به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری مجله آرونو، صنعت لوازم خانگی بواسطه تنوع بالای محصولات، از درجات مختلف عمق ساخت داخل برخوردار است که وابسته به عوامل متعددی مانند سطح فناوری و دوره توسعه محصول جدید است.
براساس آمار بیشترین تعداد از محصولات لوازم خانگی درجه عمق ساخت داخل کمتر از 75 درصد می‌باشد و متوسط آن 66.3 درصد است. به عبارت دیگر، به طور متوسط 33.7 درصد هزینه تمام شده تولیدات صنایع لوازم خانگی مستقیما های جهانی مواد اولیه و اجزاء و قطعات و متاثر از نوسان قیمت نرخ ارز بوده و از آنجائیکه مواد اولیه عرضه شده در بورس نیز متناسب با قیمت ارز قیمتگذاری میشود به طور غیرمستقیم از نوسان قیمت ارز و قیمتهای جهانی تأثیر می‌پذیرد.
*متوسط ارزبری صنایع لوازم خانگی بر حسب گروه های محصولی (دلار)
متوسط ارزبری صنایع لوازم خانگی برابر با 175 دلار می‌باشد (آمار سال 1399). بیشترین ارزبری مربوط به تلویزیون برابر با 380 دلار بوده و پس از آن یخچال و فریزر با 300 دلار ارزبری قرار دارد.
محصول سوم نیز عبارت از کولرگازی می‌باشد که رقم ارزبری آن معادل 200 دلار بوده و رقم قابل توجهی است. این موضوع مبین ضرورت بالای پرداختن به برنامه های ساخت داخل است. چراکه به منظور ارتقای تابآوری و “کاهش هزینه تمام شده در تولیدات صنایع لوازم خانگی” اولین اصل مهم درجه اتکای این صنعت به ظرفیتهای داخلی و افزایش عمق ساخت داخلی است.
*تجارت خارجی و تراز ارزی صنایع لوازم خانگی: بررسی ارقام تجارت محصولات صنایع لوازم خانگی برحسب ارزش صادرات و واردات رسمی محصوالت مبین روند رو به رشد صادرات و کاهش واردات می باشد ولی در نهایت تراز تجاری این صنعت منفی یک میلیارد دلار می باشد.
طی سالهای 94 الی 1400 تراز تجاری این صنعت از منفی 1.5 میلیارد دلار به منفی 1 میلیارد دلارکاهش یافته است. اگر چه روند رو به رشد می باشد ولی شیب آن کند می‌باشد که می بایست شیب رو به رشد افزایش یابد. به هر حال دو مسأله همچنان تراز ارزی این صنعت را منفی نگه داشته است:
الف. فشار واردات (عمدتا قاچاق) در بازار محصولات نهایی. بخشی از تقاضا برای کالاهای وارداتی آن به واسطه تفاوت میان میزان تولید و نیاز بازار ایجاد میگردد.
ب. وابستگی وارداتی در تولید داخلی محصولات نهایی. وابستگی به مواد اولیه، اجزا و قطعات وارداتی رقمی بالغ بر 1.5 میلیارد دلار نیاز ارزی را در صنایع لوازم خانگی ایجاد می‌سازد.
بیشترین فشار هزینه های ارزی مربوط به واردات قطعات مورد نیاز یخچال و فریزر و تلویزیون معادل یک میلیارد دلار است. پس از آن لوازم خانگی کوچک، ماشین لباسشویی و کولر گازی با اختصاص هزینه‌ای معادل 460 میلیون دلار جزء اقلام پرهزینه به لحاظ نیاز ارزی (در بخش مواد و قطعات وارداتی) هستند.
در مجموع، با وجودی‌که واردات محصول نهایی در بخش لوازم خانگی بسیار محدود می‌باشد، به واسطه نیاز بالای ارزی در بخش تولید این محصولات و همچنین واردات محصوالت نهایی به صورت قاچاق، همچنان (تراز ارزی منفی) به عنوان یکی از چالش های کلیدی این صنعت به شمار می‌رود.
انتهای پیام/
