به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، این شب‌ها سریال «الگوریتم» در ژانر درام پلیسی به کارگردانی بیژن میرباقری و تهیه‌کنندگی ابوالفضل صفری است که از شبکه سه در حال پخش است.
در خلاصه این سریال آمده است: «وقتی سرباز به ته خط می‌رسد، بازی تغییر می‌کند؛ مهره‌ای که نمی‌بینی، سرنوشت را رقم می‌زند و حرکت بعدی همیشه جلوتر از توست. سربازی که به ته خط برسد دیگر سرباز نیست، وزیر است و قواعد تازه‌ای بر میدان حاکم می‌گردد.»
در این سریال هنرمندانی چون محسن قصابیان، امیرکاوه آهنین‌جان، مهدی زمین پرداز، بهادر زمانی، امیرعلی دانایی، بهار قاسمی، سولماز غنی، وندا جعفری و علیرضا رئیسی بازی کرده‌اند.
الگوریتم که موضوع آن پلیسی و امنیتی است، تا این جای کار هنوز نتوانسته است جایی بین مخاطبان پیدا کند؛ از بس که مبهم است.
یک تروریست گانگستر در ترکیه دائم در حال فرار است؛ یک دزد نفوذی در بانک و یک زوج مرفه در حال خرید و فروش ملک. این وسط هم تعدادی مأمور با لباس نیروی انتظامی دنبال قاتل!
هرچند ژانر مجموعه اکشن و معمایی است، اما از قرار در ارائه محتوا هم گرفتار معما و ماز شده‌اند و بعد از چند قسمت شخصیت‌ها مبهم هستند و موفق به همراهی مخاطب نشده‌اند.
این در حالی است که چنین سریال‌هایی در همان قسمت‌های اول و دوم بین کاراکترهای مثبت و منفی خط کشی شده و برای بیننده شناخته می‌شوند. این گیجی و گنگی موجب ندیده شدن مجموعه‌ای است که همچون عنوان الگوریتم ابهامات زیادی دارد.
این چند سطر ابتدای نوشتار حاضر، دیدگاه یکی از صاحب نظران و بینندگان مجموعه‌ای است که این شب‌ها روی آنتن شبکه سه در تلاش برای باز کردن گره کور چندماجرای درهم شده و رسیدن به سرنخ‌های مرتبط با خلافکاران و تبه‌کاران است.
مرموز بودن الگوریتم را می‌توان ویژگی اصلی و محوری این سریال برشمرد، چراکه پیچیدگی کار قاچاقچیان و خلافکاران به شکل مداوم کار پلیس را سخت و مشکل‌تر می‌کند.
پلیس در این سریال معمایی-پلیسی یک نماینده ویژه به نام سیاوش کیان با بازی بهادر زمانی دارد که در شخصیت‌پردازی، به‌عنوان یک سرگرد وظیفه‌شناس، دقیق و تیزهوش محور کار و اقدام نیروی انتظامی است.
نیرویی که امروز درگیر موارد و سوژه‌هایی همچون تخلفات سایبری یا شبکه‌های متکی بر قمار، شرط‌بندی و پول‌شویی گسترده است، اما دیروز برای دستگیری و زمین گیر کردن باند قاچاقچیان کالا و مواد مخدر و سارقان معمولی درگیر بود.
«بیژن میرباقری» در این مجموعه و به‌ویژه در سه چهار قسمت ابتدایی معرفی کاراکترهای منفی و مثبت فیلم در ترکیه و ایران را در دستور کار دارد و تا امروز که سریال به قسمت بیستم خود نزدیک می‌شود، همچنان مرموز بودن برخی چهره‌ها به‌ویژه مسعود و مهرداد را حفظ کرده است.
حمید کاشانی با بازی علیرضا رئیسی هم کمی تا قسمتی مرموز است، اما در همین قسمت‌های میانی سریال و ارتباط گرفتن با منشی دفتر خود، ارتباطش با ساغر تا حدی به هم میریزد.
ساغر که سرگرد کیان به او مشکوک شده باز هم همچنان مرموز است و به یقین ارتباط مخفیانه او با مهرداد در ترکیه و سرقت اسنادی از او توسط مسعود، شامه پلیس و سرگرد کیان را در قسمت‌های پیش‌رو تند و تیزتر خواهد کرد.
سمیر؛ بازیگری خاص و تک چهره که از ترکیه به ایران بازگشته تا او هم مرموزانه در خانه سالمندان، امور مربوط به پول‌شویی و کلاهبرداری در فضای مجازی را با کمک مسعود دنبال کرده و پول و سرمایه‌ای کلان دست و پا کند.
امیرکاوه آهنین‌جان یا همان «سمیر» اما با یک مشکل در خانه سالمندان که محل اختفا و پوششی برای ناشناخته ماندنش است روبه‌روست؛ روزنامه‌نگاری بازنشسته اما کهنه‌کار در صفحه حوادث که به شدت مشکوک به همه چیز است، با دیدن راه رفتن معمولی سمیر به ظاهر فلج و علیل در اتاق خصوصی اما ویلچری و ناتوان در محوطه بیرونی، می‌خواهد ته ماجرا را خودش متوجه شود.
ماجراهای در هم پیچیده الگوریتم را باید در هم تنید و به نتیجه رساند! نتیجه‌ای که هر چه باشد پلیس مقتدر ته آن را در می‌آورد.
این مجموعه هرچند پلیسی، جنایی و تا حد زیادی امنیتی و روزآمد است، اما همچنان نتوانسته است مخاطب را به خوبی از حیث کنار هم چیده شدن همه عناصر داستان با خود همراه کند.
شاید همان دیدگاه دوست صاحب نظر روزنامه‌نگار و منتقدمان در ابتدای همین نوشتار به سازندگان این مجموعه، دست کم برای فصل دوم الگوریتم کمک کند تا روایت روان تر و ساده‌تری از این دست سوژه‌های چندموضوعی بسازند، تا مخاطب بیشتری را به سمت و سوی شبکه سه در ساعت پخش سریال‌های شبانه پاییزی بکشانند.
نکته پایانی: الگوریتم، مجموعه‌ای «محدود» و منظم از اقداماتی است که با دنبال کردن آن می‌توانیم مسئله‌ای را حل کنیم. مسئله‌ای که در این سریال، چندمسئله ای است و در قسمت‌های پایانی به سمت حل و فصل خواهد رفت.
