به گزارش گروه علم و آموزش آرونو ، دانشگاه فردوسی مشهد به عنوان سومین دانشگاه ایران در سال ۱۳۲۸ تاسیس شد و به تدریج دانشکده ادبیات، دانشکده معقول و منقول (که بعدا به الهیات تغییر نام یافت) دانشکده علوم، دانشکده دندانپزشکی، دوره شبانه، دانشکده علوم دارویی و تغذیه، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشکده مهندسی به آن اضافه شدند.
همچنین پس از انقلاب اسلامی دانشکده علوم اداری و اقتصادی، دانشکده دامپزشکی، آموزشکده کشاورزی شیروان، دانشکده علوم ورزشی، دانشکده علوم ریاضی، پژوهشکده علوم‌گیاهی، مرکز تحقیقات زمین‌لرزه‌شناسی، کالج دانشگاه، دانشکده منابع طبیعی و محیط‌زیست و دانشکده معماری و شهرسازی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی نیز زیر چتر دانشگاه فردوسی قرار گرفتند.
دانشگاه فردوسی مشهد به عنوان بزرگ ترین دانشگاه شرق کشور، بیش از ۸۰۰ عضو هیأت‌علمی و بیش از ۲۵ هزار دانشجو در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری دارد که از این تعداد بیش از دو هزار نفر دانشجوی بین‌المللی هستند.
دکتر احد ضابط سرپرست دانشگاه فردوسی مشهد که از دی ۱۴۰۰ به این سمت منصوب شده، عضو هیات علمی رشته مهندسی متالوژی و مواد دانشگاه فردوسی مشهد است و پیش از این مسوولیت‌هایی از قبیل مدیریت ارتباط علمی دانشگاه با جامعه و صنعت و ریاست پژوهشکده هوا خورشید دانشگاه فردوسی مشهد، مدیرعامل و عضو هیات مدیره مجتمع صنعتی اسفراین و همچنین ریاست پژوهشگاه نیروی وزارت نیرو را برعهده داشته است.
اقتصاد دانش‌بنیان در دانشگاه شکل نمی‌گیرد
وی در گفت وگو با خبرنگار گروه علم و آموزش آرونو در مورد اهمیت توسعه اقتصاد دانش‌بنیان و اقدامات دانشگاه فردوسی در این زمینه اظهار داشت: اقتصاد دانش‌بنیان در دانشگاه شکل نمی گیرد؛ زیرا اقتصاد از مسیر عرضه شروع نمی‌شود.
بازار، نیروی محرکه اصلی بخش توسعه است. دانشگاه در چرخه کلی اقتصاد دانش‌بنیان در بخش سیاست گذاری، خط دهی، کمک به تصمیم‌سازی باید باشد که نیست.
سرپرست دانشگاه فردوسی ادامه داد: بازار ایران باید به سمت دانش‌بنیان شدن برود اما صنعت مونتاژ دنبال دانش‌بنیان‌ها نمی‌رود؛ بلکه دنبال فارغ‌التحصیل دانشگاه ها می‌رود بنابراین بحث مهارت و مناسب نبودن فارغ التحصیلان دانشگاه مربوط به صنعت مونتاژ است یعنی به تکنیسین نیاز دارد و نه طراح؛ بنابراین تغییر اصلی باید در آن بخش رخ ندهد.
ضابط توضیح داد: تولید دانش‌بنیان به سمت موضوع کارآفرینی می‌رود؛ یعنی شرکت دانش‌بنیان باید شرکت کارآفرین باشد و تولید داشته باشد، یکی از مفاهیم کارآفرینی تخریب خلاقانه (creative destruction) است؛ یعنی یک فرد نواوری انجام می‌دهد که به اندازه ۱۰ نفر ارزش افزوده ایجاد می‌کند و اگر در یک مجموعه‌ای ۱۰۰ نفر کار می‌کنند، ۱۰ نفر می‌توانند کار آن ۱۰۰ نفر را انجام دهند.
وی اظهار داشت: در مجموع کارآفرین و شرکت دانش‌بنیانی که ارزش افزوده بالا ایجاد می‌کند اشتغال را در ظاهر کم می‌کند اما در واقع افراد بیکار به دلیل ارزش افزوده ایجاد شده، فرصت‌هایی را برای بخش خدمات پدید می‌آورند و به طور کلی گردش مالی در جامعه بیشتر می‌شود، به شکل خلاصه شکل نادرست و ضعیف تولید را با تولید دانش‌بنیان از بین می‌بریم.
تحول زیست‌بوم نوآوری شرق کشور با کمک پارک استانی و پارک دانشگاهی
سوال سرپرست دانشگاه فردوسی مشهد؛ باید از خود بپرسیم چرا فارغ التحصیلان دانشگاه‌های مهم ایران داخل کشور طرفدار ندارند؛ در حالیکه در خارج از ایران بدون سوال پذیرفته می شوند؟ ما دوست نداریم سرمایه‌های کشور از وطن بروند، البته این نشان‌دهنده ارزش دانشگاه های مهم ایران از جمله تهران و شریف است. باید به این سوال پاسخ بدهیم. استاد دانشگاه فردوسی مشهد به تصویب احداث پارک علم و فناوری دانشگاه فردوسی مشهد در سال گذشته اشاره کرد و افزود: اولین مرکز رشد دانشگاه مشهد سال ۸۵ راه‌اندازی شد.
امروز ۱۶۰ واحد فناور و حدود ۵۰ شرکت دانش بنیان در این دانشگاه مستقر هستند، برخی شرکت‌های رشدیافته هم مرکز رشد را ترک کرده‌اند.
ضابط تاکید کرد: یک پارک علم و فناوری استانی هم در مشهد فعال است. دانشگاه و پارک علم و فناوری استان نیاز به رقابت منفی ندارند با اینکه در برخی موارد بین این دو رقابت منفی وجود دارد، امروز در پارک علم و فناوری استانی ۳۶۰ شرکت و در دانشگاه ۱۶۰ واحد فناور فعال هستند ولی هدف ما فقط افزایش تعداد شرکت‌ها و واحدهای فناور این دو نیست.
اکنون ۳ هزار شرکت دانش‌بنیان و واحد فناور در خراسان داریم، باید کاری کنیم که زیست‌بوم نواوری شرق کشور دو برابر شود و در مجموع تعداد این واحدها به ۷ هزار شرکت برسد.
وی درمورد محل پارک علم و فناوری دانشگاه فردوسی مشهد نیز گفت: این پارک داخل دانشگاه ایجاد می‌شود. فضای دانشگاه ۲۷۰ هکتار است و فضای پارک و دانشگاه تلفیقی خواهد بود البته بناهایی هم خواهد داشت.
سرپرست دانشگاه فردوسی مشهد افزود: هدف ما توسعه زیست بوم نوآوری شرق کشور است و نه فقط احداث پارک دانشگاه فردوسی مشهد یا افزایش تعداد شرکت‌ها. دانشگاه نسبت به پارک استان مزیت و فرصتی دارد که ۲۵ هزار دانشجو و ۸۰۰ عضو هیات علمی آن است. به نوعی دانشگاه ابتدای تولید ثروت دانش بنیان، پارک میانه راه و صنعت در پایان راه است.
