به گزارش خبرگزاری مجله آرونو و به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سازمان غذا و دارو، دکتر محمدحسین متولی درباره میزان دسترسی بیماران به انواع داروها، اظهار کرد: به طور کلی دسترسی به دارو سطوح مختلفی دارد و ممکن است بیماران در مورد این موضوع اطلاعات کافی نداشته باشند، به عنوان نمونه داروی IVIG یک داروی بیمارستانی بوده و تنها باید در بیمارستان مصرف شود، بنابراین به‌منظور مدیریت مناسب‌تر، وجود این داروی حیاتی و گران قیمت در داروخانه‌های شهری توجیهی ندارد.
وی با اشاره به دلایل دسترسی دشوار به بعضی از داروها در بعضی داروخانه‌ها، ادامه داد: ممکن است یک داروخانه به دلایل مختلف از جمله مسائل مالی با شرکت‌های توزیع کننده ۳۰۰ قلم دارو را درخواست نکرده باشد یا ممکن است یک داروی ساده به دلیل مشکلات نقدینگی در شرکت‌های پخش دارویی بزرگ نیز موجود نباشد و یا در اختیار پخش‌های کوچک که تعداد ویزیتور محدود و پوشش محدود دارند، موجود باشد.
رئیس اداره پایش زنجیره تأمین داروی سازمان غذا و دارو تصریح کرد: بعضی از اقلامی که تحت عنوان «عدم دسترسی» دارو مطرح می‌شود، به هیچ وجه در گروه داروها نبوده و تنها فرآورده مکمل از نوع یک برند خاص باشد.
وی خاطرنشان کرد: باید توجه کرد که برخی دیگر از مواردی که از آن به عنوان «عدم دسترسی یا دسترسی دشوار» یاد می‌شود این است که آیا این دارو در فهرست رسمی کشور موجود هست؟ به طور نمونه پزشکی از کمبود داروی باسیلیکسیمب خبر می‌دهد که به هیچ وجه دارو در فهرست داروی کشور نیست و با تجویز آن، بیمار برای پیدا کردن دارویی که به هیچ وجه وارداتی ندارد و در فهرست رسمی نیست، دچار سردرگمی می‌شود.
متولی گفت: برخی بیماران نیز دنبال دارو با برند خاصی هستند که به دلیل سیاست‌های حمایت از تولید داخل واردات داروهای دارای مشابهت تولید داخل، محدود یا ممنوع است.
وی ادامه داد: بسیاری از داروها نیز قابلیت جایگزینی با داروی مشابه دارند.
رئیس اداره پایش زنجیره تأمین داروی سازمان غذا و دارو با بیان اینکه دسترسی نداشتن و دسترسی دشوار دارو همواره همه جای دنیا وجود دارد، بیان کرد: مسئله مهم این است که چه دارویی با چه سطح اهمیتی برای چه مدتی دیر تأمین شود؛ به طور کلی تعریف ما از دیر تأمینی ژنریک دارو با موجودی زیر یک ماه در سطح پخش است.
