به گزارش خبرگزاری مجله آرونو، امید قبادی امروز _سه‌شنبه سیزدهم آبان_ در نشست «باورهای غلط، جان می‌گیرند» اظهار کرد: مرگ مغزی به معنای پایان قطعی زندگی است و هنوز این باور در جامعه نهادینه نشده است و باید توجه داشت که پیوند عضو از افراد دچار مرگ مغزی، سابقه‌ای ۱۸۰ ساله در جهان دارد.
وی با اشاره به اینکه علت اصلی مرگ مغزی در کشور، ضربه به سر ناشی از تصادفات است، افزود: سالانه حدود ۲۲ هزار نفر در اثر حوادث ترافیکی جان خود را از دست می‌دهند و از میان ۵ تا ۸ هزار مورد مرگ مغزی در سال، تنها ۳ هزار نفر دارای اعضای قابل پیوند هستند و در نهایت تنها هزار خانواده با اهدای عضو موافقت می‌کنند و قدردانی از این خانواده‌ها ضروری است، چراکه تصمیم آنها می‌تواند جان‌های بسیاری را نجات دهد.
نایب رئیس انجمن اهدای عضو ایران تصریح کرد: تحقیقات نشان می‌دهد که ۸۵ درصد خانواده‌هایی که با اهدای عضو مخالفت کرده‌اند، چند ماه پس از فوت عزیز خود از تصمیمی که گرفته‌اند پشیمان می‌شوند و در ۶۵ درصد موارد، اطرافیان نقش مؤثری در تصمیم‌گیری خانواده‌ها دارند.
قبادی با اشاره به ۱۷ دلیل مطرح‌شده درباره مواجه نشدن خانواده‌های اهداکننده و گیرنده عضو ادامه داد: برخی خانواده‌ها تمایل دارند صدای قلب عزیز خود را در بدن فرد گیرنده بشنوند، اما این خواسته می‌تواند زندگی گیرنده عضو را دچار اختلال کند، همچنین احتمال فوت گیرنده عضو وجود دارد که این مسئله برای خانواده اهداکننده بسیار دردناک است و به همین دلیل، مواجهه دو طرف تنها در موارد خاص و با رعایت پروتکل‌های جهانی انجام می‌شود.
وی گفت: بیش از دو دهه است که برخی تلاش می‌کنند این باور را القا کنند که امکان بازگشت فرد دچار مرگ مغزی به زندگی وجود دارد، اما باید تأکید کرد که پیوند عضو از فرد مرگ مغزی، ۱۸۰ سال است که در جهان انجام می‌شود و اگر حتی یک مورد بازگشت به زندگی در دنیا ثبت شده بود، این عمل متوقف می‌شد و واقعیت این است که فرد دچار مرگ مغزی هیچ شانسی برای بازگشت ندارد.
