به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، ۱۳ آبان روزی است که خون غیرت و فریاد بیداری در رگ‌های تاریخ ایران جاری شد؛ روزی که نسل جوان با قلبی سرشار از عشق به وطن، در برابر استکبار جهانی ایستاد و نام خود را در دفتر افتخار ملت ثبت کرد.
در تقویم انقلاب اسلامی، ۱۳ آبان چونان ستاره‌ای درخشان می‌درخشد؛ روزی که سه واقعه بزرگ در تاریخ ایران را در خود جای داده است که شامل تبعید امام خمینی (ره) در سال ۱۳۴۳، شهادت دانش‌آموزان در سال ۱۳۵۷ و تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در سال ۱۳۵۸ می‌شود.
این روز، نماد ایستادگی و آگاهی ملتی است که در برابر ظلم و دخالت بیگانگان، با تمام توان ایستاد و فریاد استقلال و آزادی سر داد و در ۱۳ آبان ۱۳۵۷، دانش‌آموزان بی‌دفاعی که برای اعتراض به رژیم طاغوت به خیابان آمده بودند، با گلوله‌های سربی پاسخ گرفتند، اما خون پاکشان، نهال انقلاب را آبیاری کرد و به نماد مقاومت نسل جوان بدل شد.
این روز، نه فقط یادآور شهادت، بلکه تجلی شور میهن‌پرستی و آگاهی سیاسی نوجوانان است، نسلی که با ایمان و اراده، تاریخ را به نام خود نوشت و تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در ۱۳ آبان ۱۳۵۸ توسط دانشجویان پیرو خط امام، نقطه عطفی در مبارزه با استکبار جهانی بود.
این حرکت انقلابی، پیام روشنی به جهان داد که ملت ایران اجازه نخواهد داد که استقلالش بازیچه دست قدرت‌های خارجی شود و از آن روز، ۱۳ آبان به عنوان روز ملی مبارزه با استکبار جهانی شناخته شد؛ روزی که هر سال با راهپیمایی‌های پرشور، فریاد «مرگ بر استکبار» در سراسر ایران طنین‌انداز می‌شود.
۱۳ آبان؛ فریادی برای عشق به میهن
در سپیده‌دم امروز _سه‌شنبه سیزدهم آبان_ و زمانی که نسیم خنک پاییزی اصفهان را فرا گرفته است، میدان امام خمینی (ره) به تدریج از حضور جوانانی پر شد که از مسیرهای مشخص شده با هر سختی که بود، خود را رسانده بودند تا فریادی برای عشق به میهن باشند.
طولی نکشید که میدان امام خمینی (ره) از حضور دانش‌آموزان، گروه‌هایی از دانشجویان، معلمان، والدین، فرهنگیان و عاشقان میهن پر شد و صدای همهمه‌ای که از اقتدار ایران جوان سخن می‌گفت، به گوش می‌رسید.
چشم‌ها، نگاه‌ها پلاکاردها و قاب عکس شهدا که در دستان پیر و جوان بود، نشان می‌داد که حضور در میدان امام خمینی (ره) نه تنها برای یک گردهمایی است، بلکه لحظه‌ای است که نسل نو می‌خواهد سهم خود را برای اقتدار ایران و نشان دادن این اقتدار به جهانیان ایفا کند.
بنرهای متعلق به مدرسه‌های مختلف شهر و استان در سراسر میدان به چشم می‌خورد و تا چشم می‌دید، دانش‌آموزانی با چفیه و لباس فرم مدرسه، همراه با والدین، مربیان و معلمان خود به میدان آمده بودند و در گوشه و کنار میدان امام خمینی (ره) والدین دست در دست کودک و نوجوان خود برای نشان دادن عظمت ایران در این راهپیمایی شرکت کرده بودند.
امروز روزی است که باید نشان دهیم ما ملتی مسئولیت‌پذیر و قوی هستیم
ایمان، پدری که حدود ۳۶ سال سن داشت و با دختر کوچک خود به این نمایش اقتدار پیوسته بود، درباره علت حضور خود در این مراسم، به خبرنگار مجله آرونو می‌گوید: «وقتی دخترم جویای علت حضور در راهپیمایی شد، به او گفتم امروز روزی است که باید نشان دهیم ما ملتی مسئولیت‌پذیر و قوی هستیم که در مسیر آرمان‌های انقلاب اسلامی همواره ایستاده‌ایم و هیچ‌گاه از موضع خود پا پس نمیکشیم.» و این حرف‌ها را در حالی میزد که نگاه فرزندش به پلاکاردی بود که روی آن نوشته شده بود: «ما ادامه‌دهنده راه شهیدانیم».
آمده‌ایم تا تاریخ را زنده کنیم / ایستادگی، فراتر از شعار است
سحر عظیمی، معلمی باسابقه نیز که برای همراهی گروهی از دانش‌آموزانش آمده بود، در گوشه‌ای ایستاد و با آرامش گفت: «ما آمده‌ایم تا تاریخ را زنده کنیم و آن را برای دانش‌آموزانی که شاید کمتر معنی‌اش را لمس کرده‌اند، ملموس سازیم، ما آمده‌ایم که به نسل جوان بگوییم ایستادگی، فراتر از شعار است.»
برای برگزاری راهپیمایی باشکوه ۱۳ آبان، همه چیز آماده بود و نیروهای خدمات‌رسان و نیروهای انتظامی برای برگزاری هرچه بهتر این مراسم، از نخستین ساعات در مسیرهای ورودی به میدان امام خمینی (ره) حضور پیدا کرده بودند و بدون اینکه ذره‌ای خستگی داشته باشند، خدمت‌رسانی می‌کردند و نظم و ایمنی تماشایی حاکم بود.
می‌خواهیم کشوری داشته باشیم که با عزت بایستد
یکی از دانش‌آموزان پسر به نام امیررضا که در میان جمعیت ایستاده بود، درباره علت حضور خود در این مراسم، به خبرنگار مجله آرونو می‌گوید: «ما آمده‌ایم تا بگوییم برای آینده‌مان انتخاب می‌کنیم؛ انتخاب می‌کنیم که در برابر زورگویی کوتاه نیاییم و می‌خواهیم کشوری داشته باشیم که با عزت بایستد.»
امروز آمده‌ام تا سکوت نکنم
همزمان دختر دیگری که نرگس نام داشت، با پلاکارد بلندی در دست که رویش نوشته بود «فلسطین تنها نیست»، به خبرنگار مجله آرونو می‌گوید: «امروز آمده‌ام تا سکوت نکنم در برابر جنایت‌هایی که آمریکا و اسرائیل در سراسر جهان انجام می‌دهند.»
ایستادن سخت است، اما افتخار دارد / ایستادگی در برابر ظلم فقط شعار نیست، بلکه سبک زندگی است
در گوشه‌ای دیگر از میدان، فرهنگیان و معلمان با تجمعی منسجم حضور داشتند و مریم که یکی از معلمان تربیت بدنی است، به خبرنگار مجله آرونو می‌گوید: «من آمده‌ام تا بگویم ورزش و ایستادگی فقط در میدان ورزش نیست و در مسیر زندگی هم هست و می‌خواهم کودکان و نوجوانان بفهمند که ایستادن سخت است، اما افتخار دارد.»
در گوشه‌ای دیگر، یکی از والدین با فرزندش عکس یادگاری می‌گرفت و پسر نوجوان در حالی که فرم مدرسه داشت، خنده‌ای زد و مادرش گفت: «آمدم که به پسرم بگویم که ایستادگی در برابر ظلم فقط شعار نیست، بلکه سبک زندگی است.»
مربیان بسیج دانش‌آموزی به خبرنگار مجله آرونو توضیح دادند که مدارس از چند روز قبل کارهای فرهنگی و نمادین انجام داده‌اند و ماکت‌های موشک، تمثیل سران استکبار، نصب طومارهای حمایت از کودکان غزه و نمایش دانش‌آموزی با موضوع مقاومت، افزون بر خود راهپیمایی، بخشی از فرایند تربیتی و مشارکتی سال جاری بود.
امروز، روزی است که وحدت ایرانیان خار چشم دشمنان می‌شود / تاریخ ما را نخواهد بخشید اگر امروز ساکت بمانیم
یکی از دانش‌آموزان پسر که محمد نام داشت، این مراسم را بهانه‌ای برای تجدید بیعت با جمهوری اسلامی ایران می‌داند و به خبرنگار مجله آرونو می‌گوید: «سرود جمهوری اسلامی ایران، سرودی است که شور و شوق را در دل‌ها زنده می‌کند و با شنیدن این طنین دل‌انگیز، امید در قلب‌ها جوانه میزند و امروز، روزی است که وحدت ایرانیان خار چشم دشمنان می‌شود.»
یکی از معلمان پیشکسوت که در این مراسم حضور داشت نیز به خبرنگار مجله آرونو می‌گوید: «تاریخ ما را نخواهد بخشید اگر امروز ساکت بمانیم؛ نسل بعدی منتظر نمی‌ماند، می‌بیند، بررسی و مقاومت می‌کند.»
۱۳ آبان؛ نقطه آغازی جدید برای اندیشیدن، برای پرسشگری، برای تلاش و سازندگی
امروز اصفهان و سراسر ایران، وحدت گذشته و آینده، شعار و عمل، دانش‌آموز و معلم، فرزند و والد را احساس کرد و این حضور باشکوه مردم، یادگار لحظاتی است که در ذهن‌ها ماندگار خواهد ماند و دانش‌آموزان با شور کودکی و نوجوانی خود، والدین با مسئولیت‌پذیری خود و معلمان با امید خود، همه آمده بودند تا بگویند که ما هستیم، می‌دانیم و انتخاب می‌کنیم.
امروز همه آمده بودند تا تعهدی به آزادی، به علم، به رشد، به عزت بدهند و این حضور می‌تواند نقطه آغازی جدید باشد برای اندیشیدن، برای پرسشگری، برای تلاش و سازندگی و برای اینکه شعار «ایران قوی» فقط در پلاکاردها به نمایش در نیاید، بلکه در حرکت هر فرد، در تلاش هر معلم، در امید هر دانش‌آموز، متبلور شود.
