فاطمه پاکراد در گفتوگو با خبرنگار مجله آرونو، اظهار کرد: میکروپلاستیکها، طیف گستردهای از مواد را شامل میشود که از مواد مختلف، با چگالیها، ترکیبات شیمیایی، شکلها و اندازههای مختلف تشکیل شده است.
وی بابیان اینکه هیچ تعریف علمی مورد توافقی از میکروپلاستیکها وجود ندارد، افزود: میکروپلاستیکها بیشتر به عنوان ذرات پلاستیکی با طول کمتر از پنج میلیمتر تعریف میشوند، همچنین زیرمجموعهای از میکروپلاستیکها با طول کمتر از یک میکرومتر اغلب به عنوان نانوپلاستیک شناخته میشوند.
دکتری پرستاری سلامت جامعه درباره راههای ورود میکروپلاستیک به بدن تصریح کرد: مصرف آب و مواد غذایی آلوده (غذاهای دریایی، نمک دریا، بعضی میوهها و سبزیجات)، همچنین استنشاق هوای آلوده به ذرات معلق میکروپلاستیک و تماس پوستی از طریق محصولات آرایشی و بهداشتی حاوی میکروپلاستیک موجب ورود میکروپلاستیکها به بدن و ایجاد بیماریهای مختلف میشود.
پاکراد ادامه داد: میکرو پلاستیکها اثرات احتمالی بر بدن انسان دارد و اختلالات گوارشی میکروپلاستیکها میتواند باعث التهاب و آسیب به دیواره روده شود و مشکلات گوارشی ایجاد کند، همچنین این ذرات ممکن است عملکرد سیستم ایمنی را کاهش دهد.
وی با بیان اینکه بعضی ترکیبات شیمیایی موجود در میکروپلاستیکها مانند بیسفنول A (BPA) و فتالاتها بهعنوان مختلکنندههای غدد درونریز شناخته شدهاند، اضافه کرد: لازم است بدانیم میکروپلاستیکها میتواند توازن هورمونی بدن را بر هم زده و مشکلات هورمونی ایجاد کند و استنشاق میکروپلاستیکها ممکن است التهاب ریوی را برای افراد به همراه داشته باشد و احتمال بیماریهای قلبی عروقی را افزایش دهد.
دکتری پرستاری سلامت جامعه تصریح کرد: بعضی مواد شیمیایی مرتبط با میکروپلاستیکها ممکن است خاصیت سرطانزایی داشته باشد، اگرچه تحقیقات بیشتری برای تأیید این موضوع لازم است و براساس مطالعات انجام شده میکروپلاستیکها ممکن است به سطح ژنتیکی سلولها نیز آسیب بزند.