به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، در هر گوشه از نمایشگاه رسانههای ایران مستقر در مصلی امام خمینی (ره) شور و حالی متفاوت برپاست و خبرنگاران رسانههای مختلف در تکاپو برای انتشار اخبار و مصاحبه با مسئولان هستند، اما در این فضای رسمی، از گوشهای صدای تشویق و هیاهوی کودکان به گوش میرسد؛ همانطور که صدا را دنبال میکنم، به بخش کودک و رسانه میٰرسم و جمعیت حاضر توجهم را به خود جلب میکند.
بالای تمام غرفههای کنار مصلی نام «کودک و رسانه» به چشم میخورد و در هر کدام گروهی دور هم جمع شدهاند و مشغول به کاری متفاوت هستند: غرفه اول به «تولید کتاب» برای کودکان دبستانی اختصاص دارد و کودکان از نخستین مرحله تا مرحله نهایی تولید کتاب یعنی طراحی جلد را طی میکنند، دو غرفه دیگر نیز «متحرکسازی» و «پادکست» است که در غرفه متحرکسازی، کودکان مشغول به ساخت «ویدئو» و «فلیپ بوک» هستند، اما شاید بخش اِستیج، جالبترین بخش برای بچهها باشد، بهخصوص اینکه خودشان به بخشی از نمایش-بازی تبدیل شوند.
در بخش متفاوت دیگر نیز بچهها به همراه والدینشان مشغول به بازیهای مفید PS5 و VR، هستند؛ پس از گشتی کوتاه میان غرفهها، به غرفه فلیپبوک میروم؛ زهرا که مسئول غرفه و مشغول حرف زدن با بچهها است، پس از سلام و احوالپرسی کوتاه از موضوع مصاحبه استقبال میکند و روند کار در این غرفه را اینطور توضیح میدهد: «در این غرفه فیلپبوک درست میکنیم که در آن هرچه جزئیات بیشتری رعایت شود، حرکت آن زیباتر میشود.»؛ پس از این توضیح کوتاه، یکی از آن برگههای رنگی روی میز را برمیدارد و جلوی دوربین قرار میدهد تا از آن فیلم بگیرم.
همانطور که برگهها را در دست دارد، اینطور صحبتش را ادامه میدهد: کودکان در دنیای متفاوتی از فضای مجازی سیر میکنند و در این میان باید با فضای آنالوگ و قدیمی نیز آشنا شوند و لذت دستی بودن کار را تجربه کنند.
هرچند بدم نمیآمد که تا آنجا آمدم، ساخت فلیپبوک را امتحان کنم، اما چشمم به محمد عزیزی، مسئول بخش کودک و رسانه میافتد و برای مصاحبه نزد او میروم؛ وی صحبت را اینطور آغاز میکند: در بخش کودک، تلاشمان انتقال سواد رسانهای است یعنی دانشآموزان با سواد رسانهای با مفهوم تربیت رسانه آشنا شوند.
وی در خصوص غرفههای حاضر در این بخش توضیح میدهد: بچهها در ابتدا تکنیکهای رسانهای در قالب متحرکسازی، فلیپبوک، ساخت پادکست، نوشتن کتاب و نمایش خلاق آشنا میشوند همچنین در کنار آن گفتوگوهایی داریم؛ این برنامهها با دو هدف است، اول آنکه بچهها از مصرفکننده به تولیدکننده محتوای رسانهای تبدیل شوند و از سویی سوادی مطلوب بهدست آورند.
مسئول بخش کودک و رسانه نمایشگاه رسانههای ایران یادآوری میکند: همانطور که بچهها هنگام ورود به اجتماع با بعضی پدیدهها مواجه میشوند، در این راستا برای ورود به رسانه نیز نیازمند آموزش هستند و در این مسیر فردی که در مواجه با رسانه منفعل نیست، فرد باسواد معرفی میشود.
عزیزی صحبتش را با مقایسه نمایشگاه سال جاری نسبت به سالهای قبل به پایان میرساند: سالهای قبل بخش کودک را داشتیم، اما محوریت آن نگهداری و سرگرمی کودکان بود، اما سال جاری به سمت سواد رسانهای رفته است.
هنگام خروج از بخش کودک و رسانه، چشمم به پسری ۷-۸ ساله میخورد که مشغول بازی با PS5 است؛ کمی صبر میکنم تا بازیاش تمام شود؛ خودش را امیرعلی هشتساله معرفی میکند و درباره علت حضورش در نمایشگاه میگوید: نمایشگاه را دوست داشتم و از پدرم خواهش کردم تا مرا به اینجا بیاورد؛ از بین غرفهها هم، قسمتی که کتاب میخوانند و ضبط میکنند را بیشتر دوست داشتم و اگر بازهم چنین نمایشگاههایی باشد، شرکت میکنم.
دو صندلی آنطرفتر از امیرعلی هم، گروهی چندنفره دور هم جمع شده بودند و از بین آنها امیر حسین ۱۶ ساله مصاحبه را قبول میکند و بیان میکند: به رسانه علاقه زیادی دارم وقتی از طرف مدرسه برگزاری چنین نمایشگاهی را اعلام کردند، مشتاق شدم که حضور پیدا کنم.
وقتی نظر او درباره نمایشگاه را میپرسم، میگوید: برگزاری چنین نمایشگاهی نیاز است، اما یکی از نقصهای آن این بود که درباره همه موضوعی غرفه بود، اما اهمیت چندانی به تاریخ داده نشده بود.
پس از چند مصاحبه متفاوت و در عین حال لذتبخش، به سمت غرفه مجله آرونو راه میافتم؛ سال جاری بیستوچهارمین سال برگزاری نمایشگاه رسانهها است، نمایشگاهی که نهتنها نسبت به دوره اول خود که حتی نسبت به دوره قبلی خود که شش سال قبل برگزار شد نیز تفاوتهای فراوانی کرده و یکی از مهمترین این تفاوتها، موضوع سواد رسانهای و بهخصوص آموزش این بحث به کودکان است؛ امروزه نسل جوان، از مخاطبان اصلی رسانهها و شبکههای مجازی هستند و در این مسیر نیاز است نهتنها خانوادهها، بلکه تمام بخشها و نهادهای در ارتباط با این قشر، به این موضوع توجهی ویژه داشته باشند تا جامعه را از خطرات فراوانی باز دارند.