محمد انصاری‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار مجله آرونو با اشاره به تأثیر محیط زندگی افراد و وضعیت هوا بر بیماری‌ها و خلق و خوی افراد اظهار کرد: آسایش زیستی، عبارتی مرتبط با اقلیم و جغرافیای پزشکی امروزی است که به دو عامل مهم در سلامتی انسان شامل دما و رطوبت هوا می‌پردازد، در واقع دما و رطوبت هوا باید به گونه‌ای باشد که فعالیت‌های فیزیولوژیکی بدن و واکنش‌های آن در حالت بهینه باشد.
وی با بیان اینکه فعالیت‌ها نباید به قدری شدید باشد که بدن گرم و تعریق ایجاد شود و نباید به قدری باشد که افراد احساس سردی داشته باشند، افزود: هنگامی که فعالیت‌های بدن در حالت بهینه باشد، ضربان قلب و فشار خون نیز در حالت بهینه قرار خواهد داشت و سایر اعضای بدن نیز در سلامت بیشتری به سر می‌برند.
متخصص طب سنتی تصریح کرد: در طب سنتی به این حالت بهینه، دما یا رطوبت متعادل گفته می‌شود؛ بیشتر افراد وضعیت هوا در بهار و اوایل تابستان را بهتر می‌دانند، چراکه دما و رطوبت مدت زمان مذکور، بیشتر با وضعیت بدن آنها سازگار است.
انصاری‌پور ادامه داد: علاوه بر وضعیت دما و رطوبت محیط، ارتباط مناطق مسکونی با درختان، جنگل‌ها و شالیزارها، ارتباط با کوه، دریا و رودخانه نیز از جمله دیگر موارد تأثیرگذار بر سلامت افراد به شمار می‌رود و حتی جهت ورش بادها و نسیم‌ها بر بدن افزار تأثیرگذار است.
وی گفت: وضعیت منطقه زندگی افراد، علاوه بر اینکه بر وضعیت جسمانی آنها تأثیرگذار است، می‌تواند خلق و خوی افراد را نیز دست‌خوش تغییر کند و به عنوان مثال، در هوای گرم تابستان، رفتارهای خشونت‌آمیز، تصادفات و سایر مشکلات بیشتر دیده و این مشکلات و رفتارها در هوای بهاری کمتر می‌شود.
متخصص طب سنتی با بیان اینکه تغییرات آب و هوایی بر خلق و خو و احساس خوب بودن افراد به طور قطع تأثیرگذار است، اضافه کرد: هوا ماده‌ای است که مرتبط با بدن در تماس است و با تنفس دائمی، هوا همواره وارد بدن می‌شود، در صورتی که کیفیت هوا پایین باشد، ذرات آلاینده موجود در هوا وارد ریه‌ها می‌شود که می‌تواند باعث پژمردگی سلول‌های بدن شود.
