به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری مجله آرونو، غیرفعال شدن واحدهای تولیدی و صنعتی یکی از معضلات اساسی اقتصاد ایران است. در ابتدای شروع به کار دولت سیزدهم مقرر شد که احیای واحدها ـ چه واحدهایی که به‌صورت کامل راکد شده‌اند و چه واحدهایی که زیر ظرفیت کامل خود کار می‌کنند ـ (در داخل و خارج از شهرک‌ها و نواحی صنعتی)، در دستور کار قرار گیرد، بر همین مبنا نیز هم نهضت ملی احیای واحدهای اقتصادی و هم سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی نسبت به راه‌اندازی مجدد واحدها اقدام کردند؛ نتیجه این شد که از بالغ بر 50هزار واحد راکدی که در سال 1400 شناسایی شده بودند تا پایان سال 1402 با احیای بالغ بر 8770 واحد، تعداد واحدهای راکد حدود 41هزار واحد شد.
به گزارش مجله آرونو، یکی از مزایای احیای واحدهای تولیدی راکد و نیمه‌راکد, احیای مشاغلی است که برای مدتی از بین رفته‌اند.
محمود کریمی بیرانوند, معاون اشتغال وزارت کار با اشاره به اینکه بیش از 8 هزار واحد تولیدی متوسط و بزرگ در دوره دولت سیزدهم که تعطیل یا راکد بودند، راه‌اندازی شد، تصریح کرد: از محل این اقدام 150هزار فرصت شغلی دوباره به چرخه کار برگشت و حفظ شد.
معاون اشتغال وزارت کار معتقد است که یکی از گام‌های مثبت و مؤثری که دولت برای رونق بازار کار برداشته احیای بنگاه راکد و نیمه‌‌فعال است که فعال شدن آنها تأثیر بسزایی در اشتغال کشور داشته است.
از جمله دلایل برای موفقیت دولت سیزدهم در کاهش نرخ بیکاری می‌توان به اطلاع یافتن از مشکلات واحدهای تولیدی و رفع آنها، هدایت نقدینگی بانک‌ها به بخش تولید، توجه به تولید داخل، احیای واحدهای راکد و بازگشت کارکنان آنها، رونق و رشد اقتصادی در بخش‌های مختلف، بهبود صادرات، مدیریت واردات کالاهای دارای تولید مشابه داخل، بهبود مستمر فضای کسب‌وکار و تسهیل صدور مجوزها اشاره کرد.
انتهای پیام/+
