به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، مادر قلب تپنده خانواده است و در هر خانهای نقش محوری دارد؛ در واقع مادر نهتنها بهعنوان کسی که امور روزمره را مدیریت میکند، بلکه بهعنوان منبعی از عشق، آرامش و امنیت روانی شناخته میشود و حضور او، حتی در سکوت، حس پایداری و تداوم را به اعضای خانواده منتقل میکند و خانهای که در آن مادر با عشق و توجه حضور دارد، فضایی گرم و صمیمی خواهد داشت که اعضا در آن احساس تعلق و آرامش میکنند و مادر با نگاه، لبخند و حتی سکوت خود، میتواند حال و هوای خانه را تغییر دهد.
تربیت فرزندان یکی از مهمترین وظایف مادر است؛ مادر نخستین معلم کودک است و رفتارها، گفتار و حتی واکنشهای او در برابر مشکلات، الگوی رفتاری فرزندان میشود، مادری که با صبر، احترام و مهربانی با فرزند خود برخورد میکند، به او میآموزد که چگونه با دیگران تعامل داشته باشد و این تربیت نهتنها در دوران کودکی، بلکه در تمام مراحل زندگی فرزند تأثیرگذار خواهد بود، همچنین مادر با ایجاد فضای گفتوگو، تشویق به تفکر مستقل و آموزش ارزشهای اخلاقی، پایههای شخصیت سالم را بنا میگذارد.
رفتارهای مادرانه مانند همدلی، حمایت عاطفی، گوش دادن بدون قضاوت و درک احساسات دیگران، نقش مهمی در سلامت روان اعضای خانواده دارد و وقتی مادر بتواند احساسات فرزندان و همسر خود را بشناسد و به آنها پاسخ مناسب دهد، فضای خانه به محیطی امن برای ابراز احساسات تبدیل میشود که در چنین فضایی، اعضای خانواده کمتر دچار اضطراب، تنش یا احساس تنهایی میشوند و مادر با ایجاد تعادل عاطفی، به نوعی رواندرمانگر خانواده است.
مادری که از نیازهای جسمی و روانی اعضای خانواده، مراحل رشد فرزندان و چالشهای تربیتی آگاه باشد، میتواند تصمیماتی هوشمندانه و مؤثر بگیرد و آگاهی مادر از منابع آموزشی، مهارتهای ارتباطی و حتی مسائل اجتماعی و فرهنگی روز، باعث میشود که بتواند خانواده را در مسیر رشد و تعالی هدایت کند؛ چنین مادری نهتنها به نیازهای امروز خانواده پاسخ میدهد، بلکه برای آینده نیز برنامهریزی میکند و فرزندان را برای مواجهه با چالشهای زندگی آماده میسازد.
تأثیر آرامش و وضعیت روحی مادر بر دیگر اعضای خانواده / زمانی که مادر از خود غافل باشد، به فرسودگی میرسد
ابوذر گلورز، روانشناس و مشاور خانواده و استاد دانشگاه با بیان اینکه آرامش و وضعیت روحی مادر بر آرامش و وضعیت روحی فرزندان نیز تأثیرگذار است، به خبرنگار مجله آرونو میگوید: بخشی از اقدامات مؤثر در راستای حفظ آرامش و سلامت مادران، تمرین خودآگاهی است و در واقع مادر باید از هیجانات خود آگاه شود و دقت کند که هیجان خود را در شرایط مختلف چگونه بروز میدهد و به کار میبندد.
وی با بیان اینکه بسیاری از مادران امروز در شرایط مختلف مانند زمان امتحانات فرزندان، استرس بیشتری نسبت به فرزند خود دارند، میافزاید: بعضی از شرایط نیازی به استرس و اضطراب ندارد و مادران و فرزندان باید به این موضوع توجه داشته باشند تا بتوانند آرامش خود را حفظ کنند و در موقعیتهای مختلف عملکرد بهتری داشته باشند.
روانشناس و مشاور خانواده و استاد دانشگاه با بیان اینکه مادران بیشتر اوقات در حال انجام وظایف مادری در خانه و خانواده هستند، اما وظیفه آنها در قبال خودشان، رسیدن به خود است که بسیاری اوقات نادیده گرفته میشود، تصریح میکند: زمانی که مادر از خود غافل باشد، به فرسودگی میرسد و زمانی که مادر فرسوده شود، نمیتواند روحیه دیگر اعضای خانواده را نیز حفظ کند.
راهکارهای پیشگیری از فرسودگی مادران / مادر به عنوان ستون خانواده شناخته میشود و ستون خانواده نیازمند رسیدگی و مراقبت است
گلورز با بیان اینکه حفظ ظاهر برای نشان دادن حال خوب به اعضای خانواده و حفظ روحیه آنها، به مرور فرسودگی را برای مادر به همراه دارد، ادامه میدهد: مادران باید زمانی در روز را هرچند که کوتاه باشد، به خود اختصاص دهند، به خواستهها و نیازهای خود توجه کنند و به دنبال راهکاری برای پاسخ به نیازها و خواستههای خود باشند.
وی با بیان اینکه به خود رسیدن برای هر فردی و به ویژه مادر خانواده، ضروری، لازم و واجب است و خود مادر باید به این موضوع توجه داشته باشد، میگوید: صفات مختلفی برای مادران به کار میرود که یکی از این صفات، ستون و عمود خانواده است و باید توجه داشت که ستون خانواده نیز نیازمند مراقبت و رسیدگی است.
روانشناس و مشاور خانواده و استاد دانشگاه با بیان اینکه مادری که هر روز فعالیت روزمره را انجام میدهد و انجام آنها را وظیفه خود تلقی میکند، درگیر فرسودگی میشود، اضافه میکند: گاهی نیاز است مادران به خود رسیدگی کنند، آرامش و استراحت داشته باشند و به نیازهای خود توجه کنند و گاهی کاری را انجام دهند که فقط برای خودشان باشد.
مادران در صورت رویارویی با رفتارهای آزاردهنده فرزندان چگونه رفتار کنند؟ / در رفتار مادرانه صحیح، مادر از درمانهای خودمحورانه در موقعیتهای مختلف پرهیز میکند
محسن دهقانی، روانشناس و مشاور خانواده با بیان اینکه رفتارهای فرزند میتواند گاهی اوقات آزاردهنده باشد، به خبرنگار مجله آرونو میگوید: فرزندان گاهی اوقات ممکن است به صحبتهای والدین بیتوجهی کنند، رفتارهای نادرستی داشته باشند، قوانین خانه و خانواده را نقص کنند، بینظمی و لجبازی داشته باشند و بهانهگیر باشند که در این شرایط، رفتار مادرانه از اهمیت بالایی برخوردار است و مادران باید مدیریت شرایط را برعهده بگیرند.
وی با بیان اینکه گاهی اوقات لازم است که مادر در هر شرایط رفتاری متفاوت داشته باشد، میافزاید: مادر باید بیاموزد که با یک مسئله خاص، چگونه به طور خاص رفتار کند و در این مسیر نیازمند آگاهی، آموزش، مشورت و مشاوره دارد و با برخورد صحیح مادرانه، مادر به صورت جداگانه راه حل مسائل مختلف و مقابله با مسئله را میآموزد.
روانشناس و مشاور خانواده با بیان اینکه در رفتار مادرانه صحیح، مادر از درمانهای خودمحورانه در موقعیتهای مختلف پرهیز میکند، تصریح میکند: مادر باید برخوردهای کلی و همیشگی را نیز داشته باشد و برخوردهای خاصی نیازمند آموزش است و داشتن دعاهای مثبت در حق فرزندان، یکی از رفتارهای کلی و همیشگی مادرانه به شمار میرود.
تسلیم خواستههای نامعقول و نابهجای فرزندان نشوید / محبت مادر بیقید و شرط است
دهقانی با بیان اینکه مادران باید سعی کنند که تسلیم خواستههای نامعقول و نابهجای فرزندان خود نشوند، ادامه میدهد: زمانی که مادران تسلیم خواستههای نابهجای فرزندان خود شوند، آنها را وارد رفتارهای خطرناکی مانند لجبازی میکنند و به هیچ عنوان نباید خواستههای نادرست و نامعقول فرزندان را اجابت کنند.
وی با بیان اینکه تسلیم نشدن در مقابل خواستههای نابهجای فرزندان باید همراه با مهربانی، صداقت، صراحت و قاطعیت باشد، میگوید: مادر در چنین شرایطی باید باید از دعوا و تنش پرهیز کند و دلیل مخالفت خود با خواسته فرزند را به صورت شفاف و مهربانانه توضیح دهد و در ادامه نیز به همان دلیل بیان شده، رجوع کنند.
روانشناس و مشاور خانواده با بیان اینکه مادران با دوستی و مهربانی و با بیان دلیل باید از خواسته نامعقول فرزندان فاصله بگیرند، اضافه میکند: محبت مادر بیقید و شرط است و مادران نباید محبت خود را وابسته به شرط کنند و باید توجه داشته باشند که نوع نگاه، لحن و رفتار آنها، تأثیر بسزایی بر رفتارها و حالتهای درونی و بیرونی فرزند دارد.
مادر بودن فقط به انجام کارهای خانه یا مراقبت فیزیکی از فرزندان محدود نمیشود و رفتارهای مادرانه شامل عشق بیقید و شرط، توانایی درک احساسات دیگران، فداکاری و حمایت بیوقفه است که این ویژگیها باعث میشود مادر بتواند در لحظات سخت، نقطه اتکای خانواده باشد و حتی در شرایطی که مادر خسته یا تحت فشار است، باز هم تلاش میکند تا آرامش را به خانه بازگرداند و این نوع رفتار، نهتنها فرزندان، بلکه همسر را نیز تحت تأثیر قرار میدهد و باعث تقویت روابط خانوادگی میشود.
فرهنگ خانوادگی چیزی فراتر از آداب و رسوم و مجموعهای از باورها، ارزشها و رفتارهایی است که در طول زمان شکل میگیرد؛ مادر با انتخابهای روزمره خود نقش مهمی در شکلگیری این فرهنگ دارد و او میتواند ارزشهایی مانند احترام، صداقت، مهربانی و مسئولیتپذیری را در فضای خانه نهادینه کند که این فرهنگ خانوادگی، نهتنها در رفتار فرزندان بلکه در تعاملات اجتماعی آنها نیز بازتاب خواهد داشت.
در لحظات سخت، اعضای خانواده اغلب به مادر پناه میبرند و توانایی مادر در شنیدن بدون قضاوت، آرام کردن تنشها و ارائه راهحلهای عاطفی، او را به نقطه اتکای خانواده تبدیل میکند: فرزندان حتی در سالهای بزرگسالی، وقتی دچار مشکل میشوند، به دنبال آرامش در آغوش مادر هستند و این نقش عاطفی، گاهی از نقشهای فیزیکی و مدیریتی مهمتر است، زیرا مادر با حضور خود، حس امنیت و امید را به خانواده بازمیگرداند.
نقش مادر در شکلدادن به آینده خانواده انکارناپذیر است و مادر با تصمیمات خود، نحوه تربیت فرزندان و تعامل با همسر، مسیر رشد خانواده را تعیین میکند و مادری آگاه، مهربان و مسئولیتپذیر میتواند نسلی سالم، متعهد و موفق را پرورش دهد؛ آینده جامعه به کیفیت تربیت در خانوادهها وابسته است و مادران در این مسیر نقش کلیدی دارند و هر مادری که با عشق و آگاهی فرزندان خود را تربیت کند، در واقع در حال ساختن آیندهای روشن برای جامعه است.