آرونو /اصفهان یکی از مستندسازان پیشکسوت اصفهان گفت: اکثر سینماگران اصفهانی به دلیل عدمحمایت، در شهر خود نمانده و به تهران مهاجرت میکنند؛ درصورتیکه اصفهان یک لوکیشن بینظیر است و ظرفیت بالایی برای تولید فیلم دارد.
غلامرضا مهیمن در گفتوگو با آرونو و با اشاره به اینکه نهاد قدرت، محدودکننده و یا گسترشدهنده سینما نیست، بیان کرد: سینما یک صنعت است که به پشتوانه مالی نیاز دارد و با اضافه شدن هر دلار به تولید یک فیلم، کیفیت آن نیز بالاتر میرود. تولید فیلمهای سینمایی در ایران مربوط به دولت و بنیاد فارابی است؛ اگر حمایت آنها نباشد فیلمهای سینمایی نیز تولید نمیشوند.
این مستندسازِ پیشکسوت اصفهان افزود: اصفهان یک لوکیشن بینظیر است و ظرفیت بالایی برای تولید فیلم دارد، اما اجرایی شدنِ این مسئله به سیاستگذاری بنیاد فارابی بستگی دارد. برای شکلگیری صنعت سینما در اصفهان، به برنامهریزیهای درازمدت نیاز است. شهرهای دیگر، هویت اصفهان را ندارند؛ به این معنا که در حال حاضر اصفهان نسبت به تهران هنوز هویت خود را حفظ کرده و فیلمسازی در این شهر مستلزم سرمایهگذاری و برنامهریزیهای دقیق و درست دولتی است.
او بیان کرد: یکی از مشکلات اساسی در این حوزه، کمبود فیلمنامه و فیلمنامهنویس ماهر است که اگر هم باشد در تهران است؛ ضمن اینکه اکثر سینماگران اصفهان به دلیل اینکه در تهران دفاتر سینمایی بسیاری وجود دارد و بودجه در اختیار آنهاست به آنجا مهاجرت کرده و به دلیل عدمحمایت در اصفهان نمیمانند.
مهیمن با بیان اینکه فیلم کوتاه فاقد بازار و تماشاگر بوده و اگر نهادهایی مانند شهرداری، اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، و مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی (وابسته به وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی) پشتوانه فیلم کوتاه نبودند، تولیدی در این زمینه اتفاق نمیافتاد، اضافه کرد: فیلم کوتاه، گردش مالی و تماشاگر ندارد و نمیتواند روی پای خود بایستد. اگر صداوسیما پشتوانه فیلم کوتاه نبود و شبکه مستند نیز آن را پخش نکند، فیلمهای تولیدشده هیچگاه پخش نمیشوند و اگر زمانی بخش خصوصی به این مسئله ورود کند، میتوان امیدوار بود که تولید فیلم کوتاه نیز بیشتر شود.
او به تمرکز سینماهای اصفهان در چهارباغ عباسی نیز اشاره کرد و گفت: قدمت این خیابان مربوط به دوران صفویه است و از آن زمان تنها خیابانی بود که مردم برای تفریح به آنجا میرفتند. چهارباغ بهخصوص در دوره پهلوی اول، مرکز نوگرایی بوده و تمام آثار تجدد ازجمله سینماها، تئاتر، پاساژها و مراکز فروش اجناس لوکس خارجی در این خیابان بروز و ظهور پیدا میکند. این در حالی است که در قسمت شرقیِ آن که معماری جدیدی دارد اثری از سینماهای اولیه دیده نمیشود و متأسفانه مردم را به خود جذب نکرده و به دلیل همسان شدن، هویت زیادی پیدا نکرد.
انتهای پیام