قباد مرادی، سرپرست مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت به تازگی درباره وضعیت تب دنگی در کشور اظهار کرد: موارد تب دنگی در کشور افزایش پیدا کرده است و از سال ۱۳۹۵ تا پایان سال ۱۴۰۲، ۷۵ مورد بوده و از پایان سال گذشته میزان مبتلایان افزایش پیدا کرده است.
وی ادامه داد: از ابتدای سال جاری تاکنون تعداد مبتلایان تب دنگی به ۲۲۶ مورد رسیده است، بسیاری از مبتلایان وارده از کشورهای مختلف از جمله امارات، پاکستان و عمان بوده است.
سرپرست مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت اذعان دارد که علت اشاره به کشورهای همسایه از این جهت است که این کشورها آلوده به تب دنگی هستند و تاکنون ۷۶ مبتلا انتقال محلی دارند، یعنی کشور ما اکنون به طور کامل مستعد است که این بیماری فراگیر و به دیگر افراد نیز منتقل شود.
مرادی به وضعیت بیماری تب دنگی در بعضی از شهرها همچون چابهار واقع در استان سیستان و بلوچستان اشاره و خاطرنشان کرد: در شهر چابهار بیش از ۹۰ مورد بیماری تاکنون ثبت شده است؛ موارد تب دنگی در استانهای فارس، هرمزگان، قزوین، گیلان و اصفهان نیز گزارش شده است و ممکن است بخشی از موارد وارده باشد.
خطر انتقال محلی تب دنگی در خطههای شمالی و جنوبی کشور
وی نگرانیها در خصوص شیوع بیماری دنگی در خطههای شمالی و جنوبی کشور را به دلیل انتقال محلی آن جدیتر قلمداد کرد و گفت: تب دنگی از جمله بیماریهای نوپدید است و تنها منحصر به کشور خاصی نیست و مرگومیر بالایی ندارد و میزان آن کمتر از یک درصد است.
سرپرست مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت تاکید کرد: تاکنون ۷ میلیون ابتلاء به تب دنگی در سرتاسر جهان گزارش شده و اکنون ۱۴۰ کشور دنیا درگیر این بیماری هستند و از این حیث این آمار را ارائه میکنم که فقط کشور ما درگیر این بیماری نیست و در کشور ما در بین کشورهای همسایه، انتقال محلی تب دنگی دیرتر به وقوع پیوست.
مرادی بر لزوم هوشیاری تمام دستگاهها در خصوص شیوع و گسترش تب دنگی تاکید و تصریح کرد: مردم و دولت باید فضاهای مستعد رشد لارو این پشه را از جمله گودالهای آب، فاضلابهای روباز و حتی ظروف گلدانها را پاکسازی کنند.
شناسایی سریع بیماران و تحت درمان قرار دادن آنها امری ضروری است
وی یادآور شد: علائم شایع این بیماری تب، بدن درد، کوفتگی و خستگی است و ممکن است در بعضی موارد وخیمتر شود و به شکل سیستماتیک آنها را درگیر کند.
سرپرست مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت با اشاره به دوره کمون تب دنگی در بدن بیمار گفت: از وقتی که بیماری وارد بدن میشود تا وقتی که علائم شروع میشود بین چهار تا هفت روز است.
مرادی گفت: در مواجهه با این بیماری، شناسایی سریع بیماران و تحت مراقبت و درمان قرار دادن آنها امری ضروری است و نباید بیماران در فضای باز قرار بگیرند، چراکه ممکن است بدن آنها توسط پشه گزیده شود و به بدن سایر افراد انتقال یابد.
درمان تب دنگی
درمان اصلی تب دنگی بر کنترل کردن علائم و مراقبتهای پزشکی متمرکز است، در واقع هدف از درمان کاهش شدت علائم و جلوگیری از عوارض جدیتر است؛ اصول و راههای درمان تب دنگی شامل مراحل زیر میشود:
- استراحت کافی: بدن برای مبارزه با عفونت به انرژی نیاز دارد، استراحت به بدن کمک میکند تا انرژی خود را صرف بهبودی کند، بنابراین تا زمانی که علائمی شامل تب و درد به طور کامل برطرف نشده، استراحت ضروری است.
- مصرف مایعات فراوان: تب، استفراغ و اسهال منجر به کمآبی بدن میشوند، مصرف مایعات به حفظ تعادل آب و الکترولیتهای بدن کمک میکند، آب، آبمیوههای طبیعی، سوپ و محلولهای ORS گزینههای مناسبی هستند.
- مصرف مسکنها: مسکنها به کاهش دردهای عضلانی و مفصلی، سردرد و تب کمک میکنند، استامینوفن برای کاهش تب و درد در بیماران مبتلا به تب دنگی توصیه میشود، اما از مصرف آسپرین، ناپروکسن، ایبوپروفن و دیکلوفناک خودداری کنید، این داروها ممکن است خطر خونریزی را در بیماران مبتلا به تب دنگی افزایش دهند، از اینرو، قبل از مصرف هر دارویی با پزشک مشورت کنید.
- تغذیه مناسب: تغذیه مناسب به تأمین انرژی مورد نیاز بدن برای بهبودی کمک میکند، غذاهای سبک، نرم و قابل هضم مانند برنج، سوپ، میوهها و سبزیجات پخته شده توصیه میشود.
- مراقبتهای ویژه: در برخی موارد، تب دنگی ممکن است به عوارض جدی مانند خونریزی و کاهش شدید پلاکتها منتهی شود، در این موارد مراقبتهای ویژه در بیمارستان ضروری است، این مراقبتها ممکن شامل تزریق سرم، تزریق پلاکت، استفاده از داروهای ضد خونریزی و مراقبتهای تنفسی باشد.
