به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، شهرنشینی مستلزم رعایت قوانین و قواعد شهری است و کارشناسان بر این باورند شهرنشینان هنگامی که به حقوق یکدیگر احترام بگذارند و به مسئولیت‌های خویش در برابر شهر و اجتماع عمل کنند، به «شهروند» ارتقا پیدا می‌کنند.
حقوق شهروندی مجموعه حق‌هایی است که هر کدام از شهروندان از آن برخوردارند و باید توسط دیگر شهروندان و حاکمیت رعایت شود، حقوق شهروندی در ایران همچون بسیاری از کشورها پذیرفته شده است که بارزترین و مهم‌ترین نمود آن قانون اساسی است که در اصول ۳۲، ۳۴، ۳۵، ۳۷، ۳۸ و ۳۹ به آن اشاره شده است.
یکی از موضوعات قابل توجه حقوق شهروندی، موضوع دوربین‌های مداربسته و حریم آن است، دوربین‌های مداربسته به عنوان یکی از ابزارهای اصلی امنیتی در فضاهای عمومی و خصوصی شناخته می‌شود، این دوربین‌ها نقش مهمی در نظارت و افزایش امنیت دارد، اما با توجه به حساسیت‌های موجود در ارتباط با حریم شخصی و حقوق افراد، قوانین مشخصی برای استفاده از این دوربین‌ها وضع شده است و از آنجا که نصب و استفاده از دوربین‌های مداربسته می‌تواند به‌طور مستقیم با حقوق شهروندان در زمینه حریم شخصی تداخل پیدا کند، دانستن این قوانین اهمیت ویژه‌ای دارد.
برای نصب دوربین مداربسته در ساختمان، هیچ ممانعت قانونی وجود ندارد، اما ضروری است که تمام اعضای ساختمان موافقت خود را به صورت کتبی اعلام کنند، همچنین باید توجه داشت که نصب دوربین تنها در فضاهای مشترک (مانند حیاط، پارکینگ، راه‌پله و درب ورودی) مجاز است، در صورتی که دوربین‌ها در بخش‌هایی نصب شود که به حریم خصوصی ساکنان مربوط می‌شود، این اقدام خلاف قانون است.
پیش از نصب دوربین مداربسته، به نکات مهمی توجه کنید تا در آینده با مشکلات قانونی مواجه نشوید، به عنوان نمونه نصب دوربین در آسانسور مستلزم رعایت بعضی الزامات قانونی است و رعایت نکردن آن ممکن است پیامدهای قانونی به همراه داشته باشد، همچنین هیچ‌یک از ساکنان اجازه ندارند که تصاویر ثبت شده توسط دوربین‌ها را به افراد خارج از ساختمان منتقل یا در شبکه‌های اجتماعی منتشر کنند، زیرا این کار ممکن است مشکلات قانونی برای ساکنان ایجاد کند.
اگر شما در نظر دارید دوربین مداربسته در ساختمان مسکونی نصب کنید، باید اکثریت مالکان (با توجه به میزان متراژ) رضایت خود را اعلام کنند، برای انجام این کار مدیر ساختمان باید یک جلسه مجمع عمومی برگزار کند که در آن مالکان شرکت داشته باشند و موضوع نصب دوربین را به رأی بگذارند. پس از آن، نتیجه به صورت مکتوب در یک صورت‌جلسه ثبت می‌شود و موافقان نصب دوربین باید آن را امضا کنند.
در صورتی که مجمع مالکان یا هیئت مدیره نصب دوربین را تأیید کنند، حتی مخالفان اقلیت نیز ملزم به پرداخت هزینه‌ها و همکاری در نصب دوربین خواهند بود، به طور کلی قوانین رأی‌گیری در آپارتمان تعیین‌کننده نهایی در این موضوع است.
نصب دوربین مداربسته در فضاهایی که به حریم خصوصی افراد مرتبط است، همچون داخل خانه، اتاق‌های خواب، رختکن و مکان‌های مشابه، خلاف قانون است و می‌تواند تخلف محسوب شود، برای قرار دادن دوربین در این مکان‌های خصوصی، دریافت مجوزهای رسمی ضروری است، همچنین استفاده از دوربین‌های مخفی در محیط‌های خصوصی یا مشاع نیازمند مجوز قانونی است.، در صورتی که به دلیل نصب دوربین مخفی در خانه یا مکان‌های شخصی شکایتی مطرح شود، این اقدام می‌تواند منجر به جریمه‌های سنگین یا پیگرد قضائی شود.
اگر قصد نصب دوربین مداربسته برای مجتمع یا ساختمان خود دارید، توجه داشته باشید که کوچه‌ها به عنوان مسیر عبور عابران جزو فضاهای عمومی محسوب می‌شود و هرچند که تردد در کوچه‌ها کمتر از مکان‌هایی مانند مراکز خرید است و افراد کمتری در آن رفت و آمد دارند، بنابراین ضروری است که سایر ساکنان کوچه را از نصب دوربین‌ها مطلع کنید، برای این منظور می‌توانید از تابلوهای هشداردهنده که نشان‌دهنده وجود دوربین مداربسته است، استفاده کنید، همچنین باید توجه داشته باشید که زاویه دوربین‌ها نباید به ساختمان‌های دیگر اشراف داشته باشد و تنها کوچه موردنظر را پوشش دهد.
اگر دوربین تنها به منظور تأمین امنیت ساختمان خودتان نصب شود، نیازی به دریافت رضایت نیست، اما اگر قصد شما نظارت بر رفت و آمد ساکنان ساختمان‌های همجوار باشد، باید رضایت و مجوز لازم را کسب کنید، در صورتی که منطقه زندگی‌تان ناامن است و دلایل کافی برای نیاز به نصب دوربین در معبر یا کوچه وجود دارد، می‌توانید به دلیل اعتراض یک یا چند نفر، درخواست کتبی برای مجوز نصب دوربین مداربسته را به کلانتری محل خود ارائه دهید.
