حسن بیک محمدلو در گفت‌و گو با آرونو در خصوص منافع اقتصادی و ترانزیتی پیوستن به سازمان همکاری های شانگهای به عنوان عضو اصلی، افزود: مسیر ریلی چین -قزاقستان -ازبکستان-ترکمنستان- سرخس که چین را به ایران متصل می‌کند، می‌تواند ذیل این ارتقای جایگاه فعال شود. مسیر ریلی قزاقستان-ترکمنستان-اینچه‌برون- رازی نیز وجود دارد.
وی اضافه کرد: بر این اساس حتما پیوستن به سازمان همکاری های شانگهای یک ظرفیت بالقوه برای جمهوری اسلامی ایجاد می‌کند که می تواند در سه محور ترانزیت، حوزه انرژی و موضوعات مربوط به دانش بنیان ها با توجه به مزیت های جغرافیایی کشور ما نقش آفرینی بیشتری را داشته باشد.
بیک محمدلو ادامه داد: در حوزه ترانزیت نیز اگر چین را به عنوان کشوری که مراودات تجاری مناسبی با ایران دارد در نظر بگیریم، حدود پنج میلیون دلار واردات و به همین نسبت صادرات به چین داریم که از چند مسیر می‌تواند وارد حوزه ترانزیتی ایران شود.
به گفته این کارشناس حوزه اقتصاد دریا، مراوادات ترانزیتی با چین در سه مسیر جاده ، ریلی و دریایی می‌تواند تقویت شود. در بخش جاده‌ای همان مسیر جاده ابریشم قدیمی است. در بخش ریلی نیز از منطقه سرخس اتصال وجود دارد.
بیک محمدلو گفت: در بخش پاکستان و ترکیه نیز پیمان تهران- اسلام آباد- استانبول وجود دارد که به بهانه عضویت در شانگهای می‌تواند فعال باشد.
وی اضافه کرد: بر این اساس ظرفیت بالقوه برای حمل کالای ترانزیتی وجود دارد و فقط باید بستر فراهم شود. در بخش جاده، بخش‌هایی به خصوص در دالان (کریدور) شمال – جنوب با نواقصی همراه است اما در بخش ریلی تکمیل راه آهن چابهار – زاهدان می‌تواند به افزایش ترانزیت منجر شود و پیگیری دولت هم شرایط را برای ترانزیت ۲۰ میلیون تن ترانزیت رقم می‌زند. این اساس چین را می توانیم ظرفیت بالقوه‌ای برای ترانزیت بدانیم.
بیک محمدلو متذکر شد: در اتصال روسیه و هند به ایران در قالب دالان (کریدور) شمال و جنوب نیز قابلیت پیگیری افزایش ترانزیت وجود دارد و در بخش پاکستان و ترکیه پیمان تهران- اسلام آباد- استانبول را داریم که عضویت در شانگهای را هم دارند.
