به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، مجید شریفیفر کارشناس رسانه در یادداشتی نوشت:
«ایران ما به عنوان کشوری که پس از انقلاب روند توسعه عمرانی و صنعتی در آن سرعت گرفته، از کم توجهی به پیوست فرهنگی این توسعه همیشه رنج برده است. این، بدان معناست که کارخانهای افتتاح شده اما الزامات محیط زیستی آن رعایت نشده یا بنای باشکوهی در شهر ساخته شده اما رضایت مردمی را به همراه نداشته و دائم در معرض نقد رسانههاست و کسانی که ذینفعان و بهرهبرداران اصلی آن پروژه هستند به رغم هزینههای زیاد از آن پروژه بیبهرهاند.
از این رو پیوست نگاری فرهنگی را باید تلاشی برای حفظ ارزشها و سبک زندگی اسلامی ایرانی برای یک جامعهی در حال توسعه دانست.
«اتا» یا ارزیابی تأثیرات اجتماعی از جمله کلید واژههایی است که در دنیا نیز اهمیت و جایگاه خاصی دارد. این اصطلاح حکایت از آن دارد که حکمرانی فرهنگی که درون مایه آن رعایت الزامات فرهنگی و اجتماعی جامعه و پاسخ به نیازهای مخاطبان در این حوزههاست، ایجاب میکند تا در کنار حکمرانی سیاسی و اقتصادی توجه ویژهای به رفع نیازهای معنوی و اقناع افکار عمومی از این طریق نیز صورت گیرد.
مسئله پیوست نگاری فرهنگی در کلان شهرها اهمیتی دو چندان دارد. شهروندان بهرهبرداران مستقیم پروژههای شهری هستند. از این جهت و نیز از حیث نزدیکی فیزیکی این پروژهها به خانه، زندگی و محل کسب و کار مردم، رعایت الزامات فرهنگی و اجتماعی در مورد این پروژهها اهمیت بیشتری پیدا میکند.
از طنزهای روزگار در حوزه فرهنگ آنکه حتی گاهی خود رویدادهای فرهنگی نیز پیوست فرهنگی مناسب ندارند یعنی رویدادی که جهت افزایش نشاط یا آگاهی مردم برگزار شده گاهی به خاطر عدم مخاطب شناسی مناسب به ضد آن هدف تبدیل شده است. همه اینها سیاستگذاری فرهنگی را نیازمند نگاهی همه جانبه به امر فرهنگ و مخاطبان متنوع و متعدد آن میکند.»
