پوریا عادلی در گفت‌وگو با خبرنگار مجله آرونو پیرامون علل ایجاد مقاومت آنتی‌بیوتیکی و عوارض آن و با بیان اینکه مقاومت آنتی‌بیوتیکی به عنوان یکی از چالش‌های فزاینده نظام سلامت به شمار می‌رود که اثرات قابل توجهی بر روند درمان بیماران مبتلا به سرطان دارد، اظهار کرد: مقاومت آنتی‌بیوتیکی زمانی رخ می‌دهد که باکتری‌ها توانایی خنثی‌سازی اثر داروهای ضدمیکروبی را پیدا می‌کنند و درمان‌های استاندارد اثربخشی گذشته را از دست می‌دهند که در چنین شرایطی، حتی عفونت‌های شایع نیز می‌توانند برای بیماران پرخطر تهدیدکننده زندگی باشند.
وی با اشاره به افزایش احتمال بروز عفونت‌ها در بیماران مبتلا به سرطان و با بیان اینکه بیماران مبتلا به سرطان به دلیل ماهیت بیماری و درمان‌های تهاجمی مانند شیمی‌درمانی و رادیوتراپی، اغلب با درجات مختلف نقص ایمنی مواجه خواهند شد، افزود: کاهش عملکرد سیستم ایمنی در این بیماران، احتمال بروز عفونت‌های باکتریایی، قارچی و ویروسی را افزایش می‌دهد و کنترل این عفونت‌ها را پیچیده‌تر می‌سازد.
متخصص رادیوتراپی آنکولوژی و عضو هیئت مدیره انجمن علمی رادیوآنکولوژی ایران با اشاره به اینکه آنتی‌بیوتیک‌ها در این وضعیت نقش حیاتی دارند و به طور معمول به عنوان نخستین خط دفاع در مدیریت عفونت‌های مرتبط با نوتروپنی به کار می‌روند، تصریح کرد: هنگامی که باکتری‌ها در برابر این داروها مقاوم می‌شوند، سرعت پیشرفت عفونت افزایش و فرصت مداخله درمانی کاهش می‌یابد و در نتیجه، احتمال بروز سپسیس، شوک و سایر عوارض تهدیدکننده زندگی بیشتر می‌شود.
پیامدهای مقاومت آنتی‌بیوتیکی در بیماران مبتلا به سرطان تنها به عوارض پزشکی محدود نیست / چه عواملی موجب مقاومت آنتی‌بیوتیکی می‌شود؟
عادلی با بیان اینکه پیامدهای مقاومت آنتی‌بیوتیکی در بیماران مبتلا به سرطان تنها به عوارض پزشکی محدود نیست و می‌تواند پیامدهای منفی دیگری را نیز به همراه داشته باشد، ادامه داد: این پدیده می‌تواند موجب تأخیر در ادامه درمان‌های ضدسرطان، نیاز به بستری طولانی‌تر، افزایش هزینه‌های درمانی و کاهش کیفیت زندگی بیماران شود و در موارد شدید، مقاومت دارویی ممکن است گزینه‌های درمانی را محدود یا غیرقابل استفاده کند.
وی با اشاره به عوارض عفونت‌های مقاوم و ضرورت مدیریت مسئولانه مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها گفت: گزارش‌های بالینی از بخش‌های آنکولوژی و مراقبت‌های ویژه نشان می‌دهد که بعضی عفونت‌های مقاوم قادر هستند یک به یک خطوط درمانی را از کار بیندازند که این موارد، اهمیت مدیریت علمی و مسئولانه مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها را برجسته می‌کند و نشان می‌دهد که مقاومت میکروبی پیامدی ملموس و جاری در روند درمان بیماران است.
متخصص رادیوتراپی آنکولوژی و عضو هیئت مدیره انجمن علمی رادیوآنکولوژی ایران با بیان اینکه ریشه‌های گسترش مشکل مقاومت آنتی‌بیوتیکی پیچیده و چندوجهی است، با اشاره به دلایل ایجاد این مشکل اضافه کرد: تجویز بی‌رویه آنتی‌بیوتیک‌ها، مصرف خودسرانه، استفاده نامتناسب از داروهای وسیع‌الطیف و درمان‌های ناقص، در افزایش مقاومت میکروبی نقش دارند و هر بار مصرف غیرضروری یا نادرست، به باکتری‌ها فرصت انتخاب طبیعی و سازگاری بیشتر می‌دهد.
ضرورت آموزش بیماران و خانواده‌ها به منظور کاهش مصرف نادرست آنتی‌بیوتیک‌ها / آینده اثربخشی آنتی‌بیوتیک‌ها و امنیت درمان بیماران، به تلاشی مشترک وابسته است
عادلی با اشاره به اینکه مدیریت بحران مقاومت آنتی‌بیوتیکی نیازمند پایبندی دقیق به اصول تجویز منطقی آنتی‌بیوتیک‌ها است، افزود: انتخاب دارو باید بر پایه شواهد بالینی معتبر، ارزیابی دقیق وضعیت بیمار، نتایج کشت و آنتی‌بیوگرام و تعیین دقیق طیف اثر مورد نیاز باشد و پرهیز از تجویزهای پیشگیرانه غیرضروری، بخشی اساسی از این رویکرد علمی است تا امنیت درمان بیماران تأمین شود.
وی با تأکید بر اینکه آموزش بیماران و خانواده‌ها نیز نقش مهمی در کاهش مصرف نادرست آنتی‌بیوتیک‌ها دارد و افراد باید از عوارض مصرف نادرست آنتی‌بیوتیک‌ها مطلع شوند، تصریح کرد: ضروری است که بیماران بدانند آنتی‌بیوتیک‌ها در عفونت‌های ویروسی کاربرد ندارند و استفاده غیرضروری از آنتی‌بیوتیک‌ها نه تنها بی‌اثر است، بلکه به شکل‌گیری مقاومت میکروبی کمک می‌کند و این آگاهی‌بخشی باید همراه با تأکید بر تکمیل دوره درمان طبق دستورالعمل‌های علمی باشد تا از ایجاد عوارض و پیامدهای منفی جلوگیری شود.
متخصص رادیوتراپی آنکولوژی و عضو هیئت مدیره انجمن علمی رادیوآنکولوژی ایران با بیان اینکه علاوه بر مدیریت مصرف دارو، رعایت پروتکل‌های کنترل عفونت در مراکز درمانی اهمیت بالایی دارد، ادامه داد: شست‌وشوی صحیح دست‌ها، رعایت ایزولاسیون بیماران، استفاده درست از تجهیزات محافظت فردی و پایش دقیق عفونت‌های بیمارستانی، از اقدامات ضروری برای کاهش انتقال میکروارگانیسم‌های مقاوم است و آینده اثربخشی آنتی‌بیوتیک‌ها و امنیت درمان بیماران، به تلاش مشترک تمام اعضای تیم درمان وابسته است و بیماران و خانواده‌ها نیز باید به توصیه‌ها توجه کافی داشته باشند.
