به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، صنعت مدلینگ کودکان شاخهای از صنعت مد است که از کودکان برای نمایش لباس، لوازم جانبی و سایر محصولات استفاده میکند، این صنعت شامل طیف گستردهای از فعالیتهایی از جمله عکاسی، فیلمبرداری، نمایشهای زنده و حضور در رویدادها میشود.
دیده شدن و کسب درآمد از جمله عواملی است که بسیاری از خانوادهها را به سمت صنعت مدلینگ سوق میدهد، از این رو خانوادهها با انگیزههای مختلف پای کودکان خود را به صنعت مدلینگ میکشانند.
ظرفیت بالای درآمد در صنعت مدلینگ به ویژه برای مدلهای خردسال، میتواند انگیزهای قوی برای ورود به این حرفه باشد، خانوادهها ممکن است مدلینگ را فرصتی برای برای سوق دادن فرزندانشان به این حرفه به عنوان راهی برای بهبود شرایط اقتصادی یا ترقی اجتماعی ببینند.
بعضی خانوادهها بر این باور هستند که صنعت مدلینگ میتواند سکوی پرتابی برای ورود کودکان آنها به دنیای بازیگری، تبلیغات و حتی کارآفرینی باشد، والدین ممکن است فرزندان خود را به دلیل علاقه شخصی به مدلینگ تشویق کنند؛ شاید آنها آرزو دارند که کودکشان به یک مدل مشهور تبدیل شود و از هر طریق ممکن از او حمایت میکنند، با این حال مدلینگ کودک با انتقادات و مشکلاتی روبهرو است؛ فشار برای داشتن ظاهری ایدهآل برای منطبق شدن با استانداردهای زیبایی، استثمار و سوءاستفاده از کودکان و محرومیت کودک از دوران کودکی از جمله این مشکلات به شمار میآید.
مدلینگ کودک فدا کردن دوران کودکی
فاطمه رضازاده، مشاوره کودک و نوجوان در گفتوگو با خبرنگار مجله آرونو درباره چالشهای پنهان مدلینگ کودک اظهار میکند: درست است که صنعت مدلینگ کودک ظاهری فریبنده و پر زرق و برق دارد، اما در پس این پرده زیبا، چالشها و مشکلاتی نیز وجود دارد که نباید از آنها غافل شد.
وی ادامه میدهد: این صنعت معیارهای زیبایی غیرقابل دسترسی را به کودکان تحمیل میکند و آنها را تحت فشار قرار میدهد تا برای مطابقت با این استانداردها، بدن خود را تغییر دهند، این امر میتواند منجر به مشکلات روحی و روانی مانند کمبود عزت نفس، اختلالات خوردن و وسواس فکری شود.
این مشاوره کودک و نوجوان تصریح میکند: در این صنعت مواردی از سو استفاده از کودکان نیز دیده شده است، برخی افراد سودجو از معصومیت و آگاهی نداشتن کودکان سوءاستفاده میکنند و آنها را در معرض شرایط خطرناک یا غیرقانونی قرار میدهند، همچنین ساعات کاری طولانی و فشار برای حفظ تناسب اندام همگی میتوانند کودک را در معرض خطر قرار دهد.
رضازاده اضافه میکند: کار در این صنعت میتواند زمان کودکی را از کودکان سلب کرده و فرصتهای آنها را برای بازی، تحصیل و معاشرت با همسالانشان محدود کند، کودکان مدل ممکن است مجبور به صرف زمان زیادی برای کار در جلسات عکاسی، فشنشوها و سایر رویدادها باشند و این امر میتواند منجر به غیبت از مدرسه، افت تحصیلی و محرومیت از تجربیات مهم دوران کودکی مانند بازی با دوستان و گذراندن وقت با خانواده شود.
وی توضیح میدهد: صنعت مدلینگ میتواند تأثیر عمیقی بر درک یک کودک از بدن و عزت نفس خود داشته باشد، تصاویر مدلها اغلب به گونهای دستکاری میشوند که استانداردهای غیرواقعی زیبایی را نشان میدهند که میتواند منجر به احساس ناکافی بودن و نارضایتی در کودکان به ویژه کودکان دختر شود.
اختلال رشد کودکان در سایه مدلینگ
زهره سادات کاظمی، روانشناس و مشاور تربیتی در خصوص تأثیر مدلینگ بر سلامت روان کودک اظهار میکند: مدلینگ میتواند به طور قابل توجهی بر سلامت روان کودکان تأثیر گذارد، تلاش برای همیشه کامل بودن، رقابت شدید و نظرات منفی در مورد ظاهر، کودک را به سمت اضطراب، افسردگی، عزت نفس پایین و مشکلات مربوط به تصویرسازی کودک از بدن خود سوق میدهد.
وی با اشاره به ملاحظات اخلاقی در مدلینگ کودکان ادامه میدهد: استفاده از کودکان به عنوان مدل برای تبلیغ لباسها و لوازم آرایشی، سوالات اخلاقی راجع به جنسیتزدایی از کودکان و القای ارزشهای غیرواقعی زیبایی را مطرح میکند.
این روانشناس و مشاور تربیتی تصریح میکند: در مدلینگ، لاغری اغلب به عنوان یک ضرورت دیده میشود و مدلها تحت نظر رژیمهای غذایی سخت قرار میگیرند که برای کودکان و بدن در حال رشدشان مضر است، این امر میتواند منجر به اختلالات خوردن و سایر مشکلات مربوط به سلامت روان در کودکان شود، همچنین صنعت مدلینگ میتواند بسیار رقابتی باشد و این امر میتواند اضطراب، استرس و افسردگی کودکان را به دنبال داشته باشد.
وی اضافه میکند: بیشتر طراحان مد تنها به دنبال یک ظاهر خاص برای برندهایشان هستند، آنها زیبایی را به عنوان یک استاندارد محاسباتی میبینند و تنها با کودکانی کار میکنند که با یک قالب خاص و مشخص منطبق هستند.
کاظمی بیان میکند: طبق یک نظرسنجی توسط یک اتحادیه مدلینگ حدود ۵۴ درصد از مدلها بین سن ۱۳ تا ۱۶ سال شروع به کار میکنند، بچهها در این سن در حال رشد هستند و هیچ کنترلی روی بدن، هورمونهایشان یا تغییراتشان ندارند، پذیرفتن تغییرات بدن در حالت عادی هم دشوار است، چه برسد به زمانی که در این دوران کودک مجبور به تحمل فشارهای روانی برای حضور در دنیای پر فراز و نشیب مدلینگ شود، لازم است بدانیم این شرایط موجب تضعیف اعتماد به نفس آنها میشود و عوارض نامعلومی را به همراه دارد.
قوانین و مقررات کافی برای محافظت از کودکان در صنعت مدلینگ وجود ندارد
وی ادامه میدهد: در بسیاری از کشورها، قوانین و مقررات کافی برای محافظت از کودکان در صنعت مدلینگ وجود ندارد، این امر به معنای آن است که کودکان در معرض سوءاستفاده و استثمار بیشتر قرار دارند، در سال ۲۰۱۲ شورای طراحان مد لباس آمریکا (CFDA) استانداردهای سختتر بهداشتی و نیز مقرراتی درباره سن برای مدلینگ در نظر گرفت، این مقررات برای جلوگیری از رفتارهای ناسالم و ترویج استانداردهای غیرواقعی طراحی شدهاند، اما با این حال این قوانین مانع آسیبهایی که کودکان مدلینگ درگیر آن میشوند، نشده است.
این روانشناس و مشاور با بیان تصمیمگیری آگاهانه برای ورود کودکان به صنعت مدلینگ بیان میکند: با وجود چالشها و خطرات ذکر شده، لازم به ذکر است که همه تجربیات مدلینگ برای کودکان منفی نیست، در نهایت، تصمیمگیری در مورد اینکه آیا مدلینگ برای کودک شما مناسب است یا خیر، یک تصمیم شخصی است که باید با دقت و با در نظر گرفتن تمام جوانب انجام شود.
وی با بیان نکاتی برای والدینی که فرزندانشان را در مدلینگ شرکت میدهند، میگوید: قبل از هرگونه اقدامی، تحقیقات خود را انجام دهید و با یک آژانس معتبر و دارای مجوز همکاری کنید، از حقوق و رفاه فرزند خود آگاه باشید و مطمئن شوید که در تمام جلسات و رویدادها همراه او باشید، با فرزند خود در مورد خطرات احتمالی صحبت کنید و به او آموزش دهید که چگونه در صورت احساس خطر یا ناراحتی از خود محافظت کند، به سلامت روان و تحصیل فرزند خود اولویت دهید و هرگز او را مجبور به انجام کاری نکنید که با آن احساس راحتی نمیکند، در صورت مشاهده هرگونه علامتی از سوءاستفاده یا استثمار، سریع اقدام کنیدد و به یاد داشته باشید که دوران کودکی یک دوره منحصر به فرد و مهم در زندگی هر انسانی است و هیچ چیز مهمتر از سلامتی و امنیت و خوشبختی فرزندتان نیست.
با این اوصاف، وقتی صحبت از مدلینگ کودک به میان میآید، از والدین خواسته میشود شور و هیجان خود را کنار بگذارند و با عینک واقعبینی به عواقب این مسیر نگاه کنند، دختران و پسران در دوران حساس کودکی و نوجوانی در حال گذر از تغییرات جسمی و روحی متعددی هستند، اما آنها هنوز تجربه کافی برای درک و مدیریت واکنشها و بازخوردهای دیگران به این تغییرات را ندارند، در این مسیر، کودکان مدل در معرض آسیبهای مختلفی قرار میگیرند که میتواند به سلامت روان، عزت نفس و تحصیلات آنها لطمه بزند، به همین دلیل سنجش دقیق مزایا و معایب مدلینگ کودک ضروری است، زیرا گاهی آنچه که در این مسیر از دست میرود، بسیار بیشتر از آن چیزی است که به دست میآید.