیرضا عامری در وصف زندهیاد خسرو بامداد و خوانش دو دلنوشته با یادی از خاطرات استاد بامداد به قلم جمعی از دانشجویان ورودی ۱۳۷۴ دانشگاه آزاد اسلامی اراک بخشهای دیگری از این مراسم بودند.
انتهای پیام