به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، لاک ژل که به عنوان یک روش زیبایی برای ناخنها شناخته میشود، میتواند عوارضی داشته باشد.
استفاده مکرر از لاک ژل میتواند باعث نازک شدن و شکنندگی ناخنها شود، اگر لاک ژل به درستی و بهداشتی اعمال نشود، ممکن است باعث عفونتهای قارچی در ناخنها شود.
برخی افراد ممکن است به مواد شیمیایی موجود در لاک ژل حساسیت نشان دهند که میتواند منجر به خارش، قرمزی یا التهاب شود، همچنین استفاده طولانیمدت از لاک ژل ممکن است باعث تغییر رنگ ناخنها شود.
در برخی موارد، مواد شیمیایی موجود در لاک ژل میتواند باعث تحریک پوست اطراف ناخن شود،
برای کاهش این عوارض، مهم است به طور منظم به ناخنها استراحت دهند، همچنین، در صورت بروز هرگونه مشکل، بهتر است با یک متخصص مشورت کنند.
برای خشک شدن ژلیش و لاک ژل از اشعه UV استفاده میشود، این اشعه میتواند به چشمها آسیب برساند و خطر ابتلا به بیماریهایی مانند کاتاراکت (آب مروارید) و دژنراسیون ماکولا را افزایش دهد، همچنین قرار گرفتن در معرض اشعه UV میتواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند و توانایی بدن در مبارزه با عفونتها را کاهش دهد.
اشعه UV میتواند به DNA سلولها آسیب برساند و منجر به جهشهای ژنتیکی شود که ممکن است به سرطان منجر شود.
استفاده از ماده تیپیاو در لاک ژل ممنوع اعلام شد
محمدرضا ناظر، متخصص عفونی در گفتوگو با خبرنگار مجله آرونو اظهار کرد: اتحادیه اروپا استفاده از ماده «تیپیاو» (تریمتیلبنزوئیل دیفنیلفسفین اکسید) را که در بسیاری از لاکهای ژل برای ایجاد درخشندگی و خشک شدن سریع به کار میرود، ممنوع اعلام کرد.
وی افزود: علت ممنوع شدن این مواد احتمال نازایی، ناباروری و سرطان زا بودن این مواد مطرح شده است.
متخصص عفونی گفت: افرادی که لاک ژل و ژلیش استفاده میکنند برای خشک شدن آن به اشعه UV و LED نیاز است که موجب افزایش عوارض و گاهی غیرقابل جبران میشود.
ناخنهای بسیار بلند عامل گسترش و انتقال عفونت
وی بابیان اینکه آرایش ناخن و بلندی نسبی بر اساس قوانین هر کشوری کاملاً” ممنوع نیست، تصریح کرد: ناخنهای بسیار بلند بهدلیل احتمال گسترش و انتقال عفونتهای بیمارستانی در آمریکا و اروپا ممنوع است.
اشعه ماورا بنفش (UV) عوارض متعددی به همراه دارد، این اشعه میتواند باعث سوختگیهای پوستی، پیری زودرس پوست و ایجاد لکههای تیره شود.
قرار گرفتن مکرر در معرض اشعه UV، به ویژه UVB، میتواند خطر ابتلا به سرطانهای پوست مانند ملانوما و کارسینوم سلولهای بازال و سنگفرشی را افزایش دهد.