به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، انجمن خبرنگاران کاخ سفید اعلام کرد از آنچه حذف خبرنگاران سه خبرگزاری اصلی از همراهی با ترامپ در سفر با هواپیمای مخصوص ریاستجمهوری (ایر فورس وان) به خاورمیانه خوانده، «ناراحت و نگران» است.
در بیانیهای رسمی، این انجمن گفت که خبرنگاران خبرگزاریهای آسوشیتدپرس، بلومبرگ و رویترز اجازه نیافتند سوار ایر فورس وان شوند تا این سفر را پوشش دهند.
در این بیانیه آمده است: نادیدهگرفتن خبرگزاریها، ظلمی به مردم آمریکاست که به اخباری بهموقع و دقیق درباره رئیسجمهورشان نیاز دارند، بهویژه در سفرهای خارجی که ممکن است هر اتفاقی در آن رخ دهد و تبعاتش بر سراسر جهان اثر بگذارد.
انجمن خبرنگاران کاخ سفید همچنین بر نقش حیاتی و بیبدیل خبرگزاریها در ارائه پوشش خبری بهموقع و دقیق برای مخاطبان جهانی تأکید کرد.
در ادامه این بیانیه آمده است: انجمن خبرنگاران کاخ سفید از این محدودیت تازه در دسترسی رسانهها به پوشش اخبار کاخ سفید، و همچنین از ادامه برخوردهای تلافیجویانه بهدلیل تصمیمهای مستقل تحریریهای، بسیار نگران است. «ما خواستار بازگشت خبرنگاران خبرگزاریها به جایگاهشان در هواپیمای ایر فورس وان هستیم؛ جایگاهی که آنها برای دههها، بهطور مستمر و قابلاعتماد، برای پوشش فعالیتهای رئیسجمهور آمریکا از آن استفاده کردهاند.»
این بیانیه افزود دفاع از جایگاه خبرنگاران را «نه برای منافع آنان، بلکه برای میلیونها آمریکایی که هر روز به گزارشهای آنها وابستهاند» دنبال میکند.
این اقدام در پی آن صورت گرفته که کاخ سفید اعلام کرد خود کنترل نوبتبندی آن تعداد اندکی از خبرنگارانی را در دست میگیرد که مجاز به حضور در بیشتر برنامههای رئیسجمهور هستند نقشی که بهطور سنتی برعهده انجمن خبرنگاران کاخ سفید بوده است.
کارولاین لویت، سخنگوی کاخ سفید در دفاع از این تصمیم، آن را تلاشی برای «افزایش فراگیری» در ترکیب خبرنگاران دانست و گفت: انجمن خبرنگاران کاخ سفید برای مدت طولانی تعیین میکرد که کدام خبرنگار حق دارد در خصوصیترین فضاها از رئیسجمهور آمریکا سوال بپرسد، اما این روند دیگر ادامه نخواهد داشت.
خبرگزاری آسوشیتدپرس گزارش داد که دولت ترامپ این خبرگزاری را از حضور در رویدادهای ریاستجمهوری، از جمله دفتر بیضی و پروازهای ایر فورس وان، منع کرده است؛ دلیل این اقدام آن بوده که این خبرگزاری در گزارشهای خود همچنان از عنوان «خلیج مکزیک» استفاده میکرد، درحالیکه ترامپ طی یک فرمان اجرایی، نام این خلیج را به «خلیج آمریکا» تغییر داده بود.
در واکنش به صدور حکم دادگاه درباره این موضوع، کاخ سفید سیاست رسانهای جدیدی را اجرایی کرده است که بر اساس آن، خبرگزاریها همراه با خبرنگاران نشریات چاپی در یک چرخه نوبتی برای حضور در ایر فورس وان یا رویدادهای دفتر بیضی قرار میگیرند.
این اقدام در حالی صورت گرفته که ایر فورس وان، هنگام سفر به خاورمیانه در روز دوشنبه، هیچ خبرنگاری از آسوشیتدپرس، بلومبرگ یا رویترز را به همراه نداشت، در حالیکه طبق روال، رؤسایجمهور بشتر مواقع در طول پرواز با خبرنگاران همراه خود گفتوگو میکنند.
دولت ترامپ در طی بیش از صد روزی که در کاخ سفید حکمرانی کرده است برخوردهای قهری بسیاری با مخالفان خود بهخصوص در عرصه رسانه داشته است؛ او هفته گذشته به نیویورکتایمز بر سر گزارش این روزنامه درباره تلاش وکلای ترامپ و کمپانی پارامونت برای دستیابی به توافقی درباره شکایت او از مصاحبهاش با کامالا هریس در برنامه «۶۰ دقیقه» منتشر کرد، حمله کرد و خبرنگار این روزنامه را به «سندروم دیوانگی ترامپ» متهم کرد.
ترامپ همزمان با تشدید محدودیتها، دامنه حملات حقوقیاش به رسانهها را نیز گسترش داده و شکایتهایی میلیاردی علیه خبرنگاران و شبکههای خبری تنظیم کرده است. او از شبکه سیبیاس ۲۰ میلیارد دلار غرامت خواسته و روزنامه Des Moines Register را به دلیل یک نظرسنجی نادرست به دادگاه کشانده است، همچنین شبکه اِیبیسی برای مختومه کردن شکایت درباره گزارش نادرست پرونده تجاوز ترامپ به ای. جین کارول، ۱۵ میلیون دلار پرداخت کرده است.
رسانههای دیگری هم آماج حملات ترامپ واقع شدهاند، بهویژه بهخاطر نظرسنجیهایی که کاهش محبوبیتش را در زمینههایی همچون تعرفهها و اقتصاد نسبت به موضوعاتی چون مهاجرت و امنیت مرزها نشان میدادند. طبق نظرسنجی سیانان به مناسب صد روز حضور ترامپ در کاخ سفید، میزان تأیید عملکرد او در بین شرکتکنندگان ۴۱ درصد بوده است که پایینترین رقم برای رئیسجمهور تازه منتخب در صدمین روز کاری، دستکم از دوران دوایت آیزنهاور تاکنون بهشمار میرود، حتی پایینتر از نخستین دوره ریاستجمهوری خود ترامپ.
بهطورکلی اعتماد آمریکاییها به ترامپ برای استفاده مسئولانه از قدرت ریاستجمهوری (۴۶ درصد) و ارائه رهبری واقعی برای کشور (۵۰ درصد) نسبت به دسامبر گذشته، بهشدت افت کرده است. در ماههای اخیر، ترامپ با صدور مجموعهای از فرمانهای اجرایی، تغییرات گستردهای در سیاستها و رویههای دولتی اعمال کرده استکه بسیاری از آنها با چالشهای جدی حقوقی در دادگاهها روبهرو شدهاند.