به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، انجمن علمی شنوایی‌شناسی ایران به مناسبت هفته جهانی ناشنوایان در یادداشتی نوشت:
«هفته پایانی سپتامبر هر سال، به نام «هفته جهانی ناشنوایان» در تقویم بین‌المللی ثبت شده است؛ هفته‌ای برای گرامیداشت هویت و فرهنگ ناشنوایان، برجسته‌سازی توانمندی‌های آنان و تأکید بر حقوق اجتماعی این قشر از جامعه. شعار امسال «تحقق حیات اجتماعی ناشنوایان با گسترش زبان اشاره» است؛ شعاری که بر حق بنیادین دسترسی ناشنوایان به ابزارهای ارتباطی تأکید دارد و یادآور این نکته است که زبان اشاره نه تنها یک شیوه ارتباطی، بلکه بخشی از هویت فرهنگی و اجتماعی جامعه ناشنوایان است.
با این حال، توجه به سلامت شنوایی و پیشگیری از کم‌شنوایی نیز وجه دیگر ماجراست. تجربه جهانی نشان می‌دهد که کم‌شنوایی یکی از چهار بیماری اول جهان از نظر بار بیماری است و تأثیرات عمیقی بر فرد، خانواده و جامعه بر جای می‌گذارد. در کشور ما نیز طبق آمار وزارت بهداشت، حدود ۶.۷ درصد جمعیت در گروه‌های سنی مختلف با درجاتی از کم‌شنوایی مواجه هستند. خوشبختانه کشور ایران از پیشگامان منطقه در غربالگری شنوایی نوزادان است. از سال ۱۳۸۴ تاکنون، بیش از ۱۵ میلیون نوزاد ایرانی تحت پوشش این برنامه قرار گرفته‌اند و پوشش بالای ۹۵ درصدی این طرح موجب شده است سن تشخیص کم‌شنوایی از حدود سه سالگی به نزدیک یک سالگی کاهش یابد.
این دستاورد ملی زمینه‌ساز اجرای مداخلات زودهنگام شده است؛ به همین دلیل انجمن علمی شنوایی‌شناسی ایران بر اهمیت رویکرد غیرقابل جایگزینی تأکید می‌ورزد که سلامت‌محور و مبتنی بر پیشگیری است. اجرای برنامه ملی غربالگری شنوایی نوزادان، کاهش سن شناسایی کم‌شنوایی، و فراهم‌سازی امکان مداخلات زودهنگام شنوایی از جمله تجویز سمعک، انجام کاشت حلزون و آغاز توانبخشی شنوایی، فرصت‌های بی‌بدیلی برای رشد زبانی، هیجانی، تحصیلی و اجتماعی کودکان کم شنوا فراهم آورده است. سرمایه‌گذاری چشمگیر دولت در حوزه کاشت حلزون، تأمین سمعک و آموزش خانواده‌ها، الگویی موفق از یک سیاست سلامت‌محور در حیطه توانبخشی است که تداوم آن نیازمند تقویت منابع، گسترش پوشش خدمات و آموزش عمومی جامعه نسبت به اهمیت مداخله زودهنگام شنوایی است.
نقش شنوایی‌شناسان در این میان حیاتی است. امروز حدود سه هزار شنوایی‌شناس در کشور به‌طور فعال به ارائه خدمات تخصصی در زمینه ارزیابی شنوایی، تجویز و تنظیم سمعک، توانبخشی شنوایی و مشاوره به خانواده‌ها مشغول هستند. این خدمات حلقه مکمل سیاست‌های ملی در حوزه سلامت شنوایی‌اند و تضمین می‌کنند که مداخلات زودهنگام به بهترین کیفیت انجام شود.
بر این اساس، انجمن علمی شنوایی شناسی ایران معتقد است که برای بخشی از افراد ناشنوا، زبان اشاره تنها راه ارتباطی با جهان پیرامون است و حمایت از زبان اشاره، گامی در جهت تحقق عدالت اجتماعی و احترام به تنوع فرهنگی-ارتباطی است. توسعه دسترسی به خدمات مترجم و رابط زبان اشاره در ادارات و سازمان‌های دولتی، فراهم‌سازی زیرنویس در برنامه‌های تلویزیونی و دیگر ابزارهای تسهیل‌گر ارتباطی، از حقوق اساسی جامعه ناشنوایان است که می‌بایست مورد توجه، حمایت و نهادینه‌سازی قرار گیرد. بی‌تردید، چنین اقداماتی با رویکردهای تخصصی شنوایی‌شناسی در تعارض نبوده و می‌تواند در کنار خدمات پزشکی و توانبخشی، پاسخگوی طیف متنوعی از نیازهای ارتباطی افراد دارای آسیب شنوایی باشد.
هفته جهانی ناشنوایان، فرصتی است برای تأمل دوباره بر مسئولیت‌های مشترک ما؛ مسئولیتی که از نهادهای سیاست‌گذار و خدمت‌رسان گرفته تا دانشگاهیان، متخصصان و فعالان مدنی بر دوش دارند. انجمن علمی شنوایی‌شناسی ایران نیز همچون گذشته، آمادگی خود را برای همکاری در سیاست‌گذاری‌های ملی، آموزش عمومی، و ارتقای خدمات تخصصی در کنار سایر نهادها اعلام می‌دارد. امید است با هم‌افزایی همه نهادهای تخصصی، اجرایی و مدنی، گامی بلند در جهت تحقق زندگی باکیفیت‌تر برای همه افراد دارای کم‌شنوایی و ناشنوایی برداشته شود.»
