به گزارش گروه علم و آموزش آرونو از «سای تک دیلی»، این تصویر از تلسکوپ فضایی هابل بازوهای مارپیچی کهکشان NGC۷۰۳۸ را نشان می‌دهد که بطور بی‌روح یا بی‌حالت در سرتاسر فضا پیچ و تاب می‌خورد. این کهکشان که در فاصله حدود ۲۲۰ میلیون سال نوری از زمین واقع است، در صورت فلکی جنوبی ایندوس Indus قرار دارد.
این تصویر با یک منظره بسیار غنی و دارای جزئیات از یک کهکشان مارپیچی، همچنین تعداد بسیار زیادی از ستارگان و کهکشان‌های دوردست پیرامون آن را هویدا می‌سازد. این بدان علت است که این تصویر در مجموع از ۱۵ ساعت زمان فوکوس تلسکوپ هابل بر کهکشان یادشده و جذب و جمع‌آوری نور تهیه شده است. این میزان زیاد دیتا (داده) حاکی از آن است که این یک هدف ارزشمند است و در واقع NGC ۷۰۳۸ بطور خاص برای ستاره‌شناسانی که در کار سنجش و اندازه‌گیری فواصل در مقیاس‌های کیهانی هستند، بسیار سودمند بوده است.
محققان با استفاده از یک زنجیره به هم پیوسته از تکنیک‌های سنجش و اندازه‌گیری موسوم به «نردبان فاصله کیهانی» (Cosmic Distance Ladder) قادر هستند که فاصله تا اجرام کیهانی را مشخص کنند. هر پله در نردبان به وسیله گام‌های قبل از آن و بر اساس اندازه‌گیری اشیای نزدیکتر به ما درجه‌بندی و تنظیم می‌شود. از این رو، دقت فواصل در مقیاس‌های بزرگتر بستگی به این دارد که فاصله تا اشیای نزدیک تا چه حد با دقت مشخص شده است.
یکی از هدف‌های علمی اولیه هابل این بوده که با دقت و صحت فواصل تا اشیای آسمان شب را برپادارد و در طول مدت سه دهه عملیات، سنجش‌های دقیق هابل به یکی از مسائل لاینحل بسیار کنجکاوی برانگیز در ستاره‌شناسی کمک کرده است. عدد ثابت (constant) هابل که نرخ گسترش جهان کیهانی را می‌گیرد، از سنجش و اندازه‌گیری فاصله‌ها، گرفته شده است.
در حالی که اندازه‌گیری‌های ستاره‌شناسان از عدد ثابت هابل دقیق‌تر شده است، ارزش آنها در مقایسه با ارزش عدد ثابت هابل گرفته شده از رصد تشعشع «بیگ بنگ» به طور فزاینده‌ای ناهمخوان شده است. ستاره‌شناسان قادر نبوده‌اند که این عدم سازگاری و تطابق بین دو عدد مربوط به نرخ ثابت هابل را توضیح دهند که این مساله حاکی است که باید منتظر یک کشف جدید در عرصه کیهان‌شناسی باشیم.
