به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، روابط انسانی و بهویژه روابط زوجی، از جمله پیچیدهترین و پویاترین تعاملات اجتماعی به شمار میروند که در طول زمان دستخوش تغییرات متعددی میشوند و این تغییرات نهتنها اجتنابناپذیر است، بلکه بخشی طبیعی از فرایند رشد فردی و مشترک بهشمار میآیند و درک این پویایی، شرط لازم برای حفظ سلامت روانی و عاطفی در زندگی مشترک است.
در آغاز هر رابطه، هیجانات ناشی از کشف و شناخت فرد مقابل، فضایی سرشار از انرژی و اشتیاق ایجاد میکند، اما این مرحله ابتدایی، همواره پایدار نمیماند، چراکه ذهن انسان به محرکهای تکراری عادت میکند و آنچه روزی هیجانانگیز بوده، ممکن است به مرور زمان رنگ ببازد و به بخشی از روزمرگی تبدیل شود.
این روند عادی شدن، اگرچه در ظاهر بیخطر بهنظر میرسد، اما میتواند زمینهساز فاصلههای عاطفی و کاهش کیفیت ارتباط شود، بسیاری از زوجها این مرحله را با سکوت و بیتفاوتی پشت سر میگذارند، بدون اینکه بدانند این بیتفاوتی میتواند آغازگر سردی و گسست تدریجی رابطه باشد.
در سالهای ابتدایی زندگی مشترک، بسیاری از اختلافات و تفاوتها نادیده گرفته میشوند، به امید اینکه عشق و زمان همهچیز را حل کند، اما این امید اگر با شناخت و گفتوگوی مؤثر همراه نباشد، ممکن است به سرخوردگی و بازنگری در انتخاب منجر شود.
تغییر در رفتار افراد، امری طبیعی است / عادی شدن ارتباط با همسر مثبت است یا منفی؟
ابوذر گلورز، روانشناس و مشاور خانواده و استاد دانشگاه در گفتوگو با خبرنگار مجله آرونو با بیان اینکه انسان همواره و به صورت دائم در حال تغییر است، اظهار کرد: تغییر در تمام افراد و شیوه رفتار آنها با دیگران، حتی در زندگی مشترک و شیوه رفتار و ارتباط زوجین با یکدیگر اتفاق میافتد که این تغییرات فقط شامل تغییرات مثبت یا منفی نخواهد بود.
وی با بیان اینکه به مرور زمان، ممکن است عشق و علاقه میان زوجین بیشتر شود و متوجه شوند که تفاهم و هماهنگیهای میان آنها زیاد بوده است، افزود: گاهی اوقات نیز تغییرات ایجاد شده به سمت منفی میرود و گاهی نیز شرایط برای افراد عادی میشود و دعوا یا بحثی وجود ندارد که برخی افراد تصور میکنند عادی شدن، مثبت تلقی میشود.
روانشناس و مشاور خانواده و استاد دانشگاه با بیان اینکه عادی شدن شرایط زندگی مشترک و رفتار زوجین با یکدیگر، مضرات خود را دارد و ممکن است این عادی شدن، به سمت فاصله گرفتن زوجین از یکدیگر و حتی جدایی عاطفی برود، تصریح کرد: تغییر موضوعی طبیعی است و در تمام روابط انسانی، اتفاق میافتد.
کاهش هیجانات اولیه پس از گذشت زمان / سندروم برانگیختگی ۷ ساله چیست؟
گلورز با بیان اینکه زمانی که سالهای متمادی افراد کنار یکدیگر قرار بگیرند، مشکلاتی که زمان آشنایی و عقد وجود داشته و به امید ایجاد تغییر نادیده گرفته شده است، پررنگتر میشود، ادامه داد: سندروم برانگیختگی هفت ساله زناشویی، بر اساس میانگین مدت زمان زندگی مشترک نام گرفته است و اعتقاد دارد که در حدود هفت سال پس از زندگی مشترک، افراد در انتخاب خود بازنگری میکنند.
وی با بیان اینکه ممکن است زمان این برانگیختگی برای هر زوجی متفاوت باشد، گفت: هیجانات اولیه آشنایی و برقراری ارتباط با همسر، به مرور زمان فروکش میکند، چراکه مغز به گونهای ساختاربندی شده است که به محرکهایی که تکرار میشود، عادت میکند و ارتباط دو نفره بین زوجین، به نوعی به عادت تبدیل میشود و آنچه که در ابتدا بسیار هیجانانگیز بوده است، اکنون هیجان خود را از دست میدهد.
روانشناس و مشاور خانواده و استاد دانشگاه با بیان اینکه تعارضاتی که در ابتدای رابطه زوجی ایجاد میشود، به دلیل تعارضات منافع است، اضافه کرد: بروز تعارضات باعث ایجاد شرایطی میشود که احساسات افراد نسبت به یکدیگر تغییر میکند و مخالفت زوجین حتی برای کوچکترین موضوع، میتواند احساسات منفی را برای فرد مقابل ایجاد کند.
پدیده سندروم بازنگری هفت ساله، بهطور نمادین به دورهای اشاره دارد که زوجها پس از چند سال زندگی مشترک، به ارزیابی مجدد رابطه خود میپردازند و در این مرحله، هیجانات اولیه فروکش کرده است و مسائل حلنشده گذشته، با وضوح بیشتری نمایان میشوند و این بازنگری، اگر با آگاهی و صداقت همراه باشد، میتواند فرصتی برای بازسازی رابطه باشد.
از سوی دیگر، تعارضات در روابط زوجی، اغلب ناشی از تفاوت در منافع، ارزشها و انتظارات است که این تعارضها اگر بهدرستی مدیریت نشوند، میتوانند احساسات منفی را تقویت و فضای ارتباطی را مسموم کنند و گفتوگو، همدلی و پذیرش تفاوتها، ابزارهایی است که میتوانند از شدت این تعارضات بکاهند و رابطه را به مسیر سازندهتری هدایت کنند.
عادتپذیری مغز انسان به محرکهای تکراری، یکی از دلایل اصلی کاهش هیجان در روابط بلندمدت است، اما این ویژگی زیستی، بهتنهایی نمیتواند دلیل سردی رابطه باشد و نحوه مواجهه زوجین با این تغییرات، تعیینکننده سرنوشت ارتباط آنها است و زوجهایی که برای حفظ تازگی رابطه تلاش میکنند، میتوانند از این مرحله عبور کنند.
زندگی مشترک عرصهای پیچیده و چندلایه است که نیازمند آگاهی، انعطافپذیری و تلاش مستمر برای حفظ پیوند عاطفی است و پذیرش تغییرات، گفتوگوی صادقانه و بازنگریهای دورهای در رابطه، میتوانند مسیر زندگی زوجین را از تکرار و فرسایش به سوی رشد، پویایی و رضایتمندی هدایت کنند.