آرونو /گیلان یک پژوهشگر حوزه تالابها گفت: تلفیق تجربه و دانش سنتی و بومی جوامع محلی تالاب با مدیریت علمی میتواند تالابها را نجات دهد ولی این ظرفیت مغفول مانده است.
محمد مهرو، امروز در حاشیه کارگاه تدوین برنامه مدیریت جامع زیست بومی تالاب بین المللی بوجاق که در کیاشهر برگزار شد، در گفتوگو با آرونو اظهار کرد: یکی از مهمترین مشکلات و معضلات تالابها به ویژه تالابهای ساحلی در کنار پسروی آب دریای خزر و کاهش تراز، بحث عدم یکپارچگی مدیریت و تعدد دستگاههای تصمیم گیر است.
وی احتمال داده است تالابهای ساحلی را تا حداکثر ۱۰ سال آینده از دست بدهیم و افزود: یکی از عواملی که میتواند این سرعت را کند کرده و یا در بعضی موارد جلوی آن را بگیرد، هماهنگی بین دستگاهها است.
مهرو با اشاره به اینکه متاسفانه هماهنگی بین بخشی را در دستگاههای مختلف برای حفاظت و نگهداری از تالابها شاهد نیستیم، تصریح کرد: نمونه بارز آن در تالاب انزلی و البته در تالابهای استانهای دیگر است و این هماهنگی بین بخشی دستگاهها دیده نمیشود.
این کارشناس ارشد علوم و مهندسی محیط زیست پژوهشگر و فعال این حوزه که ۱۰ سال است در حوزه تالابها فعالیت میکند، افزود: هر دستگاهی از دید خودش به موضوع نگاه میکند و امیدواریم دستگاهها در کنار همدیگر و جدای از وظایف محوله، بتوانند در کنار یکدیگر و با هم افزایی کمک کرده و این مشکلات را برطرف کنند.
مهرو با تاکید بر اینکه مشارکت مردمی، استفاده از تجارب و دانش بومی به ویژه کسانی که جوامع محلی هستند و در تالابها زندگی میکنند بهترین تجربه و دانش را در ارتباط با تالابها دارند می تواند در راستای حفاظت و احیای تالاب مورد توجه باشد، گفت: هیچ کسی بهتر از جامعه محلی تجربه پسروی و پیشروی آب دریا، تغییرات و نوسان در وضعیت تنوع زیستی، افزایش و کاهش گیاهان، پرندگان و ماهیها را ندارد.
وی افزود: همه اینها یک تجربه و دانش سنتی و بومی است که باید با مدیریت امروز علمی تلفیق شود تا در نهایت بتواند تالابها را نجات دهد ولی این ظرفیت مغفول مانده است.
مهرو تصریح کرد: از دلایل ندیدن این ظرفیت این است که برخی تصمیم گیران به دانش واقعی بومی و مدیریت مشارکتی با مردم اعتقادی ندارند و تصور میکنم یکی از مشکلات بزرگ تالابهای ما در کنار مشکلات فنی، مشکل مدیریتی است.
انتهای پیام