به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، در سالهای اخیر، افزایش چشمگیر موارد سرطانهای زودهنگام در میان بزرگسالان زیر ۵۰ سال توجه بسیاری از متخصصان حوزه سلامت را به خود جلب کرده است و مطالعات جدید نشان میدهند که این رشد آماری تنها به معنای افزایش واقعی بیماری نیست، بلکه ممکن است نتیجه گسترش غربالگریها و تشخیصهای زودهنگام باشد.
با پیشرفت فناوریهای پزشکی و دسترسی گستردهتر به خدمات تشخیصی، بسیاری از موارد سرطان در مراحل اولیه شناسایی میشوند؛ موضوعی که هم میتواند به نجات جان بیماران کمک کند و هم چالشهایی در زمینه تشخیص بیش از حد و مدیریت منابع درمانی ایجاد کند.
مطالعهای جدید در مجله JAMA نشان میدهد که نرخ بروز سرطانهای زودرس در بزرگسالان زیر ۵۰ سال در آمریکا از سال ۱۹۹۲ به طور قابل توجهی افزایش یافته است که این افزایش شامل انواع مختلفی از سرطانها مانند تیروئید، کلیه، روده بزرگ و پانکراس میشود.
نقش غربالگری در تشخیص زودهنگام سرطان
متخصصان معتقدند که بخش عمدهای از این رشد آماری ممکن است ناشی از افزایش غربالگری و بررسیهای تشخیصی باشد و به عبارت دیگر، پیشرفتهای پزشکی و دسترسی بیشتر به آزمایشها باعث شده است تا موارد بیشتری از سرطان در مراحل اولیه شناسایی شوند.
در سرطانهایی مانند تیروئید و کلیه، پدیدهای به نام تشخیص بیش از حد به خوبی مستند شده است و این بدان معنا است که بعضی از موارد تشخیص داده شده ممکن است از نظر بالینی اهمیت چندانی نداشته باشند و حتی بدون درمان نیز مشکلی ایجاد نکنند.
با وجود افزایش موارد تشخیص، آمار مرگ و میر در بسیاری از این سرطانها ثابت مانده یا حتی کاهش یافته است و این موضوع نشان میدهد که بسیاری از سرطانهای زودرس ممکن است با درمانهای مؤثر کنترل شوند یا حتی نیازی به درمان نداشته باشند.
شایعترین نوع زودرس سرطان چیست؟
سرطان سینه همچنان شایعترین نوع سرطان با شروع زودرس در زنان زیر ۵۰ سال است و با وجود رشد آهسته در نرخ بروز آن، میزان مرگ و میر ناشی از این بیماری به نصف کاهش یافته که نشان دهنده موفقیت در تشخیص و درمان زودهنگام است.
نتایج مطالعه مذکور تأکید میکند که افزایش آماری در بروز سرطان به معنای افزایش موارد بالینی مهم نیست و بسیاری از موارد ممکن است در مراحل بسیار اولیه باشند و تأثیر جدی بر سلامت فرد نداشته باشند.
با توجه به یافتههای این مطالعه، ممکن است نیاز باشد سیاستهای غربالگری و تشخیص سرطان بازنگری شوند تا از تشخیصهای غیرضروری جلوگیری شود و منابع درمانی به موارد نیازمند اختصاص یابد.
اهمیت آموزش عمومی درباره سرطانهای زودرس
افزایش آگاهی عمومی درباره تفاوت میان سرطانهای زودرس و موارد بالینی معنادار میتواند به کاهش نگرانیهای بیمورد و تصمیمگیریهای آگاهانهتر در زمینه درمان کمک کند.
در مجموع این مطالعه نشان میدهد که رشد آمار سرطانهای زودهنگام بیشتر از اینکه نشانهای از بحران سلامت باشد، بازتابی از پیشرفتهای پزشکی در زمینه تشخیص است و مدیریت صحیح این اطلاعات برای جلوگیری از تشخیصهای غیرضروری و استفاده بهینه از منابع درمانی ضروری است.







