به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، شهرنشینی مستلزم رعایت قوانین و قواعد شهری است و کارشناسان بر این باورند شهرنشینان هنگامی که به حقوق یکدیگر احترام بگذارند و به مسئولیت‌های خویش در برابر شهر و اجتماع عمل کنند، به «شهروند» ارتقا پیدا می‌کنند.
حقوق شهروندی مجموعه حق‌هایی است که هر کدام از شهروندان از آن برخوردارند و باید توسط دیگر شهروندان و حاکمیت رعایت شود، حقوق شهروندی در ایران همچون بسیاری از کشورها پذیرفته شده است که بارزترین و مهم‌ترین نمود آن قانون اساسی است که در اصول ۳۲، ۳۴، ۳۵، ۳۷، ۳۸ و ۳۹ به آن اشاره شده است.
یکی از موضوعات قابل توجه در خصوص فضای مشترک آپارتمان، نصب آسانسور به‌رغم مخالفت یکی از مالکان است و در این راستا، با توجه به اطلاق و عموم عبارت «امور مربوط به قسمت‌های مشترک» در ماده ۶ قانون تملک آپارتمان‌ها مصوب ۱۳۴۳ با اصلاحات و الحاقات بعدی، چنانچه قرارداد دیگری بین مالکان ساختمان وجود نداشته باشد و اکثریت مالکان واحدهای آپارتمانی موافق نصب آسانسور در قسمت مشاعات باشند، نصب آسانسور به تصمیم اکثریت یاد شده در صورتی که بیش از نصف مساحت تمام قسمت‌های اختصاصی را مالک باشند، مطابق حکم ماده یادشده است و در فرض سوال، مخالفت یکی از مالکان با این امر با رعایت شرایط فوق، مؤثر در مقام نیست.
با توجه به قسمت اخیر ماده ۲ قانون تملک آپارتمان‌ها مصوب ۱۳۴۳ با اصلاحات و الحاقات بعدی و ملاک تبصره ۳ ماده ۴ (اصلاحی ۱۳۷۶) این قانون و مفاد مواد ۳ و۲۳ آئین‌نامه اجرایی آن مصوب ۸/۲/۱۳۴۷ با اصلاحات و الحاقات بعدی؛ از آنجا که مالک‌های واحدهای زیرزمین یا همکف استفاده مستمر و متعارفی از آسانسور ندارند، در تأمین و پرداخت هزینه‌های نصب، تعمیر و نگهداری آسانسور تکلیفی ندارند.
