به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری مجله آرونو، پروتئین یکی از مواد مغذی اصلی است که بدن انسان برای زنده ماندن و عملکرد درست به آن نیاز دارد. توصیه شده است زنان بزرگسال روزانه حدود ۴۶ گرم پروتئین و مردان بزرگسال حدود ۵۶ گرم پروتئین دریافت کنند که تقریباً معادل ۰.۸ گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن افراد است. زمانی که بدن پروتئین کافی دریافت نمی‌کند، علائم هشداردهنده‌ای بروز پیدا می‌کند که در ادامه به بررسی تعدادی از آن‌ها می‌پردازیم:
تورم دست‌ها و پاها
تورم دست‌ها، پاها و شکم که ناشی از تجمع مایعات در بافت‌های بدن است، یکی از نشانه‌های رایج کمبود پروتئین است. این اتفاق بدین دلیل رخ می‌دهد که پروتئین‌ها، به ویژه آلبومین، به حفظ تعادل مایعات در بدن کمک می‌کند. زمانی که سطح پروتئین بدن کاهش پیدا می‌کند، مایعات از رگ‌های خونی نشت می‌کنند، در بافت‌های اطراف جمع میشوند و باعث تورم میشود. البته تورم پاها می‌تواند نشانه بیماری کبد باشد، به همین دلیل بررسی این موضوع و یافتن علت اصلی آن از اهمیت زیادی برخوردار است.
نوسانات خلقی
پروتئین نه تنها به ساخت عضلات و ترمیم بافت‌ها کمک می‌کند، بلکه نقش حیاتی در سلامت مغز نیز دارد. کمبود پروتئین می‌تواند منجر به تغییر بلوک‌های سازنده انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند سروتونین، دوپامین و نوراپی‌نفرین شود که در نهایت باعث تغییر خلق‌وخو میشود. زمانی که سطح پروتئین مورد نیاز بدن کاهش پیدا کند، احتمال بروز افسردگی، تحریک‌پذیری، اضطراب و استرس افزایش پیدا می‌کند.
خستگی مداوم
احساس خستگی حتی پس از استراحت کافی، نشانه هشداردهنده کمبود پروتئین است، زیرا پروتئین نقش مهمی در تنظیم سطح قند خون و تولید آنزیم‌ها و هورمون‌های ضروری برای انرژی دارد. زمانی که سطح پروتئین بدن کاهش پیدا کند، احتمال بروز خستگی مزمن و احساس گیجی افزایش پیدا می‌کند.
مشکلات پوستی
کمبود پروتئین در بدن باعث بروز مشکلات مربوط به پوست، مو و ناخن میشود. پروتئین‌هایی مانند کراتین، کلاژن و الاستین برای حفظ سلامت مو، ناخن و پوست بسیار مهم است، بنابراین کمبود پروتئین منجر به ریزش مو، نازک شدن مو، شکنندگی ناخن‌ها، خشکی و پوسته پوسته شدن پوست میشود.
گرسنگی
در صورتی که بدن پروتئین کافی دریافت نکند، احساس گرسنگی خواهید کرد. پروتئین در کنار کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها به عنوان یک منبع انرژی در نظر گرفته میشود. مصرف مقادیر کافی پروتئین شما را برای مدت طولانی‌تری سیر نگه می‌دارد و هوس‌های غذایی و افت مداوم انرژی را کاهش می‌دهد.
