به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، کودکان باید با معلمان جدید و همکلاسی‌های ناشناخته و محیط جدید کلاس‌ها سازگار شوند و کودکان باید یاد بگیرند که چگونه زمان خود را بین درس‌ها، تکالیف و فعالیت‌های فوق‌برنامه مدیریت کنند و این مهارت برای بسیاری از کودکان دشوار است و نیاز به راهنمایی و حمایت والدین و معلمان دارد.
برقراری ارتباط با همسالان و معلمان یکی از چالش‌های مهم کودکان در فضای مدرسه است که این تعامل‌ها می‌تواند بر اعتماد به نفس و رشد اجتماعی آنها تأثیر بگذارد، اما انتظارات بالا از سوی والدین و معلمان می‌تواند فشار زیادی بر کودکان وارد کند و در نهایت منجر به بروز اضطراب و استرس در کودکان شود، بنابراین والدین نقش بسیار مهمی در تحصیل و رشد کودکان دارند.
ایجاد یک محیط امن و حمایتگر در فضای خانه که کودکان بتوانند به راحتی احساسات و نگرانی‌های خود را بیان کنند، می‌تواند تأثیر بسزایی در کاهش استرس آنها داشته باشد، البته والدین می‌توانند با تشویق کودکان به مطالعه و یادگیری مسبب افزایش علاقه آنها به تحصیل شود، به همین دلیل حمایت کودکان در برنامه‌ریزی و مدیریت زمان برای انجام تکالیف و فعالیت‌های فوق‌برنامه نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.
والدین باید با معلمان و مسئولان مدرسه در ارتباط باشند تا از پیشرفت تحصیلی و مشکلات احتمالی فرزندان خود مطلع شوند و با توجه به این چالش‌ها و نقش والدین می‌توان گفت حمایت و راهنمایی والدین می‌تواند تأثیر بسزایی در موفقیت تحصیلی و رشد شخصیتی کودکان داشته باشد.
تنوع گسترده مراکز آموزشی و تکالیف فشرده، دو چالش اساسی حوزه تعلیم و تربیت
نفیسه گلرنگ، مشاور کودک و عضو نظام روانشناسان ایران در گفت‌وگو با خبرنگار مجله آرونو اظهار می‌کند: یکی از چالش‌های مهم در حوزه تعلیم و تربیت، تنوع گسترده مراکز آموزشی و مدارس در کشور است که این تنوع اگرچه فرصت‌های متعددی برای انتخاب فراهم می‌کند، اما می‌تواند منجر به سردرگمی والدین شود و بسیاری از والدین در انتخاب بهترین مرکز آموزشی برای فرزندان خود دچار تردید می‌شوند که این وضعیت می‌تواند به افزایش نگرانی‌ها و اضطراب در خانواده‌ها منجر شود و نیاز به اطلاعات دقیق و راهنمایی‌های مناسب در مورد کیفیت و ویژگی‌های هر مرکز آموزشی بیش از پیش احساس می‌شود.
وی می‌افزاید: برنامه‌ریزی‌ها و تکالیف فشرده در مراکز آموزشی یکی از چالش‌های مهم است و این مسئله به دلیل جذب خانواده‌ها و تأثیر آن بر تصمیم‌گیری‌های آنها در مورد تحصیل فرزندانشان اهمیت دارد و کارکنان مراکز آموزشی باید برنامه‌های آموزشی را به گونه‌ای طراحی کنند که از نظر محتوا کامل و جامع باشد، همچنین تکالیف فشرده نباید به طور نامناسبی بر فرزندان و والدین اعمال شود تا از نظر روانی و فیزیکی آنها را به مشکل بیاندازد و کتاب کارهای پرحجم نیز باید به گونه‌ای تدوین شود که مفید و قابل استفاده باشد و به خانواده‌ها کمک کند تا بهترین تصمیم‌گیری‌ها را برای آینده تحصیلی فرزندانشان داشته باشند.
مشاور کودک و عضو نظام روانشناسان ایران دیگر چالشی را که کودکان در تحصیل خود با آن مواجه می‌شوند را کمبود مدارس بانشاط و مهارت محور می‌داند و می‌گوید: یکی دیگر از چالش‌های مراکز آموزشی، کمبود مدارسی با محیط شاد و پرانرژی است، مدارسی که نه تنها به تدریس مفاهیم تئوری می‌پردازند، بلکه به آموزش عملی و عینی نیز توجه دارند و این نوع مدارس با ایجاد محیط‌های پویا و فعال به دانش‌آموزان کمک می‌کند تا مهارت‌های عملی را در کنار مطالب تئوری فرا گیرند و این مدارس می‌تواند با ارائه فعالیت‌های خلاقانه و هنری انگیزه و اشتیاق دانش‌آموزان را افزایش دهد.
با تحول فناوری‌ها، نسل جدید دانش‌آموزان نیازمند رویکردهای آموزشی پویا و انعطاف‌پذیرتری هستند
گلرنگ چالش بعدی را نبود تطابق سیستم آموزشی فعلی با نیازها و ویژگی‌های نسل امروز بیان می‌کند و ادامه می‌دهد: سیستم آموزشی کشور همچنان بر پایه روش‌ها و ساختارهای سنتی بنا شده است، در حالی که کودکان و نوجوانان امروزی با سرعتی بی‌سابقه در حال تغییر و تحول هستند و این نسل جدید با تکنولوژی‌های نوین و اطلاعات گسترده‌ای که در دسترس دارند، نیازمند رویکردهای آموزشی پویا و انعطاف‌پذیرتری هستند، بنابراین ضروری است سیستم آموزشی نیز همگام با این تغییرات به‌روزرسانی شود و بتواند پاسخگوی نیازهای متنوع و متغیر دانش‌آموزان باشد.
وی ادامه می‌دهد: چالش دیگر که باید به آن توجه کنیم به‌روز نبودن کارشناسان و معلمان و مدیران در سیستم آموزشی است که بسیاری از این افراد از سرمایه علمی و آموزش‌های کافی برخوردار نیستند و این مسئله موجب می‌شود دانش‌آموزان نتوانند به‌طور مؤثر با نیازها و تغییرات سریع نسل جدید همگام شوند؛ در دنیای امروز که تکنولوژی و اطلاعات به سرعت در حال پیشرفت است، می‌طلبد تمام افراد مؤثر و فعال در حوزه تعلیم و تربیت به‌طور مداوم دانش و مهارت‌های خود را به‌روزرسانی کنند تا بتوانند با تقویت کیفیت آموزشی با بهترین شکل ممکن به دانش‌آموزان خدمت کنند.
تحول در محیط‌های آموزشی؛ گامی به سوی یادگیری مؤثر و الهام‌بخش
مشاور کودک و عضو نظام روانشناسان ایران با بیان اینکه باید در جهت بهبود محیط‌های آموزشی اقداماتی انجام شود، می‌گوید: برای ایجاد یک محیط آموزشی بهتر ضروری است که به دانش‌آموزان فرصت کسب تجربه و یادگیری مهارت‌های عملی را بدهیم که این امر نه‌تنها به تقویت توانایی‌های فردی و اجتماعی آنها کمک می‌کند، بلکه باعث می‌شود دانش‌آموزان بتوانند به‌طور موثرتری با چالش‌های دنیای واقعی مواجه شوند و با فراهم کردن این فرصت‌ها می‌توانیم نسلی توانمند و آماده برای آینده‌ای پویا و پیچیده تربیت کنیم.
گلرنگ ادامه می‌دهد: ضروری است فضای آموزشی بانشاط و فعال باشد و استفاده از بازی‌ها و شعرها و فعالیت‌های آموزشی متنوع می‌تواند به افزایش انگیزه و علاقه دانش‌آموزان کمک کند و این روش‌ها نه‌تنها یادگیری را جذاب‌تر می‌کند، بلکه به توسعه مهارت‌های مختلف و تقویت خلاقیت و همکاری میان دانش‌آموزان نیز کمک می‌کند و با ایجاد چنین محیطی می‌توانیم تجربه آموزشی بهتری برای دانش‌آموزان فراهم کنیم.
وی می‌افزاید: دانش‌آموزان باید همان‌گونه که هستند نزد والدین و معلمان پذیرفته شوند و انتظارات بیش از حد از آنها می‌تواند فشار روانی و استرس مضاعفی برای آنها ایجاد کند که به رشد و پیشرفت آنها آسیب می‌زند، بنابراین با پذیرش و حمایت از دانش‌آموزان در هر مرحله از یادگیری می‌توانیم محیطی امن و دلگرم‌کننده برای آنها فراهم کنیم که در آن بتوانند به بهترین شکل ممکن رشد کنند و استعدادهای خود را شکوفا سازند.
برای بهبود وضعیت تحصیلی دانش‌آموزان باید به بهبود محیط‌های آموزشی، افزایش حمایت والدین و تقویت نقش معلمان توجه ویژه‌ای داشت
محیط آموزشی نقش بسیار مهمی در پیشرفت تحصیلی کودکان دارد، محیط‌های آموزشی نامناسب همچون کلاس‌هایی با دانش‌آموزان بیش از ظرفیت، کمبود منابع آموزشی و نبود امکانات مناسب می‌تواند موجب کاهش انگیزه و علاقه دانش‌آموزان به تحصیل شود و وجود تنش‌ها و خشونت‌های مدرسه‌ای می‌تواند تأثیر منفی بر روحیه و عملکرد تحصیلی کودکان داشته باشد.
حمایت والدین از تحصیل کودکان یکی از عوامل کلیدی در موفقیت تحصیلی آن‌هاست و والدینی که به تحصیل فرزندان خود اهمیت می‌دهند و آنها را تشویق می‌کنند، به طور معمول فرزندان موفق‌تری دارند و این حمایت می‌تواند شامل کمک در انجام تکالیف، حضور در جلسات مدرسه و ایجاد محیطی آرام و مناسب برای مطالعه در فضای خانه باشد.
معلمان نیز نقش بسیار مهمی در تحصیل کودکان ایفا می‌کنند و معلمانی که با دانش‌آموزان خود ارتباط خوبی برقرار کرده باشند و از روش‌های تدریس متنوع و جذاب استفاده کنند، می‌توانند انگیزه و علاقه دانش‌آموزان را به تحصیل افزایش دهند، لذا معلمان باید توانایی شناسایی و حمایت از دانش‌آموزانی که نیاز به کمک‌های ویژه دارند را داشته باشند.
برای بهبود وضعیت تحصیلی دانش‌آموزان باید به بهبود محیط‌های آموزشی، افزایش حمایت والدین و تقویت نقش معلمان توجه ویژه‌ای داشت که این عوامل می‌توانند به طور مستقیم و غیرمستقیم بر پیشرفت تحصیلی کودکان تأثیرگذار باشد و به آنها کمک کند تا با انگیزه و علاقه بیشتری به تحصیل بپردازند.
