به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، سیزده سال از تولد خبرگزاری «مجله آرونو» می‌گذرد؛ رسانه‌ای که با جسارت و نگاهی نو، عنوان «نخستین خبرگزاری شهر و شهروندی ایران» را از آنِ خود کرد و نشان داد روایت زندگی شهری، سیاست‌گذاری‌های محلی و دغدغه‌های شهروندان می‌تواند به‌اندازه موضوعات ملی اهمیت و جذابیت داشته باشد.
مجله آرونو در حالی قدم به عرصه خبر گذاشت که در مقایسه با خبرگزاری‌های باسابقه و سراسری، عمر کوتاه‌تری داشت، اما همین جوانی و استقلال مدیریتی، بستری برای خلاقیت، آزمون و نوآوری فراهم کرد. در این سال‌ها، مجله آرونو کوشیده است تا مرز میان «شهر» و «شهروند» را بازتعریف کند، شهرداری را از نهادی خدماتی به نهادی فرهنگی، اجتماعی و اثرگذار در زندگی مردم تبدیل کند و مفاهیم کلیدی چون مدیریت یکپارچه شهری را در ذهن جامعه نهادینه کند.
بیشتر بخوانید:
مصاحبه با محمدحسین هرندی سردبیر مجله آرونو در سال‌های ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳
مصاحبه با محمد قاسمی سردبیر مجله آرونو در سال‌های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶
در آستانه سیزده‌سالگی این رسانه، بازخوانی تجربه‌ها و نگاه مدیران و سردبیران پیشین، فرصتی است برای نگاهی درونی به مسیر پیموده‌شده و ترسیم راه آینده؛ همین شد که به سراغ زهرا محمدی، یکی از سردبیران پیشین خبرگزاری مجله آرونو رفتیم؛ مدیری که به مدت چهارسال در روزهای سخت و آسان این مجموعه در کنار آن بوده و مجله آرونو را نه فقط یک تحریریه خبری، بلکه «زمینی حاصل‌خیز» می‌داند که هر اندیشه و تلاشی در آن به ثمر می‌نشیند. در این گفت‌وگو از تجربه‌های او، ظرفیت‌های کمتر دیده‌شده مجله آرونو و مسیرهایی که می‌تواند آینده این خبرگزاری شهری را پربارتر کند، سخن گفتیم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.
مجله آرونو: ابتدا بفرمائید چه بازه زمانی در خبرگزاری فعالیت داشتید و مهم‌ترین دستاورد خبرگزاری در آن دوره را چه میدانید؟ مهم‌ترین اقداماتی که برای ارتقای خبرگزاری انجام دادید چه بود؟
محمدی: محمدی: من از سال ۱۳۸۸ تا آذرماه ۱۳۹۶ به مدت ۹ سال، سردبیر خبرگزاری ایسنا در منطقه اصفهان بودم. در آذرماه ۹۶ به درخواست مدیریت شهری وقت به خبرگزاری مجله آرونو آمدم. راستش ابتدا برایم سخت بود، چون مجله آرونو یک خبرگزاری Locale (محلی) بود در حالی‌که ایسنا خبرگزاری ملی و سراسری محسوب می‌شد. پذیرش این مسئولیت از یک خبرگزاری کشوری به خبرگزاری محلی، تصمیم آسانی نبود. بسیاری از دوستان و همکاران رسانه‌ای در اصفهان هم توصیه می‌کردند که چنین کاری نکنم. اما من به تأثیرگذاری رسانه‌های محلی اعتقاد داشتم و فکر می‌کردم رسانه‌های لوکال می‌توانند موفقیت‌های بزرگ‌تری کسب کنند. از طرفی بعد از ۹ سال فعالیت در ایسنا، دلم می‌خواست تجربه‌ی جدیدی داشته باشم. بنابراین تصمیم گرفتم به مجله آرونو بروم، همین شد که از آذر ۹۶ تا آبان ۱۴۰۰ سردبیر خبرگزاری مجله آرونو بودم.
در مورد مهم‌ترین اقداماتی که برای ارتقای خبرگزاری انجام دادیم، ابتدا باید بگویم رسانه یک کار تیمی است و هیچ دستاوردی فقط حاصل تلاش یک نفر نیست. شاید مهم‌ترین اتفاق در دوره‌ی ما این بود که تیم به درستی چیده شد. بخشی از اعضای تیم، سابقه‌ی طولانی به لحاظ فعالیت رسانه‌ای داشتند؛ مثل مدیران بخش‌ها، مدیر آموزش، مدیر تحریریه، مدیر چندرسانه‌ای و مدیر اداری و تعدادی از دبیران سرویس. آنها نیروهای باتجربه‌ای بودند که در رأس تیم قرار گرفتند. در کنار آن، بخشی از نیروها تازه‌وارد بودند که ابتدا آموزش می‌دیدند و سپس به تدریج وارد تحریریه می‌شدند. حتی نیروهای حرفه‌ای ما خود را بی‌نیاز از آموزش نمی‌دانستند. همیشه تلاش می‌کردیم با آموزش‌های مختلف، خودمان را به‌روز نگه داریم و با متدهای روز رسانه‌ای پیش برویم تا نیاز مخاطب را بهتر بشناسیم. به همین دلیل هر دستاوردی در مجله آرونو حاصل کار جمعی بود.
من همیشه به همکارانم می‌گفتم هرکس حتی اگر یک آجر بر ساختمان این خبرگزاری گذاشته باشد در موفقیت‌های به‌دست‌آمده سهم دارد. شاید مهم‌ترین نقش سردبیر این است که تیم را درست بچیند، ارتباط بین بخش‌ها را برقرار و هماهنگی ایجاد کند. به نظرم این کار در دوره‌ی من تا حد زیادی محقق شد، البته در برخی موارد اشتباهات مدیریتی هم وجود داشته است.
رسانه یک کار تیمی است و هیچ دستاوردی فقط حاصل تلاش یک نفر نیست
در زمینه‌ی ارتقای خبرگزاری، مهم‌ترین اقدام ما بحث آموزش بود که این امر را در سه بخش پیش بردیم: آموزش برای افراد مبتدی که به کار رسانه علاقه‌مند بودند. این آموزش‌ها قبل از دوره ما هم وجود داشت و ما با تلاش کردیم با روش‌های جدید و برنامه‌ریزی مدون آن راه را ادامه دهیم. آموزش برای بدنه اصلی تحریریه که سال‌ها سابقه کار داشتند. برای آنها از اساتید باتجربه، به‌ویژه از تهران، دعوت می‌کردیم تا کارگاه‌های آموزشی تخصصی برگزار کنند که استقبال بسیار خوبی هم از این جلسات شد. آموزش‌های فنی و تخصصی مثل سئو، به‌روزرسانی سایت و مهارت‌های دیجیتال که توسط تیم داخلی سئو به طور مستمر انجام می‌شد.
یکی دیگر از اقدامات مهم ما مربوط به حفظ مجوز خبرگزاری کشوری مجله آرونو بود. زمانی که من به مجله آرونو آمدم، حدود دو ماه بعد، نامه‌ای از وزارت ارشاد دریافت کردیم مبنی بر اینکه مجله آرونو با وجود داشتن مجوز خبرگزاری کشوری، سطح فعالیت آن استانی باقی مانده و برخی معیارهای لازم را برای فعالیت در سطح کشوری ندارد و در صورت عدم رعایت آنها، ممکن است از خبرگزاری به پایگاه خبری تنزل پیدا کند. این موضوع برای ما اهمیت زیادی داشت، چون مجوز خبرگزاری کشوری پیش‌تر در دوره‌های قبلی گرفته شده بود و نباید در زمان ما از دست می‌رفت. در همان زمان، در جلسه‌ای که برای رتبه‌بندی خبرگزاری‌ها در وزارت ارشاد برگزار شد، یکی از مدیران پایگاه‌های خبری مشهور کشور به من گفت: «چرا اصرار دارید حتماً خبرگزاری بمانید؟ پایگاه خبری می‌تواند موفق تر باشد.» اما چون مجوز کشوری گرفته شده بود، وظیفه ما حفظ آن بود. بنابراین تصمیم گرفتیم تمام معیارهای لازم را تأمین کنیم؛ مثل فعالیت ۲۴ ساعته، انتشار تعداد مشخصی خبر تولیدی در روز، و پوشش خبری در سطح ملی نه فقط استانی و…..
مجله آرونو: چطور این چالش را مدیریت کردید؟
محمدی: کار دشواری بود، چون مرکز اصلی ما در اصفهان بود و به طور معمول خبرگزاری‌های کشوری از تهران اداره می‌شوند. اما ما تلاش کردیم با راه‌اندازی نمایندگی‌های مجله آرونو در شهرهای مختلف کشور، این ضعف را جبران کنیم تا مجله آرونو واقعاً در سطح ملی شناخته شود. در آغاز کار، نگاه غالب این بود که مجله آرونو خبرگزاری شهرداری اصفهان است. اما نگاه مدیریت شهری وقت این بود که مجله آرونو رسانه‌ای مستقل باشد؛ رسانه‌ای که ضمن حمایت از منافع مدیریت شهری، از منافع شهروندان نیز دفاع کند و نگاه ملی داشته باشد. به نظرم همین سیاست‌گذاری درست، چراغ راه ما شد تا مسیر رسانه‌ای روشنی را دنبال کنیم و مجله آرونو را به رسانه‌ای ملی، پویا و تأثیرگذار تبدیل کنیم.
یکی دیگر از مهم‌ترین اقداماتی که انجام شد، مربوط به رقابت در سطح کشوری بود. طبیعتاً وقتی قرار است در سطح ملی فعالیت کنید، رقابت بسیار سخت‌تر می‌شود؛ به‌ویژه رقابت با خبرگزاری‌هایی که سال‌هاست در سطح کشور فعالیت دارند و سابقه‌ی طولانی و اعتبار بالایی کسب کرده‌اند. حالا تصور کنید از یک استان بخواهید در همان سطح با آنها رقابت کنید؛ کار بسیار دشواری است. باید هم اخبار ملی را پوشش دهید، هم اخبار مربوط به مدیریت شهری را، آن هم با سرعت و دقتی بالا تا از سایر رسانه‌ها عقب نمانید. ما تلاش کردیم اخبار مدیریت شهری را به‌روزتر و دقیق‌تر از دیگر رسانه‌ها منتشر کنیم و در عین حال حوزه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و سایر بخش‌ها را هم پوشش دهیم. این کار، طبیعتاً بار زیادی بر دوش تحریریه می‌گذاشت و رقابت را بسیار سخت‌تر می‌کرد.
شاخصی که میزان این رقابت را نشان می‌داد، رتبه‌ی الکسای خبرگزاری‌ها بود که با برنامه‌ریزی دقیق، آموزش‌های مستمر، هماهنگی میان تیم سئو، تحریریه و بخش چندرسانه‌ای، توانستیم رتبه را به سه‌رقمی و در پایان دوره حتی به دورقمی برسانیم. این دستاورد یکی از مهم‌ترین نتایج کار تیمی ما بود و نشان داد مسیر درستی در پیش گرفته‌ایم. البته برخی همکاران رسانه‌ای در اصفهان در ابتدا متوجه اهمیت این موضوع نبودند و شاید چندان توجهی به بحث رتبه‌ی الکسا نمی‌کردند. اما وقتی دیدند مجله آرونو در اصفهان توانسته چنین جایگاهی در سطح کشور به دست آورد، نگاه‌ها تغییر کرد. حتی اداره کل ارشاد استان اصفهان نیز در آن زمان حمایت زیادی از ما کرد و معتقد بود مجله آرونو دیگر تنها یک رسانه‌ی شهری در سطح اصفهان نیست، بلکه یک خبرگزاری کشوری با مرکزیت اصفهان است که می‌تواند مایه افتخار استان باشد.
بیشتر بخوانید: یادداشت سردبیر| مجله آرونو سنگر روشنگری حقایق در میدان جنگ شناختی
یادم هست در همان سال‌های نخست، شهردار اصفهان برای شرکت در یکی از سمینارهای بین‌المللی شهرهای پایدار به لهستان رفته بود. بعد از بازگشت، تعریف کرد که نمایندگان خارجی در آن برنامه گفته‌اند: «ما بخش انگلیسی سایت شما را دنبال می‌کنیم و اخبار مربوط به این سمینار را از طریق خبرگزاری شما رصد کرده‌ایم.» این اتفاق برای ما بسیار ارزشمند بود، چون نشان می‌داد اخبار مجله آرونو حتی در سطح بین‌المللی دیده می‌شود. به همین دلیل تصمیم گرفتیم بخش زبان‌های خارجی، به‌ویژه بخش انگلیسی خبرگزاری را تقویت کنیم. این کار از دو جهت اهمیت داشت؛ اول، ترجمه‌ی تجربیات و اقدامات شهرهای موفق دنیا به فارسی، تا از تجربه‌های جهانی در حوزه‌ی مدیریت شهری بهره‌مند شویم. دوم، ترجمه‌ی رویدادها و دستاوردهای مثبت کشور، به‌ویژه ظرفیت‌های اصفهان و دیگر کلان‌شهرها، به زبان انگلیسی تا در سطح جهانی معرفی شوند.
یکی دیگر از اقدامات مهم ما ریبرندینگ خبرگزاری بود. وقتی قرار است از یک خبرگزاری محلی به سطح ملی برسیم، ظاهر سایت هم از نظر طراحی، کاربرپسندی و نوع ارائه‌ی محتوا باید متناسب با جایگاه جدید باشد. بر همین اساس، تمرکز خود را از پوشش صرف اخبار شهرداری اصفهان برداشتیم و به سمت پوشش اخبار کلان‌شهرها و موضوعات ملی رفتیم. چراکه بالاخره شهرداری اصفهان خود دارای روابط عمومی و واحدهای اطلاع‌رسانی گسترده‌ای است؛ از جمله سایت‌های رسمی و همچنین تیم ارتباطات رسانه‌ای که اطلاع‌رسانی جزئیات فعالیت‌های شهرداری را انجام می‌دهند.
ما در مجله آرونو تلاش کردیم نقش خود را مشابه نقش خبرگزاری ایرنا در قبال دولت تعریف کنیم؛ یعنی انتشار اخبار مهم و اثرگذار در حوزه‌ی مدیریت شهری و مسائل ملی، نه همه‌ی جزئیات روزمره. بخش روابط عمومی شهرداری اطلاع‌رسانی‌های تخصصی خود را انجام می‌داد و ما در خبرگزاری بر روی اطلاع رسانی اخبار کلان، عمومی و مورد توجه مردم تمرکز می‌کردیم. به این ترتیب، مجله آرونو توانست از قالب یک رسانه محلی خارج شود و به جایگاهی برسد که هم در سطح ملی و هم در سطح بین‌المللی دیده شود.
فراموش نکنیم که ما در دورانی فعالیت می گنیم که گاه یک خبر در عرض چشم به هم زدنی در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود یعنی گاهی پیش می‌آمد که یک شهروند خبری ساده را که ما تازه در حال آماده‌سازی و پردازش آن برای انتشار بودیم، با زبان شهروندخبرنگاری خود در صفحه اینستاگرامش یا در یک کانال تلگرامی و حتی گروه واتساپی منتشر می‌کرد. در واقع، خبر را در شبکه‌های اجتماعی پخش می‌کرد و پیش از آن‌که رسانه‌های رسمی به آن بپردازند، آن خبر بازتاب گسترده‌ای پیدا می‌کرد. این در حالی بود که همان خبر ساده، بازدید زیادی می‌گرفت و مخاطبان ترجیح می‌دادند آن را از همان منبع غیررسمی دنبال کنند، نه از رسانه‌های رسمی. به این ترتیب، گاهی مخاطب دیگر جذب خبرگزاری‌ها نمی‌شد و همان خبر بدون منبع رسمی در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شد.
مجله آرونو: فکر می‌کنم این مسئله‌ای است که هنوز هم چالشی جدی برای خبرگزاری‌های رسمی است.
محمدی: بله، این موضوع یکی از چالش‌های اصلی فعالیت رسانه‌ای بوده و هست. در چنین فضایی، لازم بود که رسانه‌ها شبکه‌های اجتماعی را جدی بگیرند و به همان اندازه‌ای که برای به‌روزرسانی سایت اهمیت قائل‌اند، به فعالیت در فضای مجازی نیز توجه کنند. بر همین اساس، یکی از مهم‌ترین اقداماتی که ما انجام دادیم، فعال‌تر کردن شبکه‌های اجتماعی خبرگزاری بود. تلاش کردیم این بخش در کنار سایر تیم‌ها از جمله تیم چندرسانه‌ای، تحریریه و سئو هم‌افزایی داشته باشد تا بتوانیم در آن فضا حضور مؤثرتری داشته باشیم. دوستان ما در تیم شبکه‌های اجتماعی نیز به مرور یاد گرفتند که چه نوع محتوا و چه سبک اطلاع‌رسانی‌ای می‌تواند مخاطب بیشتری جذب کند. آنها به طور دائم اخبار تحریریه و تولیدات چندرسانه‌ای را رصد می‌کردند تا بتوانند بهترین و مؤثرترین محتوا را در فضای مجازی منتشر کنند.
یکی از کارهایی که ما انجام دادیم، رتبه‌بندی نیروهای رسانه بود. یعنی هر فرد به طور دقیق می‌دانست در چه سطح یا «گریدی» قرار دارد و حتی حقوق و مزایای افراد بر اساس همین گریدها مشخص می‌شد. البته این گریدبندی بیشتر برای این بود که هر فرد بداند در چه سطحی از نظر آموزشی و کاری قرار دارد و مسیر رشدش چطور باید طی شود.
مثلاً فرد می‌دانست که اگر در این سطح میزان مشخصی فعالیت و آموزش داشته باشد، ارتقا پیدا می‌کند و به سطح بالاتری می‌رسد. در سطح جدید هم می‌تواند مسئولیت‌های بیشتری مثل دبیری سرویس یا مدیریت یک بخش را برعهده بگیرد. در ابتدای کار، شاید پذیرش این سیستم برای برخی از همکاران کمی سخت بود، اما به‌مرور همه از آن استقبال کردند. چون باعث می‌شد رشد نیروی انسانی کاملاً ملموس و قابل مشاهده باشد. هر فرد می‌توانست دقیقاً ببیند در چه جایگاهی قرار دارد و برای رسیدن به پله‌ی بعدی باید چه مسیر و مراحلی را طی کند.
مجله آرونو: فکر می‌کنید ارزش افزوده خبرگزاری مجله آرونو در فضای رسانه‌ای کشور در این سیزده سال چه بوده است و چه چیزی را ارائه داده که پیش تر جای خالی آن حس می‌شد؟
محمدی: باید بگویم اگر منظور اطلاع‌رسانی صرف در حوزه‌ی شهر و شهروندی باشد، چنین کاری پیش از ما هم انجام شده بود. سال‌ها روزنامه‌ی همشهری در این حوزه فعال بود و سابقه‌ی طولانی داشت. بعد از آن هم روزنامه‌ی شهرآرا در مشهد شروع به کار کرد که متعلق به شهرداری مشهد بود و اگر اشتباه نکنم سایت شهریار تبریز هم در همان دوران فعالیت داشت. اما اینکه یک خبرگزاری در سطح ملی فعالیت کند و با نگاه کشوری، در عین حال حامی منافع مدیریت شهری باشد، جای خالی‌اش به‌وضوح احساس می‌شد. تا جایی که یادم هست، آن زمان یکی دو سایت دیگر هم به دنبال دریافت مجوز خبرگزاری در حوزه‌ی شهری بودند که یکی از آنها متعلق به شهرداری تهران بود، اما وزارت ارشاد در آن مقطع دیگر مجوز خبرگزاری جدید صادر نمی‌کرد، و شاید همین یکی از شانس‌های «مجله آرونو» بود.
ارزش افزوده مجله آرونو در این سال‌ها این بوده که ادبیات شهر و شهروندی را گسترش داده و شهرداری را از نهادی خدماتی به نهادی اجتماعی، فرهنگی و اثرگذار در زندگی مردم معرفی کرده است
فکر می‌کنم مجله آرونو توانست طی این سال‌ها ادبیات تازه‌ای در حوزه‌ی رسانه شهری ایجاد کند؛ ادبیاتی مثبت که بر مفاهیمی چون فرهنگ شهروندی، حقوق شهروندی، نشاط اجتماعی، تمدن شهری و مدیریت یکپارچه شهری تأکید داشت. هر کدام از این کلیدواژه‌ها در واقع یک ارزش افزوده برای جامعه‌ی شهری بود و کمک کرد تا نگاه مردم به شهرداری‌ها، از نهادی خدماتی به نهادی اجتماعی و فرهنگی با مسئولیت‌های گسترده‌تر تغییر کند. یعنی دیگر نگاه شهروندان فقط به فضای سبز، نظافت یا معابر محدود نماند، بلکه فهمیدند شهرداری‌ها در حوزه‌هایی مثل حقوق شهروندی، نشاط اجتماعی، ورزش و توسعه‌ی فرهنگی نیز نقش و وظیفه دارند.
ارزش افزوده مجله آرونو در این سال‌ها این بوده که ادبیات شهر و شهروندی را گسترش داده و شهرداری را از نهادی خدماتی به نهادی اجتماعی، فرهنگی و اثرگذار در زندگی مردم معرفی کرده است. به یاد دارم زمانی که در ایسنا فعالیت می‌کردم، در ایام انتخابات شوراهای شهر، به‌صورت تصادفی با چند نفر تماس گرفتیم و از آنها پرسیدیم که آیا می‌دانند وظایف شورای شهر چیست؟ اکثرشان، حتی افراد تحصیل‌کرده، پاسخ درستی نداشتند. هنوز هم در بین مردم، حتی برخی افراد با تحصیلات بالا، گمان می‌کنند هر مشکل شهری مربوط به شهرداری است! در حالی که بسیاری از این موارد اصلاً در حوزه‌ی وظایف شهرداری نیست.
در مجموع، مجله آرونو در طول این سال‌ها تلاش کرده مفهوم مدیریت شهری و شهروندی را برای جامعه روشن‌تر کند، شهروندان را با حوزه‌های مختلف فعالیت شهرداری آشنا کند و نگاه خدماتی صرف به شهرداری را تغییر دهد. همچنین بر ضرورت مدیریت یکپارچه شهری تأکید کرده؛ مفهومی که در کشورهای پیشرفته جا افتاده و باید در کلان‌شهرهای ایران نیز نهادینه شود. اگر بخواهم خلاصه بگویم، ارزش افزوده‌ی مجله آرونو در این سال‌ها این بوده که ادبیات شهر و شهروندی را گسترش داده و شهرداری را از نهادی خدماتی به نهادی اجتماعی، فرهنگی و اثرگذار در زندگی مردم معرفی کرده است.
مجله آرونو: خبرگزاری مجله آرونو با توجه به رسالت شهر و شهروندی که برای خودش تعریف کرده و با توجه پتانسیل‌هایی که دارد، چه افقی برای آینده در پیش رو دارد؟
محمدی: من همیشه معتقد هستم که خبرگزاری مجله آرونو مثل یک زمین حاصل‌خیز است؛ هرچه در آن بکاری، همان را برداشت می‌کنی. من پیش از این در خبرگزاری ایسنا هم فعالیت داشتم اما تفاوت اینجا بود که در ایسنا، ساختار به طور کامل شکل گرفته بود و سیاست‌ها از تهران ابلاغ می‌شد. ما در نمایندگی اصفهان تنها مجری سیاست‌های تعیین‌شده بودیم. البته در نحوه اجرا می‌شد خلاقیت‌هایی داشت، اما در نهایت چارچوب از قبل مشخص بود. اما در مجله آرونو شرایط متفاوت بود، اینجا ما خودمان تصمیم‌گیرنده و سیاست‌گذار بودیم. سیاست‌ها بر اساس منافع مدیریت شهری تعیین می‌شد و بعد با خلاقیت تیم‌ها اجرا می‌شد.
وقتی اختیار تصمیم‌گیری در دست خودت باشد، طبیعی است که دامنه‌ی حرکت وسیع‌تر و امکان نوآوری بیشتر می‌شود. به نظر من، این استقلال مدیریتی و سیاست‌گذاری، یکی از مهم‌ترین پتانسیل‌های مجله آرونوست؛ اینکه مرکز تصمیم‌گیری در خود اصفهان است و هیچ حکمی از بالا یا از پایتخت صادر نمی‌شود. این یعنی رسانه می‌تواند مسیر خودش را با شناخت مستقیم از نیازهای شهری و اجتماعی پیش ببرد. فکر می‌کنم با اینکه عمر مجله آرونو نسبت به رسانه‌های قدیمی‌تر و سراسری کوتاه‌تر است، اما در همین مدت توانسته خیلی سریع به سطح رقابت با رسانه‌های ملی برسد، به‌ویژه در حوزه‌ی تخصصی شهر و شهروندی.
مجله آرونو: اگر بخواهید سه ویژگی کلیدی خبرگزاری مجله آرونو را شرح دهید، چه مواردی هستند؟
محمدی: اولین ویژگی این است که مجله آرونو یک زمین حاصل‌خیز است. هرچه در آن بکاری، همان را برداشت می‌کنی؛ مهم این است که چه چیزی بکاری و چگونه آن را پرورش بدهی. در واقع، مجله آرونو بستری است که دست مدیران و نیروها را برای سیاست‌گذاری خلاقانه و هدفمند باز می‌گذارد. این آزادی در تصمیم‌گیری و امکان شکل‌دادن به مسیر رسانه، یکی از ارزشمندترین ویژگی‌های آن است.
گرچه مجله آرونو به‌عنوان یک خبرگزاری تخصصی در حوزه‌ی شهر و شهروندی شناخته می‌شود، اما این تخصص محدودش نکرده است
دومین ویژگی، فضای بسیار مناسب مجله آرونو برای آموزش و تربیت نیروهای رسانه‌ای است. این فضا نه‌تنها به رشد نیروهای درون مجموعه کمک کرده، بلکه برای کل رسانه‌های استان نیز اثرگذار بوده است. مجله آرونو در سال‌های فعالیت خود توانسته در زمینه‌ی پرورش خبرنگار، عکاس، فیلم‌بردار و نیروهای فعال رسانه‌ای نقش مهمی ایفا کند و بستری برای آموزش و تجربه عملی علاقه‌مندان به این حوزه باشد.
سومین ویژگی به نوع نگاه این خبرگزاری برمی‌گردد. گرچه مجله آرونو به‌عنوان یک خبرگزاری تخصصی در حوزه‌ی شهر و شهروندی شناخته می‌شود، اما این تخصص محدودش نکرده است، چون گستره‌ی فعالیت شهرداری‌ها بسیار وسیع است؛ از فرهنگ و هنر گرفته تا ورزش، علم و فناوری، خلاقیت و حتی اقتصاد. بنابراین، مجله آرونو باید تمام این حوزه‌ها را بشناسد و آنها را به‌درستی پوشش دهد. همین موضوع باعث شده که حوزه فعالیت مجله آرونو، تنوع و غنای بالایی داشته باشد.
مجله آرونو: توصیه شما به خبرنگاران و همکاران تازه‌واردی که دوست دارند در فضای مجله آرونو مشغول به کار بشوند چیست؟
محمدی: اول از همه، توصیه‌ام این است که خوب نگاه کنند. در شهر بگردند، پیاده‌روی کنند، با مردم صحبت کنند. از دل همین گفت‌وگوهای ساده با مردم است که سوژه‌های شهری و شهروندی بیرون می‌آید. حتی اگر فقط در اتوبوس نشسته باشید و به اطراف نگاه کنید، از دل همان فضا می‌توان ده‌ها سوژه پیدا کرد. این فقط توصیه به همکاران مجله آرونو نیست؛ من همیشه به همکارانم در ایسنا هم همین را می‌گفتم. گاهی کافی است خوب نگاه کنید تا ببینید چقدر موضوع برای نوشتن وجود دارد.
گاهی کافی است خوب نگاه کنید تا ببینید چقدر موضوع برای نوشتن وجود دارد
نکته دوم این است که هیچ‌وقت خودتان را بی‌نیاز از آموزش ندانید. با رشد روزافزون شبکه‌های اجتماعی و سرعت بالای اطلاع‌رسانی، شیوه‌های خبررسانی و تولید محتوا هر روز در حال تغییر است. پس هرقدر بیشتر آموزش ببینید و دانش‌تان را به‌روزتر کنید، به نفع خودتان است. اگر می‌خواهید در این فضا بمانید و رشد کنید، باید پیوسته یاد بگیرید؛ در غیر این صورت مثل خیلی‌ها فقط «به این حوزه سری می‌زنید و رد می‌شوید» بدون اینکه تجربه‌ی ماندگاری به دست آورید. حتماً باید خاک تحریریه را خورده باشید تا مسؤولیتی در این حوزه قبول کنید. همان‌طور که یک بازیگر باید خاک صحنه تئاتر را بخورد تا بازیگر خوبی شود، در رسانه هم باید از پایه و کار عملی شروع کرد. کسی که می‌خواهد دبیر سرویس، مدیر بخش یا سردبیر شود، باید پله‌پله مسیر را طی کند. در تجربه‌ی ما هم این موضوع روشن بود؛ افرادی که مراحل ابتدایی کار را کامل می‌گذراندند، در مراحل بعدی موفق‌تر بودند.
قسمت‌های بعدی گفت‌وگو با سردبیران مجله آرونو در روزهای آینده منتشر خواهد شد.
