به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، در روزهای اخیر، شایعاتی درباره شیوع گسترده سرخک و سرخجه مطرح شده است که معاون بهداشت وزارت بهداشت با رد این ادعاها تأکید کرده که کشور همچنان در مرحله حذف این بیماری‌ها قرار دارد و به گفته او، موارد گزارش‌شده بیشتر ناشی از ورود ویروس از کشورهای همسایه است و نظام سلامت کشور توانسته با اقدامات پیشگیرانه و واکسیناسیون گسترده، چرخه انتقال بومی این بیماری‌ها را قطع کند.
ایران در مرحله حذف سرخک و سرخجه
- حذف بیماری به معنای قطع چرخه انتقال ویروس‌های بومی برای حداقل ۳۶ ماه متوالی است.
- کشور طی سال‌های اخیر توانسته این چرخه را متوقف کند و وضعیت حذف سرخک و سرخجه توسط سازمان جهانی بهداشت تأیید شده است.
- البته حذف بیماری به معنای صفر شدن موارد ابتلاء نیست و ورود ویروس از کشورهای همسایه می‌تواند باعث بروز موارد پراکنده شود.
چرا هنوز ابتلاء به سرخک و سرخچه گزارش می‌شود؟
- ورود بیماری از کشورهای همسایه شرقی که بالاترین میزان شیوع سرخک را دارند.
- کاهش سطح آنتی‌بادی در برخی افراد که باعث می‌شود مستعد ابتلاء شوند.
- مراجعه بیماران به بیمارستان‌های ارجاعی در مراکز استان‌ها که باعث می‌شود آمار ابتلاء بیشتر به نظر برسد.
اهمیت واکسیناسیون در کنترل بیماری‌های واگیر
- واکسیناسیون سرخک در کشور در دو نوبت (۱۲ و ۱۸ ماهگی) انجام می‌شود.
- در سه استان جنوب شرق کشور، یک نوبت اضافی در شش ماهگی تزریق می‌شود.
- واکسیناسیون نه تنها از ابتلاء جلوگیری می‌کند، بلکه مانع از انتقال بیماری در جامعه می‌شود.
- تجربه جهانی نشان داده که کاهش پوشش واکسیناسیون می‌تواند منجر به بازگشت بیماری‌های کنترل‌شده شود.
تجربه جهانی و چالش‌های ضدواکسن
- در ایالات متحده، پوشش واکسیناسیون سرخک و سرخجه کمتر از ۶۰ درصد است.
- فعالیت گروه‌های ضدواکسن و تفاوت‌های فرهنگی از دلایل کاهش پوشش واکسیناسیون در برخی کشورهاست.
- در کشور، فرهنگ واکسیناسیون قوی است و سواد سلامت مردم مانع از کاهش پوشش واکسیناسیون شده است.
نقش نظام سلامت ایران در کنترل بیماری
- بررسی دقیق ژنومی و مولکولی ویروس‌های سرخک در آزمایشگاه کشوری.
- رصد مداوم موارد ابتلاء و کنترل طغیان‌های متعدد در سه سال گذشته.
- اقدامات سریع برای جلوگیری از تداوم ویروس و قطع چرخه انتقال.
- تأیید وضعیت حذف سرخک ایران توسط سازمان جهانی بهداشت.
سرخک چیست؟
سرخک یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که توسط ویروس سرخک از خانواده پارامی‌کسوویروس ایجاد می‌شود. این بیماری از طریق قطرات تنفسی هنگام سرفه یا عطسه فرد مبتلا منتقل می‌شود.
-
علائم اولیه: تب بالا، سرفه خشک، آبریزش بینی، چشم‌های قرمز و حساس به نور.
-
نشانه اختصاصی: لکه‌های سفید کوچک داخل دهان (لکه‌های کوپلیک) که قبل از بثورات پوستی ظاهر می‌شوند.
-
بثورات پوستی: از صورت شروع شده و به کل بدن گسترش می‌یابند. سرخک در صورت نبود واکسیناسیون می‌تواند منجر به عوارضی مانند ذات‌الریه، التهاب مغز (آنسفالیت) و حتی مرگ شود، به‌ویژه در کودکان و افراد با سیستم ایمنی ضعیف.
سرخجه چیست؟
سرخجه یا روبلا یک بیماری ویروسی دیگر است که خفیف‌تر از سرخک بوده و با بثورات پوستی صورتی‌رنگ، تب خفیف و تورم غدد لنفاوی همراه است.
-
این بیماری در کودکان اغلب بدون عارضه جدی سپری می‌شود.
-
در زنان باردار بسیار خطرناک است؛ ابتلاء در سه‌ماهه اول بارداری می‌تواند منجر به سندرم سرخجه مادرزادی شود که با ناهنجاری‌های شدید در جنین همراه است.
-
سرخجه نیز از طریق قطرات تنفسی منتقل می‌شود و واکسیناسیون بهترین راه پیشگیری از آن است.
راه‌های پیشگیری از سرخک و سرخجه
-
واکسیناسیون MMR (سرخک، سرخجه، اوریون) در کودکان در سنین ۱۲ و ۱۸ ماهگی انجام می‌شود.
-
در برخی مناطق پرخطر، یک نوبت اضافی در شش ماهگی تزریق می‌شود.
-
واکسیناسیون نه تنها فرد را ایمن می‌کند، بلکه با ایجاد ایمنی جمعی مانع از شیوع گسترده بیماری در جامعه می‌شود.
